Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον πώς προσπαθεί να πλασαριστεί στις διεθνείς εξελίξεις και τους συσχετισμούς η ντόπια αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της. Κάθε μέρα φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρα πόσο βαθιά είναι η υποτέλειά της και η υποταγή της στις ΗΠΑ, Γερμανία-Γαλλία (ΕΕ) και Αγγλία. Στριφογυρνάει ανάμεσα στα πόδια τους και περιμένει εντολές κάθε φορά για το ποιος ρόλος θα της δοθεί από τους ιμπεριαλιστές. Αυτή την «υπεύθυνη» στάση ο μηχανισμός προπαγάνδας την ονομάζει «εθνική». Και ως συνήθως φουσκώνει την δυναμική της Ελλάδας πολύ παραπέρα από εκεί που είναι το μπόι της στις διεθνείς εξελίξεις.

Ας δούμε αποσπάσματα της Πρωτολογίας του Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων (31.01.2024) στη Βουλή, για να καταλάβουμε και το μέγεθος της εξάρτησης και του χαμαιλεοντισμού στο διεθνές περιβάλλον. Θα ήταν καλύτερο να πει ανοικτά και υπεύθυνα ότι υπακούμε σε εντολές άνωθεν και να μην προσπαθεί αυτές τις εντολές να τις μετατρέψει σε «ελληνικές επιτυχίες» και «πολιτική αρχών» κοιμίζοντας τον ελληνικό λαό και νανουρίζοντας τον με το «όλα πάνε καλά».

«Η δική μας στάση στο ζήτημα της Μέσης Ανατολής ήταν πάρα πολύ συνεπής εξ αρχής. Η στάση η δική μας στηρίχθηκε στις βασικές παραδοχές του Διεθνούς Δικαίου. Προσπαθήσαμε όσο το δυνατόν να έχουμε μία απόλυτη προσήλωση στις αρχές αυτές, χωρίς παραχωρήσεις και χωρίς να αντιμετωπίζουμε το τεράστιο ζήτημα της Μέσης Ανατολής με έναν τρόπο συναλλακτικό. Είπαμε εξαρχής ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα αυτοάμυνας, περιορισμένο επί του Διεθνούς Δικαίου και ιδίως του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου. Ότι θα πρέπει να υπάρχει άμεση μέριμνα σε ό,τι αφορά στον άμαχο πληθυσμό. Ότι θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να απελευθερωθούν οι άμαχοι, διότι δεν νοείται τέτοιου τύπου προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».

Δηλαδή, όπως έχουμε ξαναγράψει στο άρθρο μας «Για το Παλαιστινιακό δύο οι Ελλάδες», μιλάμε για τις παραδοχές, που ορίζουν μια χούφτα ιμπεριαλιστικών χωρών ως Διεθνές Δίκαιο, στις οποίες είμαστε το υπηρετικό προσωπικό τους. Όλη η γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι στο πλευρό των κατοχικών δυνάμεων του Ισραήλ, που διαπράττουν γενοκτονία εις βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Ο ανθρωπισμός τους φτάνει μέχρι εκεί που επιτρέπουν οι Αμερικάνοι και οι Γάλλοι ιμπεριαλιστές (μη ξεχνάμε ότι αυτή την περίοδο είμαστε οι «μπροστινοί» τους) και φυσικά οι κατοχικοί σιωνιστές.

Αναφέρει παρακάτω: «Θα πρέπει να διασφαλιστεί ένας μεγάλος αριθμός από ανθρωπιστικούς διαδρόμους για συνεχή και απρόσκοπτη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας και αποκατάστασης βασικών υποδομών για τους πολίτες». Αυτό φυσικά είναι ένα ευχολόγιο, γιατί δεν ξεχνάμε ότι η ελληνική ψήφος στον ΟΗΕ, που ντρόπιασε τη χώρα, έμεινε να θυμίζει ότι αυτά τα λόγια είναι λόγια υποκριτικά και στην «γαλλική γραμμή» για το Μεσανατολικό. Χτυπάτε τη Γάζα αλλά με… σεβασμό στους άμαχους και «πολιτισμένα». Ειδικά η ελάχιστη βοήθεια που δόθηκε από την Ελλάδα έγινε κατόπιν εντολής Μακρόν και δεν ήταν αυτόνομη ελληνική πρωτοβουλία φιλάνθρωπης εξωτερικής πολιτικής, όπως καμώνονται ότι έπραξαν…

Τονίζει παρακάτω ο Γεραπετρίτης: «Στη βάση αυτών των γενικών αρχών, οι παραδοχές μας ήταν οι ακόλουθες: Πρώτον, ότι η Χαμάς, η τρομοκρατική οργάνωση, η οποία ευθύνεται για την ανάφλεξη μετά τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου, δεν μπορεί να συγχέεται ούτε να ταυτίζεται με τον παλαιστινιακό λαό, ο οποίος σήμερα υφίσταται πράγματι μια εξαιρετικά μεγάλη και δύσκολη δοκιμασία».

Η Χαμάς, λοιπόν, είναι «εξωπαλαιστινιακή» οργάνωση και δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον Παλαιστινιακό λαό. Έχει μπερδέψει ο υπουργός μας την στάση της ελληνικής κυβέρνησης με τον Παλαιστινιακό λαό. Δηλαδή ο Παλαιστινιακός λαός θέλει την κατοχή της χώρας του και η «εξωπαλαιστινιακή» Χαμάς σαμποτάρει την επιθυμία του. Ρωτάμε: οι υπόλοιπες αντιστασιακές εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις ανήκουν στον Παλαιστινιακό λαό ή είναι και αυτές «εξωπαλαιστινιακές»; Αστειότητες, οι οποίες είναι διπλά επικίνδυνες, όταν λέγονται από τον υπουργό εξωτερικών με τέτοιο στόμφο που σίγουρα γελάνε και τα αφεντικά του με αυτές…

Συνεχίζει: «Το δεύτερο είναι ότι η θέση της Ελλάδας θα παραμείνει ανοιχτή και θα τηρήσει στάση αρχής απέναντι σε όλους τους εμπλεκόμενους. Εξ αυτού του λόγου, σήμερα η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει τη δυνατότητα να συνομιλεί με όρους ακεραιότητας, αξιοπρέπειας και ευθυκρισίας με όλα τα μέρη και να έχει ένα ισχυρό λόγο στα τεκταινόμενα».

Τώρα εδώ μιλάμε για το «κρέας- ψάρι». Η στάση της Ελλάδας παραμένει κάτω από το δόγμα «ανήκωμεν εις τη Δύση» (φυσικά ούτε λόγος εδώ για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις της Δύσης και την τοποθέτηση του ελληνικού αστισμού περί αυτών) και, όταν ο υπουργός λέει «παραμένει ανοιχτή», σημαίνει ότι θα δώσουμε σε όλους ό, τι μας ζητήσουν. Το ελληνικό «σε όλους» είπαμε ποιους εξυπηρετεί…

Τα πολεμικά ναυτικά βομβαρδίζουν ανελέητα τη Γάζα από τη Θάλασσα. Ο ελληνικός λαός είναι αηδιασμένος από τη σφαγή στη Γάζα. Αν ζητούσε βοήθεια στο όνομα της φιλίας των δύο λαών και της ανθρωποσφαγής των κατοχικών δυνάμεων, όχι η Χαμάς ούτε οι παλαιστίνιοι μαχητές άλλων οργανώσεων, αλλά η Παλαιστινιακή Αρχή που τόσο διαφημίζεται από την κυβέρνηση μας, θα την έδινε; Υποθετικό σενάριο. Θα έστελνε την πολυσυζητημένη φρεγάτα προς βοήθεια της Γάζας, για να επιτηρεί την «νομιμότητα» και τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους που το Ισραήλ κρατά κλειστούς; Ρητορικό το ερώτημα…

Συνεχίζει ο υπουργός: «Σε ό,τι αφορά στο ανθρωπιστικό, από την αρχή υπήρξε μια τεράστια προσπάθεια, και εκ μέρους μας, να υπάρξουν περισσότεροι ανθρωπιστικοί δίαυλοι. Σήμερα είναι πανθομολογούμενο, ότι υφίσταται μια σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Κάθε μέρα που περνάει δημιουργεί συνθήκες, έτι περαιτέρω, επιδείνωσης του ανθρωπιστικού ζητήματος και του επισιτιστικού και του υγειονομικού. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορέσουμε, πρώτον, να διανοίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρωπιστικούς διαδρόμους. Οι ανάγκες είναι τεράστιες και προφανώς δεν μπορούν να ικανοποιηθούν από τις περιορισμένες δυνατότητες που παρέχουν οι δύο πύλες εισόδου. Έγινε μια προσπάθεια, κατά τρόπον, ώστε να υπάρξει ένας διαρκής ανθρωπιστικός θαλάσσιος δίαυλος, ο οποίος θα ενώνει την Κύπρο απευθείας με τις ακτές της Γάζας. Ο δίαυλος αυτός δεν ενεργοποιήθηκε. Και δεν ενεργοποιήθηκε πρωτίστως για τεχνικούς λόγους. Θυμίζω ότι στη Γάζα δεν υπάρχει ασφαλής λιμένας, έτσι ώστε να μπορεί να καταπλεύσει ένα πλοίο αυτού του τύπου με ανθρωπιστική βοήθεια. Επιπλέον, ήταν μια λύση, την οποία δεν προέκριναν ούτε οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι, έχοντας γενικότερες ανησυχίες για έναν τέτοιον ανθρωπιστικό διάδρομο».

Εδώ η πολιτική ανάλυση σηκώνει τα χέρια ψηλά. Λες και οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι είναι έξω από τις στρατιωτικοπολιτικές αποφάσεις που παίρνουν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές και οι σιωνιστές. Ότι δεν τους κρατάν κλειστούς, για να πιέσουν και να καθυποτάξουν τον παλαιστινιακό λαό. Δεν χρησιμοποιούν την πρακτική αυτή σαν εξόντωση; Και η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι αυτή που διαλαλεί ότι είναι πιστή σύμμαχος; Και μαθαίνουμε και κάτι άλλο από τον υπουργό ότι μια τέτοια λύση, να ανοίξουν οι διάδρομοι με τροφές και φάρμακα, δεν προέκριναν ούτε οι ίδιοι Παλαιστίνιοι. Με τι στοιχεία μιλάτε, κύριε Γεραπετρίτη, και αραδιάζετε όλα αυτά;

Παρακάτω συνεχίζει με ευχολόγια και χάρτες ανθωπιστικών διαδρόμων και άλλες ψεύτικες εξαγγελίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και δεν θα σχολιάσουμε.

Συνεχίζουμε με άλλο μέρος της ομιλίας του: «Αυτή τη στιγμή είναι πάρα πολύ εύθραυστη η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και γίνεται μία προσπάθεια όσο το δυνατόν να περιοριστεί η εξάπλωση των εχθροπραξιών. Στην Ερυθρά Θάλασσα, αυτή τη στιγμή, λειτουργεί μια επιχείρηση, η οποία διοικείται πρακτικώς από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ένας στόλος, ο οποίος έχει ως σκοπό κυρίως τη συνοδεία εμπορικών πλοίων και τη διασφάλιση του απρόσκοπτου πλου στην περιοχή. Η Ελλάδα έχει δηλώσει ότι θα συμμετάσχει στην επιχείρηση με μια φρεγάτα, η οποία θα έχει αμιγώς συνοδευτικό και αμυντικό χαρακτήρα. Ήδη έχει αποφασιστεί, αλλά αναμένεται η οριστικοποίηση της απόφασης αυτής στα επόμενα Coreper και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποφασίσει να εγκαταστήσει μια ευρωπαϊκή Task Force στην Ερυθρά Θάλασσα, η οποία θα συνοδεύει και θα επιτηρεί. Ασφαλώς η Ελλάδα θα βρίσκεται και εκεί παρούσα. Αντιλαμβανόμαστε όλοι τη σημασία του να βρίσκεται η Ελλάδα παρούσα σε όλες τις διεργασίες, οι οποίες γίνονται για την ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Δεν είναι μόνον η ανάγκη να προστατευτούν τα ελληνικά περιπλέοντα πλοία, των οποίων αριθμός είναι εξαιρετικά μεγάλος. Είναι και ο υψηλός συμβολισμός ότι η Ελλάδα, όπως γνωρίζετε, ως μεγάλη ναυτική δύναμη, δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον εμπορικό της στόλο. Και για λόγους συμβολισμού και για λόγους ουσίας, η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην προστασία της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, έτσι ώστε να μπορεί να εγείρει και τις όποιες αξιώσεις όταν τεθεί ένα ζήτημα ελεύθερης ναυσιπλοΐας. Αυτή περίπου είναι σήμερα η επιχειρησιακή κατάσταση».

Ιδού και το ζουμί. Η ελληνική υπαλληλία του ιμπεριαλισμού θα πάρει «αμυντικά» μέρος στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή και θα βρίσκεται παρούσα και στην αγγλοαμερικάνικη αλλά και στην ευρωπαϊκή επιχείρηση. Και μιλώντας στη Βουλή το τονίζει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι όλα γίνονται για την ελεύθερη ναυσιπλοΐα.

Αφήνουμε για τέλος το κλείσιμο του υπουργού, το οποίο πραγματικά είναι σαν να μιλάει για μια Ελλάδα που είναι διπλωματικός παράγοντας «ειρήνης και φιλίας» με βεληνεκές και ισχύ βάθους ενώ, όπως γνωρίζουμε, μιλάμε για μια χώρα «τσιτσερόνε»,  πιστό σύμμαχο του Ισραήλ. Κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τα λεγόμενα της από τον προοδευτικό κόσμο, αφού γνωρίζουν ότι κρέμεται από τα μπατζάκια των πατρώνων της έχοντας χάσει την αξιοπιστία της καθώς από τις 7 Οκτώβρη δεν έχει διαφοροποιηθεί σε κανένα επίπεδο από τα αφεντικά της. Ο Γεραπετρίτης έχει άλλη γνώμη για την ελληνική εξωτερική πολιτική και το κύρος της.  Παραθέτουμε τις δύο τελευταίες προτάσεις, προς κατανόηση της «διπλωματικής επιτυχίας» να είσαι ανάμεσα στις λίγες χώρες που «μεταφέρουν απόψεις». Η Ελλάδα σε ρόλο Ερμή λοιπόν… και άμα της ζητηθεί θα κάνει και τον Άρη… προς το παρόν μεθυσμένη από τις «διπλωματικές επιτυχίες» κάνει τον Διόνυσο:

«Θέλω να σας μεταφέρω ότι εγώ βρίσκομαι σε διαρκή επαφή και με τις δύο πλευρές. Μιλώ τόσο με το Ισραήλ, με τον Υπουργό Εξωτερικών, καθώς επίσης και με την Παλαιστινιακή Αρχή, με τον Υπουργό Εξωτερικών, τον οποίο θα υποδεχθώ τις επόμενες μέρες στην Αθήνα. Έτσι ώστε να μεταφέρουμε κατά το δυνατόν τις παραδοχές ενός ειρηνευτικού σχεδίου. Να μπορέσουμε όσο το δυνατόν να μετριάσουμε τις εντάσεις και στο μέτρο του δυνατού, να ασκήσουμε κι εμείς μία πίεση, έτσι ώστε να έχουμε αυτήν την βιώσιμη παύση των εχθροπραξιών για να μπορέσουμε να έχουμε και μία οριστική επίλυση του Μεσανατολικού. Η κατάσταση συνολικά, κλείνοντας, δεν είναι αυτή τη στιγμή, όπως μπορείτε να φανταστείτε, μια καλή κατάσταση. Δεν φαίνεται να υπάρχει άμεση αποκλιμάκωση. Γίνονται συστηματικές ενέργειες για ειρηνευτικό πλάνο. Αυτές προσκρούουν, όπως σας είπα, στα μείζονα εμπόδια, που είναι και το ζήτημα των ομήρων και το ζήτημα της επέμβασης του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Όπως καταλαβαίνετε, αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση του Ισραήλ δέχεται ισχυρές πιέσεις και στο εσωτερικό και από τους συγγενείς των ομήρων, αλλά και από τα συγκυβερνώντα σκέλη στην κυβέρνηση.

Είναι μία κατάσταση, η οποία είναι εξελισσόμενη, δυναμική. Η ελπίδα μας είναι ότι τα ειρηνευτικά σχέδια θα ευδοκιμήσουν, ελπίζουμε το συντομότερο δυνατό. Κάνουμε πολύ συγκεκριμένες ενέργειες και εμείς στο μέτρο των δικών μας δυνατοτήτων. Είναι λίγες οι χώρες οι ευρωπαϊκές, οι οποίες έχουν την αξιοπιστία και την αμεροληψία να μπορούν να συνομιλούν με τα μέρη και να μπορούν να μεταφέρουν απόψεις. Και εμείς είμαστε από αυτές τις χώρες».