Δηλώνει ο Μακρόν κάτι για τον πόλεμο εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, πετάγεται ο Μητσοτάκης σαν το «κοκοράκι». Έτσι θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την στάση του Κ. Μητσοτάκη τον τελευταίο μήνα. Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός έχει συγκεκριμένη πολιτική υπεράσπισης του Ισραήλ και της «νόμιμης άμυνάς» του αλλά παράλληλα, επειδή έχει ιδιαίτερα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και οι μάζες του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου είναι ένα καζάνι που βράζει υπέρ του παλαιστινιακού λαού, κρατάει μια «πισινή» και δήθεν καταγγέλλει, όταν ξεφεύγει το μαντρόσκυλό τους, η σιωνιστική κατοχική οντότητα. Αυτό έχει γίνει τις τελευταίες μέρες, ειδικότερα μετά τη Διεθνή «Ανθρωπιστική» Διάσκεψη για τους άμαχους στη Γάζα που έγινε υπό την αιγίδα των Γάλλων ιμπεριαλιστών στο Παρίσι.
Εκεί, η γαλλική διπλωματία δια στόματος Μακρόν, ενώ τα εννιά από τα δέκα που είπε είναι υπέρ του μακελάρη Γολιάθ χωρίς καμιά αμφιβολία, άφησε ένα για τον τρόπο διαχείρισης του παλαιστινιακού λαού δήθεν επί του δικαιότερου και είπε: «De facto, σήμερα βομβαρδίζονται άμαχοι. Αυτά τα μωρά, αυτές οι γυναίκες, αυτοί οι ηλικιωμένοι βομβαρδίζονται και σκοτώνονται. Δεν υπάρχει κανένας λόγος γι’ αυτό και καμία νομιμοποίηση. Γι’ αυτό και καλούμε το Ισραήλ να σταματήσει».
Οι Γάλλοι ιμπεριαλιστές καλούν να γίνουν επιχειρήσεις «ειδικού αντιτρομοκρατικού χαρακτήρα», τις οποίες γνωρίζουν καλά οι λαοί της περιοχής και τις θυμούνται καλύτερα από όλους οι λαοί της Αλγερίας, της Μαδαγασκάρης, της Ρουάντα, του Λιβάνου…
Η διπροσωπία των ιμπεριαλιστών και η πολυπλόκαμη πολιτική χρηματοδοτήσεων και μεταβάσεων, ανάλογα τη διάταξη των συσχετισμών, είναι μέσα στην καθημερινή πολιτική ατζέντα τους. Σε αυτό το κάδρο εντάσσονται και οι «σύμμαχοι» των ιμπεριαλιστών, τα διάφορα «κοκοράκια» που δουλεύουν ως υπαλληλία των πρώτων.
Έτσι και το ελληνικό «κοκοράκι» έτρεξε να δηλώσει τη ξεπατικοτούρα: «Αν και αναγνωρίζουμε ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, το πώς το κάνει αυτό έχει μεγάλη σημασία… Καθώς το Ισραήλ συνεχίζει με αυτή την πολύ- πολύ επιθετική στρατιωτική επιχείρηση, ναι, θα υπάρξει αυξανόμενη ανησυχία για την αναλογικότητα της ισραηλινής απάντησης, μιλώ ως φίλος του Ισραήλ. Και νομίζω ότι κάποιες φορές οι φίλοι πρέπει να λένε σκληρές αλήθειες στους φίλους».
Τι άλλο να ειπωθεί για την υποτέλεια και την υποταγή της ελληνικής αστικής τάξης; Μιλάει γι’ αυτήν το «κοκοράκι»…