Ο επαναστάτης ηγέτης Γιάχια Ιμπραήμ Σινουάρ έπεσε νεκρός μετά από μάχη με τις κατοχικές δυνάμεις στη Ράφα της Γάζας στις 17 Οκτωβρίου. Οι εικόνες και τα βίντεο που διέρρευσαν απ’ τις τελευταίες στιγμές του αγαπημένου ηγέτη και άξιου τέκνου του παλαιστινιακού λαού κάνουν κουρέλι το αφήγημα των σιωναζιστών για δήθεν «κρύψιμο του Σινουάρ» και λοιπές αηδιαστικές συκοφαντίες για το ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα της Παλαιστίνης. Ο Σινουάρ έπεσε μαχόμενος με το όπλο στο χέρι απέναντι στην κατοχή υπερασπιζόμενος το δίκιο του λαού του.

Με τυλιγμένη την κεφίγια στο κεφάλι του, με πλήρη στρατιωτική εξάρτηση, το πιστόλι του, μια χειροβομβίδα κι ένα ΑΚ-47 έπεσε μαχόμενος ο ηγέτης της Χαμάς και όλης της αντίστασης, που συγκλόνισε τα θεμέλια της σιωνιστικής οντότητας όντας ένας απ’ τους ιθύνοντες πίσω απ’ την επιχείρηση Κατακλυσμός του αλ-Άκσα στις 7 Οκτωβρίου του 2023.

Ο Γιάχια Σινουάρ γεννήθηκε το 1962 στον προσφυγικό καταυλισμό στη Χαν Γιουνίς. Η οικογένειά του καταγόταν απ’ το χωριό αλ-Μαζντάλ, απ’ το οποίο εκδιώχθηκε με τη βία απ’ τις σιωνιστικές συμμορίες κατά τη Νάκμπα του 1948. Το 1982, πριν φτάσει ακόμα τα 20 του χρόνια, συνελήφθη για πρώτη φορά για αντικατοχικές ενέργειες. Πλήρωσε για αυτές με έξι μήνες φυλάκιση στη φυλακή Φαρά. Το 1986 συνελήφθη ξανά. Αυτή τη φορά συνδέθηκε στη φυλακή με τον ιδρυτή της Χαμάς Αχμάντ Γιασίν. Στα 25 του έστησε την εσωτερική δομή ασφαλείας της οργάνωσης, το αλ-Μαζντ, κερδίζοντας τη φήμη για την αδιαπραγμάτευτη στάση του απέναντι σε όσους Παλαιστίνιους συνεργάζονταν με την κατοχή.

Το 1988 συνελήφθη για άλλη μια φορά και καταδικάστηκε σε τέσσερις φορές ισόβια για τον σχεδιασμό της εκτέλεσης δύο ισραηλινών στρατιωτών και 12 προδοτών Παλαιστίνιων. Έμεινε σχεδόν 23 χρόνια στις σιωνιστικές φυλακές, με 4 από αυτά σε απομόνωση, απ’ όπου και απελευθερώθηκε το 2011 μετά τη συμφωνία ανταλλαγής 1000+ κρατουμένων με τον στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ.

Ο Σινουάρ έγινε γνωστός σε όλο το παλαιστινιακό κίνημα αντίστασης για την αταλάντευτη και πειθαρχημένη στάση του μέσα στις ισραηλινές φυλακές. Εκεί έμαθε άπταιστα εβραϊκά και κέρδισε τον σεβασμό όλων των παλαιστίνιων κρατουμένων για την μαχητικότητά του. Ένας ηγέτης γεννημένος μέσα στην παλαιστινιακή αντίσταση, τη φωτιά και τον πόνο, τον εγκλεισμό και τα βασανιστήρια.

Απ’ το 2013 εκλέχθηκε μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς στη Γάζα. Το 2017 εκλέχθηκε επικεφαλής της οργάνωσης στη Γάζα και το 2021 για δεύτερη θητεία. Όλα αυτά τα χρόνια δούλεψε σκληρά ανάμεσα στην οργάνωση, εποπτεύοντας διαρκώς τη στρατιωτική της πτέρυγα και αναβαθμίζοντάς την καθώς και αναδιοργανώνοντας και αποκαθιστώντας τις σχέσεις με δυνάμεις της ευρύτερης περιοχής.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έδωσε όλη του τη ζωή στον αγώνα ενάντια στην κατοχή της Παλαιστίνης. Η ιστορία του είναι κομμάτι απ’ την ιστορία εκατομμυρίων Παλαιστινίων που ξεριζώθηκαν με την Καταστροφή του 1948 και είτε εξορίστηκαν είτε δολοφονήθηκαν προς χάριν της ίδρυσης ενός ξένου σώματος στην περιοχή, του μαντρόσκυλου των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, του κράτους του Ισραήλ.

Όσο και να πανηγυρίζουν οι σιωνιστές και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο, η τελευταία εικόνα του Σινουάρ είναι δήλωση από μόνη της: ένας μαχητής βαριά τραυματισμένος, με πληγές παντού και κομμένο το δεξί του χέρι να αγωνίζεται μέχρι τελευταίας ανάσας, μέχρι να τον πυροβολήσουν στο κεφάλι εξ αποστάσεως οι στρατιώτες – μια εικόνα που θα στοιχειώνει για πάντα τους σιωναζιστές κατοχικούς. Η Παλαιστινιακή αντίσταση διδάσκει ότι όσους ηγέτες και να σκοτώσουν, η έννοια της δικαιοσύνης, της αντίστασης και της ελευθερίας είναι βαθιά χαραγμένη στη ψυχή του παλαιστινιακού λαού.

Ο θάνατος του Σινουάρ και όλη η αγωνιστική του πορεία δείχνει τη διαφορά των μαχόμενων αγωνιστών ηγετών από τους ηγετίσκους και τα τσιράκια του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Δείχνει ότι υπάρχουν δυο δρόμοι για την λευτεριά των λαών, ο ένας του αγώνα και ο άλλος της υποταγής. Η παλαιστινιακή εθνικοαπελευθερωτική και αντιιμπεριαλιστική επανάσταση θα νικήσει γιατί έχει το δίκιο με το μέρος της και ο Σινουάρ ήταν σάρκα από τη σάρκα της.

Κλείνοντας, μεταφράσαμε και παραθέτουμε παρακάτω ένα σύντομο απόσπασμα απ’ την ανακοίνωση που εξέδωσε η Χαμάς μέσω του εκπροσώπου της Χαλίλ Χαγιά και με την ανακοίνωση των Ταξιαρχιών αλ-Κασάμ:

«Ο θάνατος του ηγέτη μας Σινουάρ και όσων σκοτώθηκαν πριν από αυτόν μόνο θα ενισχύσει τη δύναμη και τη σταθερότητα του κινήματος μας. Οι αιχμάλωτοι του εχθρού δεν θα επιστρέψουν εκτός αν σταματήσει η επιθετικότητα στη Γάζα και απελευθερωθούν οι κρατούμενοί μας απ’ τις φυλακές. Η Χαμάς θα συνεχίσει μέχρι την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη με την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα».

Χ. Χαγιά

«Οι Ταξιαρχίες αλ-Κασάμ ανακοινώνουν στους ουρανούς το μαρτύριο του μεγάλου ηγέτη/ Γιάχια Σινουάρ “Aμπού Ιμπραήμ”, ηγέτη του Ισλαμικού Κινήματος Αντίστασης Χαμάς, ο οποίος ανυψώθηκε, αντιμετωπίζοντας και όχι υποχωρώντας, στις πιο έντιμες μάχες για την υπεράσπιση του ευλογημένου αλ-Άκσα και του λαού μας και των νόμιμων δικαιωμάτων του. Είναι πηγή υπερηφάνειας για το κίνημά μας να παρουσιάζει τέτοιους ηγέτες ενώπιον των στρατιωτών και οι ηγέτες του να ηγούνται της συνοδείας των μαρτύρων του λαού μας που έδωσαν τη ζωή και το αίμα τους στον δρόμο προς την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ένας ηγέτης που μαρτύρησε ανάμεσα στα αγωνιζόμενα αδέρφια του, ένας ήρωας που συμμετείχε σε μάχη με τους εισβολείς που πίστευαν ότι η Γάζα θα μπορούσε να είναι μια εύκολη λεία για τον δειλό στρατό τους.

Οι αντιστασιακές οργανώσεις, με τη Χαμάς στον πυρήνα τους, όταν αποφάσισαν να μπουν σε αυτή τη μεγάλη και αποφασιστική μάχη στην ιστορία του αγώνα του παλαιστινιακού λαού και στην πορεία του έθνους μας, ήξεραν ότι το τίμημα της απελευθέρωσης ήταν πολύ υψηλό και ότι όλοι οι λαοί το είχαν πληρώσει πριν απελευθερωθούν από τους κατακτητές τους. Ήταν έτοιμοι να οδηγήσουν τις τάξεις των θυσιαζόμενων ανθρώπων στην καρδιά του λαού τους, έτσι παρουσίασαν ηγέτες και στρατιώτες αρνούμενους να υποταχθούν στον εχθρό ή να παραμείνουν σιωπηλοί για την αδικία του και τη λεηλασία των νόμιμων δικαιωμάτων του λαού μας. Ο αγώνας μας δεν θα σταματήσει μέχρι να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη, ο τελευταίος σιωνιστής να εκδιωχθεί από αυτήν και να αποκατασταθούν όλα τα νόμιμα δικαιώματά μας.

Η καλύτερη απόδειξη αυτού είναι ότι ο λαός μας δεν έσπασε ούτε παραδόθηκε μετά από ένα χρόνο από τη μάχη του «Κατακλυσμού του αλ-Άκσα», παρά το τεράστιο τίμημα που πληρώνει και παρά τα βάναυσα σιωνιστικά εγκλήματα της γενοκτονίας. Αυτός ο εγκληματίας εχθρός έχει αυταπάτες αν πιστεύει ότι δολοφονώντας τους μεγάλους ηγέτες της αντίστασης όπως ο Σινουάρ, ο Χανίγιε, ο Νασράλα, ο αλ-Αρούρι και άλλους μπορεί να σβήσει τη φλόγα της αντίστασης ή να την ωθήσει στην υποχώρηση. Αντίθετα, θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί μέχρι να επιτευχθούν οι νόμιμοι στόχοι του λαού μας.

Ο θάνατος είναι η ύψιστη επιθυμία των ηγετών μας και το αίμα τους θα είναι φάρος που φωτίζει το μονοπάτι της απελευθέρωσης και φωτιά που καίει τους επιτιθέμενους. Οι ηγέτες μας έχουν αφήσει πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες μουτζαχεντίν από τον λαό μας και το έθνος μας που είναι αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν τη σιωνιστική κατοχή έως ότου η Παλαιστίνη και το τέμενος αλ-Άκσα καθαριστούν από τη βρωμιά της και σαρωθούν μακριά από τη γη μας, αν θέλει ο Θεός.

Είναι μια τζιχάντ νίκης ή μαρτυρίου…

Ταξιαρχίες αλ-Κασάμ– Παλαιστίνη

Παρασκευή, 18/10/2024»