Χθες έγινε γνωστή η είδηση ότι ένας μαθητής Λυκείου στο Ρέθυμνο Κρήτης κατήγγειλε τέσσερις καθηγήτριες του, οι οποίες συμμετείχαν στην 24ωρη πανελλαδική απεργία για το εργασιακό νομοσχέδιο με την κατηγορία πως «του στερούν το δικαίωμα στη γνώση». Το τραγελαφικό της υπόθεσης, όμως, δεν είναι μόνο αυτό αλλά το ότι η εισαγγελία προχώρησε την καταγγελία στέλνοντάς την στο ΑΤ Ρεθύμνου, το οποίο κάλεσε τις εκπαιδευτικούς την Παρασκευή 6/10, για να δώσουν εξηγήσεις και να προχωρήσει σε ειδικές συστάσεις!

Οι καθηγητές που απεργούν, λοιπόν, στερούν το δικαίωμα στη γνώση. Τα χιλιάδες κενά που μπαλώνονται κάθε χρόνο από αναπληρωτές,  η υποβάθμιση της εκπαίδευσης δε στερεί το δικαίωμα στη γνώση. Η εμπορευματοποίηση της παιδείας δε στερεί το δικαίωμα στη γνώση. Να ευχηθούμε σε αυτό το παιδί (γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιδί) να γκρεμίσει τα βουνά που χτίζει η οικογένειά του και η κοινωνία γύρω του και να δει παραπέρα. Να καταφέρει να ξεφύγει από αυτή την αντιδραστική μικροαστική συλλογιστική και να συνειδητοποιήσει ότι ο εύκολος στόχος δεν είναι αυτός που φταίει, και αν κάποιος θέλει «δικαίωμα στη γνώση» πρέπει να παλέψει για το δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα αυτής, για την αναβάθμισή της και όχι να διώκει τους καθηγητές του, που μέσω της απεργίας τους παλεύουν ακριβώς για τα παραπάνω.

Και περνάμε στο κερασάκι στην τούρτα, στα αντανακλαστικά των οργάνων, που δούλεψαν σαν ελβετικό ρολόι απέναντι στη δίωξη του δικαιώματος στην απεργία. Εγείρει προβληματισμούς η πρόσκληση προς απολογία των εκπαιδευτικών για τη συμμετοχή τους σε προκηρυγμένη νόμιμη 24ωρη απεργία. Μήπως έχει να κάνει με το άρθρο του αντεργατικού νομοσχεδίου για την προστασία δικαιώματος στην εργασία; Μήπως οι καθηγητές που απεργούν ασκούν «ψυχολογική βία», όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο, στον μαθητή που θέλει να κάνει μάθημα; Καλούνται οι εκπαιδευτικοί να εξηγηθούν σε ποιον και γιατί; Η παραπάνω πρακτική δεν είναι τίποτα άλλο από τρομοκράτηση των εργαζομένων.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις εκπαιδευτικούς και σε κάθε εργαζόμενο που παλεύει στον χώρο δουλειάς του. Σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο που συγκρούεται με αυτόν τον σάπιο κόσμο, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, συνειδητοποιώντας ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός του.

Η συγκέντρωση συμπαράστασης έξω από το αστυνομικό τμήμα όπου έχουν κληθεί προς «απολογία» οι εκπαιδευτικοί να είναι η απάντηση στην τρομοκρατία που εξαπολύεται εναντίον μας.