«Μια φούχτα χώμα να κρατώ και να σωθώ
μ’ εκείνο.
[…]
Είν’ έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτων
δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά, κ’
ελεύθεροι να μείνουν,
Εκείθε με τους αδελφούς,
εδώθε με το Χάρο.»
Δ. Σολωμός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Σε μια ιστορική συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 27/10, για άμεση και διαρκή κατάπαυση πυρός και ανθρωπιστική βοήθεια, 120 από τις 179 χώρες ψήφισαν υπέρ. Μια ιστορική συνεδρίαση διότι η παγκόσμια κοινότητα, ακόμα και στο συμβολικό επίπεδο του ΟΗΕ, έδειξε ότι δεν μπορεί να αγνοήσει τους λαούς της που είναι αλληλέγγυοι με την Παλαιστίνη και την Παλαιστινιακή Αντίσταση. Ενδεικτικό είναι ότι ο Καναδάς προσπάθησε να περάσει τροποποίηση στο εν λόγω ψήφισμα, που να δηλώνεται ρητά «η καταδίκη των τρομοκρατικών επιθέσεων της Χαμάς στις 07/10» και η «χωρίς όρους επιστροφή των αιχμαλώτων», πράγμα που εν τέλει δεν υιοθετήθηκε.
Κι όλα αυτά την ίδια μέρα που το Ισραήλ εξαπέλυσε τη σφοδρότερη επίθεσή του στη Γάζα, εν μέσω πλήρους διακοπής των τηλεπικοινωνιών και των δικτύων, και με τις πρώτες χερσαίες επιθέσεις, οι οποίες βρήκαν τη σκληρή αντίσταση των μαχητών. Οι επιθέσεις συνεχίζονται και σήμερα, σε μια Γάζα πλήρως αποκομμένη και με καμία δυνατότητα επαφής εντός του εσωτερικού της, αποκομμένη και από τα σωστικά συνεργεία και τα ασθενοφόρα.
Σ’ αυτή τη συνθήκη, η κατάπτυστη ελληνική αστική τάξη και η κυβέρνησή της έδειξαν για άλλη μια φορά τη δουλική υποτέλειά τους σε ΗΠΑ-Ισραήλ. Η Ελλάδα ήταν η μία απ’ τις 45 χώρες που απείχαν απ’ την ψηφοφορία του ψηφίσματος. 14 χώρες ψήφισαν αρνητικά, ανάμεσα τους φυσικά οι ΗΠΑ, οι δορυφόροι της και το Ισραήλ. Οι υπόλοιπες 45, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Κύπρου, θεώρησαν ότι δεν πρέπει να συναινέσουν στο ελάχιστο κομμάτι δικαίου ενός λαού που κατασφαγιάζεται εδώ και 20 μέρες. Θεώρησαν μάλλον ότι τα 3.500 νεκρά παιδιά είναι δυνάμει «τρομοκράτες» επομένως καλά τους έκαναν. Τα 2,3 εκ. πληθυσμού της Γάζας που βιώνουν αυτές τις μέρες ανελέητους βομβαρδισμούς, καταδικασμένοι στην πείνα, την εξαθλίωση, τον θάνατο δεν έχουν ισοπεδωθεί αρκετά, αφού «τόλμησαν» να κοιτάξουν κατάματα τον εχθρό τους στις 07/10.
Δεν μας προξενεί καμιά έκπληξη η αποχή της Ελλάδας από αυτό το ανθρωπιστικό ψήφισμα. Μόνο οργή. Οργή για τους λακέδες των ιμπεριαλιστών, τα γιουσουφάκια των αμερικανών και ευρωπαίων, αυτοί που δεν μπορούν να καταλάβουν δράμι από τον απελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστινίων· ενός λαού που προτιμάει να πεθάνει μαχόμενος υπερασπίζοντας τη γη του, κι όχι να φύγει ταπεινωμένος. Δεν μπορούν να είναι με τους Παλαιστίνιους όπως δεν ήταν και με τον ίδιο τον ελληνικό λαό και τον αντικατοχικό του αγώνα το 1940-44. Σήμερα τιμάνε δήθεν το ΟΧΙ. Όχι. Σήμερα τιμάνε τον προπάτορα τους Τσολάκογλου, τους τότε συνεργάτες των Γερμανών ναζί, τους τότε λακέδες του βρετανικού και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Η ψήφος τους στον ΟΗΕ είναι υπέρ του «Κιουταχή και του Ιμπραήμ», των μακελάρηδων πολιορκητών στο νέο Μεσολόγγι του 21ου αιώνα. Πιστοί στην ιστορία τους, συντάσσονται με το φασιστικό κράτος του Ισραήλ και τη γενοκτονία που διαπράττει σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
Η χτεσινή κίνηση του ελληνικού κράτους το μόνο που κάνει είναι να βαθαίνει ακόμα πιο πολύ το χάσμα με τον λαό και την εργατική τάξη, που εδώ και 20 μέρες διατρανώνουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη.
Νίκη στα όπλα της Αντίστασης
Λευτεριά στην Παλαιστίνη