Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Ρήγας Φεραίος, από τον Θούριο (1797)
* Θούριος= ορμητικός, μαινόμενος
Το παγκόσμιο κίνημα για τη Λευτεριά της Παλαιστίνης είναι πλέον ένα ιστορικό γεγονός που δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Ο παλαιστινιακός λαός και οι ένοπλες οργανώσεις αντίστασης γεννημένες από τα σπλάχνα του έθεσαν το δίλλημα σε όλους τους ανθρώπους σε πλανητικό επίπεδο: με την κατοχή ή με την λευτεριά. Ένα πλατύ κίνημα σε όλο τον κόσμο αρνείται την αδικία, κουβεντιάζει, διαδηλώνει, οργίζεται και παλεύει δίπλα στον λαό της Παλαιστίνης. Από άκρη σε άκρη οι λαοί όλων των ηπείρων φωνάζουν για Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Μια νέα πανανθρώπινη αλληλεγγύη είναι γεγονός και τρομάζει πρώτα και κύρια τους ιμπεριαλιστές, που είναι υπεύθυνοι για τα μοιράσματα και ξαναμοιράσματα του πλανήτη, τους εμφύλιους σπαραγμούς, την λεηλασία και τη σκλαβιά χωρών και λαών. Η πολύπαθη Παλαιστίνη, η κατεχόμενη Παλαιστίνη είναι αποτέλεσμα του ιμπεριαλιστικού συστήματος και της καθυπόταξης, είναι θύμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του σιωναζισμού.
Η αντίσταση της Παλαιστίνης έχει τη στήριξη όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών ανθρώπων, των κομμουνιστικών, εθνικοαπελευθερωτικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων, όλων των επαναστατών ανά τον κόσμο, όλων των εργαζομένων, της παγκόσμιας εργατικής τάξης, των καταπιεσμένων, των κολασμένων, των φτωχοδιάβολων και ξυπόλητων… Η σημαία της στα χέρια της ανθρωπότητας είναι η σημαία του αγώνα και του δίκιου, της διεθνιστικής ενότητας και του πατριωτισμού των λαϊκών μαζών.
Σημαία σύμβολο που οι ιμπεριαλιστές και οι αστικές τάξεις την βλέπουν ως «κόκκινο πανί» όταν ανεμίζει, ειδικότερα στον δυτικό κόσμο. Δεν είναι τυχαίες οι διώξεις σε συνδικαλιστές, αντιιμπεριαλιστικές-αντικαπιταλιστικές οργανώσεις αλλά και η καταστολή συγκεντρώσεων με πρόσχημα το ανέμισμα της Παλαιστινιακής σημαίας. Ξέρουν ότι όποιος και όποια την ανεμίζει δεν είναι υπέρ της «κανονικότητας» που επιβάλουν οι ιμπεριαλιστές. Από την άλλη, οι πολιτικές πρωτοπορίες των λαϊκών μαζών όλων των χωρών και των ηπείρων αλληλοαναγνωρίζονται «χωρίς πολλά λόγια» στη θέα του συμβόλου της Λευτεριάς, όπως συνέβαινε πάντα με τις σημαίες των εθνικοαπελευθερωτικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων.
Στη χώρα μας διεξάγεται μια εσωτερική πολιτική πάλη με έντονα χαρακτηριστικά πόλωσης από τις 7 Οκτώβρη μεταξύ της ντόπιας αστική τάξης και των ιμπεριαλιστών πατρώνων της και των εργατολαϊκών στρωμάτων. Υπάρχουν δύο διαφορετικές θέσεις για το Παλαιστινιακό Ζήτημα. Η στήριξη του Ισραήλ και της κατοχής από τον ελληνικό αστισμό και τα κόμματα που τον υπηρετούν σε αντίθεση με την υποστήριξη της παλαιστινιακής απελευθέρωσης από την πλειοψηφία του λαού μας και της εργατικής τάξης. Στις συνθήκες μάλιστα της γενοκτονικής πολιτικής και των μαζικών εγκλημάτων του Νετανιάχου φανερώνεται ολοένα και η αντίθεση. Η εξωτερική πολιτική της αστικής τάξης σε ρόλο λακέ των ιμπεριαλιστών στέκεται στο πλευρό των σιωνιστών με κάθε τρόπο δίνοντας γη και ύδωρ στους μακελάρηδες του παλαιστινιακού λαού. Από την άλλη οι λαοί της περιοχής και ο ελληνικός ανάμεσά τους θέλει την Λευτεριά της Παλαιστίνης, την Ειρήνη και την Φιλία.
Μιλάμε για δύο διαφορετικές εξωτερικές πολιτικές. Η μία διεξάγεται μέσα στα κονκλάβια του ιμπεριαλισμού και στα υπουργεία αμύνης και πολέμου, ανάμεσα στους μονοπωλιστές του ιμπεριαλισμού και τους τσιτσερόνε τους, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και η άλλη εκφράζεται στους δρόμους και στις διαδηλώσεις του λαϊκού παράγοντα. Πόλεμο-Κατοχή οι έλληνες αστοί πολιτικοί, Αντίσταση- Λευτεριά ο λαός μας.
Κάποια από τα παραπάνω τα συμπύκνωσε μια φωτογραφία από την διαδήλωση υπέρ του παλαιστινιακού λαού προς τη Βουλή στις 26/10. Ένας νεολαίος Παλαιστίνιος σκαρφάλωσε σε στύλο στα Προπύλαια και τοποθέτησε την παλαιστινιακή σημαία δίπλα σε δύο ελληνικές. Καταχειροκροτήθηκε από τους διαδηλωτές γιατί έδωσε άλλο νόημα στις δύο σημαίες που κυμάτισαν για λίγες ώρες μαζί. Αυτό της ενότητας και της αλληλεγγύης. Των αγωνιστικών παραδόσεων των δύο λαών, των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και των αντικατοχικών αγώνων ελλήνων και παλαιστίνιων…
Δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη, Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Γ.