Πέρασαν δέκα χρόνια από τον θάνατο του πολυαγαπημένου μας συντρόφου Λουκά. Όμως ο Λουκάς ζει. Δεν έλλειψε ούτε μέρα από τις συζητήσεις, τις σκέψεις και τις δράσεις μας. Παραμένει δίπλα μας και ανάμεσά μας, όπως τότε, ταπεινός, ευγενικός, με χαμόγελο και μια τεράστια συντροφική αγκαλιά για τους προλετάριους και τους κολασμένους.
Τα μάτια του και το χαρακτηριστικό του χαμόγελο, η λεβεντιά του και η συντροφικότητά του θα είναι πάντα συνδυασμένες με τις ομορφότερες στιγμές της νιότης μας, την πρώιμη πολιτικοποίησή μας, την έμπρακτη αλληλεγγύη, την δημιουργικότητα και το μαχητικό πνεύμα.
Σύντροφε δε σε ξεχνάμε, είσαι μαζί μας, δίπλα μας, σύντροφος πολύτιμος!