Στις 20 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία που ξεκίνησε από τον καταυλισμό Αλ-Αμάρι (κοντά στη Ραμάλα) με κατεύθυνση την Καλάντια, με απαίτηση την επιστροφή του σώματος του Νάσερ Αμπού Χαμίντ που οι σιωνιστές δεν παραδίδουν στην οικογένειά του.
Ο Νάσερ Αμπού Χαμίντ δολοφονήθηκε στις ισραηλινές φυλακές από σκόπιμη ιατρική παραμέληση στις 20 Δεκέμβρη του 2022 αφού πέρασε σύνολο 32 χρόνια στη φυλακή. Γεννήθηκε στον καταυλισμό Νουσεϊράτ στη Γάζα το 1972 και μεγάλωσε στον καταυλισμό Αλ-Αμάρι στη Ραμάλα. Άλλα 4 αδέρφια του εκτίουν ισόβια στις ισραηλινές φυλακές και ο έκτος αδερφός του δολοφονήθηκε το 1994. Το σπίτι τους κατεδαφίστηκε 5 φορές, με πιο πρόσφατη το 2019. Συνελήφθη για πρώτη φορά στην πρώτη Ιντιφάντα το 1987. Αργότερα συνελήφθη ξανά το 1990 και το 1996 μέχρι και την τελευταία του σύλληψη το 2002 στη δεύτερη Ιντιφάντα, όπου καταδικάστηκε σε 7 φορές ισόβια. Ένας εκ των ιδρυτών των Ταξιαρχιών Μάρτυρες του Αλ Άκσα, της ένοπλης πτέρυγας της Φατάχ, τιμώρησε πολλούς οπλισμένους εποίκους καθώς και συνεργάτες της κατοχής, οι οποίοι έπαιζαν βρώμικο ρόλο στις γραμμές της αντίστασης. Ο Νάσερ διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα τον Αύγουστο του 2021 και οι κατοχικές δυνάμεις αρνήθηκαν την απελευθέρωσή του καθώς και τις χημειοθεραπείες του με αποτέλεσμα τον αργό και βασανιστικό του θάνατο έναν χρόνο μετά.
Σε γράμμα του τον Σεπτέμβριο του 2021, λίγο πριν πέσει σε κώμα ανέφερε:
«Οδεύω προς το τέλος του δρόμου. Είμαι σίγουρος και αισιόδοξος γιατί είμαι Παλαιστίνιος και είμαι περήφανος για αυτό. Αφήνω πίσω μου έναν μεγάλο και ηρωικό λαό, που δεν θα ξεχάσει την υπόθεσή μου και των αγώνα των κρατούμενων. Υποκλίνομαι προς τιμήν όλου του υπομονετικού παλαιστινιακού λαού.
Δεν είμαι στεναχωρημένος στο τέλος του δρόμου διότι στο τέλος αυτό αποχαιρετώ έναν μεγάλο και ηρωικό λαό. Θα προστεθώ κι εγώ στη λίστα των μαρτύρων της Παλαιστίνης, μεγάλο κομμάτι της οποίας υπήρξαν σύντροφοι στον δρόμο μου. Είμαι χαρούμενος που θα τους συναντήσω. Πιστεύω στη θέληση και τη μοίρα του Θεού και πιστεύω στο μονοπάτι που διάλεξα ενάντια στην άδικη κατοχή.
Φυλακή Ράμλα, 15 Σεπτέμβρη 2022»
Από δηλώσεις της μητέρας του στις 20/12/23:
«Αυτή η πορεία γίνεται από το Αλ Αμάρι στην Καλάντια. Απαιτώ την επιστροφή του σώματος του γιου μου και των σωμάτων όλων των μαρτύρων που κρατούνται από την κατοχή για να τους τιμήσουμε και να τους θάψουμε σε παλαιστινιακή γη. Αυτοί που αντιστάθηκαν και θυσιάστηκαν για μας. Επαναλαμβάνω, δεν πρόκειται ποτέ να συγχωρήσω κανέναν για τον θάνατο του γιου μου, που υπέφερε επί έναν χρόνο και κανείς δεν τον απελευθέρωσε. Απαιτούμε την επιστροφή των παιδιών μας, των παιδιών που θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν, να μην παραμένουν στα ψυγεία του εχθρού. Τα παιδιά μας αντιστάθηκαν για τη γη μας, για μας, για το Αλ Άκσα, για την Παλαιστίνη…».
ΥΓ. Μέχρι σήμερα ο κατοχικός στρατός συνεχίζει την κράτηση 17 πτωμάτων πρώην κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένου του Νάσερ Αμπού Χαμίντ. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται και το πτώμα του Ανίς Ντάουλα, το οποίο κρατείται από το 1980. Αυτή είναι τακτική των σιωνιστών οι οποίοι κρατούν τους νεκρούς κρατούμενους ως διαπραγματευτικό χαρτί για μελλοντικές περιπτώσεις ισραηλινών στρατιωτών που μπορεί να αιχμαλωτιστούν ή να σκοτωθούν.