Μια ακόμα είδηση που πέρασε στα «ψιλά» από την καθημερινή αρένα της ταξικής εκμετάλλευσης. Αυτή τη φορά στην Βέροια και σύμφωνα με το αστυνομικό δελτίο: «πατέρας και γιος, από το καλοκαίρι του 2023 έως και αρχές Μαρτίου του 2024, απασχολούσαν ως εργάτες γης και χρησιμοποιώντας απειλή βίας και παρακρατώντας τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, τους επέβαλλαν να εργάζονται σε αγροτικές εργασίες, χωρίς να τους καταβάλλουν τα δεδουλευμένα τους, ενώ το κατάλυμα που τους παρείχαν δεν τηρούσε τις απαιτούμενες συνθήκες διαβίωσης».
Δύο σκλάβοι μετανάστες από την Ινδία όμηροι στα χέρια δύο μελών μιας ελληνικής οικογένειας που κατέχει γη και αγροτική περιουσία αποσπούσαν με τη βία τους καρπούς της εργασίας τους καταναγκάζοντάς τους να ζουν ως δούλοι τους. Αφεντικά, δεσμοφύλακες, επιστάτες και συγγενείς σε ένα πακέτο που δείχνει την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική ενδοχώρα. Σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και διάλυσης της αγροτικής παραγωγής, ο «μικρός αγρός» μπορεί να μετατραπεί σε μια κόλαση για τους εργάτες γης (ειδικά αν είναι «αλλόθρησκοι» και μετανάστες χωρίς χαρτιά) από τους ντόπιους τσιφλικάδες που προσπαθούν να «αντέξουν» στην αγορά…
Η σκλαβιά εργατών γης βλέπετε λύνει όλα τα προβλήματα και «ισοφαρίζει» τις αυξημένες τιμές καυσίμων, κιλοβατώρας, ζωοτροφής, λιπασμάτων κλπ… Οι διάφοροι μικρομεσαίοι τσιφλικάδες της επαρχίας «πειραματίζονται» σε κάθε είδους «εργασιακά μοντέλα» για να αποσπούν δωρεάν εργασία. Δεν έχουν σε τίποτε να μετατρέψουν ανθρώπους σε γαϊδούρια και να τους κοιμίζουν σε στάβλους μόνο και μόνο για να μπορούν να κερδίζουν από αυτούς και την εργασία τους. Διαρκώς στα «ψιλά» αποκαλύπτονται «Μανωλάδες», ξένοι εργάτες που κοιμούνται σε καλύβια χωρίς νερό και ρεύμα, χτυπημένοι και δαρμένοι από τσιφλικάδες… Πριν λίγους μήνες ίδια υπόθεση είχε αποκαλυφθεί στη Λάρισα με έναν όμηρο μετανάστη εργάτη από δύο κτηνοτρόφους. Οι δύο κτηνοτρόφοι κυκλοφορούν ελεύθεροι…
Ο ελληνικός καπιταλισμός με τους «μικρούς αγρούς» είναι μια μέγγενη για το πολυεθνικό προλεταριάτο γιατί όπως συμβαίνει στις περιόδους καπιταλιστικής κρίσης, ο μικροτσιφλικάς συνθλίβεται από τον «μεγάλο αγρό» και τα μονοπώλια και για να «σταθεί» στον ανταγωνισμό φασιστικοποιεί διαρκώς τις μεθόδους ταξικής εκμετάλλευσης. Όταν οι μεγάλοι καπιταλιστές της αγροτικής παραγωγής μπορούν να έχουν μηχανήματα, γη, εργατικά χέρια και μπορούν να αξιοποιούν κάθε τεχνολογική πατέντα στην παραγωγή για τα κέρδη τους, κάποιοι «μικροί τσιφλικάδες» παίρνουν μια καραμπίνα και κρατούν ομήρους τους εργάτες τσεπώνοντας όλο τον μόχθο τους.
Αυτοί οι τσιφλικάδες και η διαπλοκή τους στις τοπικές κοινωνίες είναι μια μόνιμη «χρυσή εφεδρεία» του ελληνικού καπιταλισμού «για τα δύσκολα» (ας δούμε το παράδειγμα του Έβρου και των κεφαλών κυνηγών)… Πασχίζουν για να διασωθούν αυτοί ως αφεντικά και ιδιοκτήτες γης μέσα στον ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς και κοιτούν πως θα χτυπήσουν «προς τα κάτω»… ως υπερασπιστές του ελληνικού καπιταλισμού και ως «κοτόπουλα» μπροστά στην σύνθλιψή τους από την ΚΑΠ και τους ιμπεριαλιστές. Γνωρίζουμε πολύ καλά αυτές οι «εφεδρείες» ποια θέση θα πάρουν και ποιες σημαίες θα κουνάν όταν «πλησιάσει» η ώρα για την απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής και την σχεδιασμένη αγροτική παραγωγή για τις ανάγκες όχι του τσιφλικά αλλά όλης της κοινωνίας που δουλεύει τη γη και το εργοστάσιο ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, θρησκείας…
Μπροστά μας υπάρχουν δύο όψεις του «μικρού αγρού» και της αγροτικής Ελλάδας. Από τη μία οι τσιφλικάδες με τις «μανωλάδες», τους «πιστολάδες», την τρομοκρατία και τη σκληρή ταξική εκμετάλλευση και από την άλλη οι εργάτες γης ντόπιοι και ξένοι, οι αγωνιστές αγρότες και οι μικρομεσαίοι καλλιεργητές και κτηνοτρόφοι που παλεύουν ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και στις ντιρεκτίβες της ΕΕ και της ΚΑΠ.
Οι πρώτοι είναι ανοιχτοί εχθροί της εργατικής τάξης, οι δεύτεροι είναι σύμμαχοι της εργατικής τάξης στον αγώνα τους για καλύτερη ζωή. Αργά ή γρήγορα θα αναμετρηθούν οι δύο κόσμοι.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες εργάτες!
Κάτω οι Μανωλάδες!
Ζήτω το προλεταριάτο!