Ήρθε ο πόλεμος μου κατέστρεψε τη ζωή
και τα όνειρα των παιδιών.
Όλα γύρω μαύρα κατάμαυρα
Τη μαύρη φρίκη σκόρπισαν
Σε κάθε γωνιά ένας τάφος
Σε κάθε τάφο ένα όνειρο
Σε κάθε πιθαμή της Ελλάδας
Σε κάθε κορφή των βουνών
Σε κάθε πλαγιά και ραχούλα
Σε κάθε ποτάμι και ρεματιά
Σε κάθε πέρασμα και βρυσούλα
Σε κάθε σταυροδρόμι και δημοσιά
Σε κάθε πέτρα και δέντρο
Σε κάθε πόλη και χωριό
Όποια πέτρα να σηκώσεις
Όπου χώμα να σκαλίσεις
Θα βρεις παντού οστά Ελλήνων αγωνιστών
Είναι μια ζωντανή μαρτυρία
Είναι μια κραυγή λευτεριάς
Είναι μια τρανή διαμαρτυρία
Είναι όλες μαζί οι φωνές του τυραννισμένου
Ελληνικού λαού.
Την αγαπάμε τούτη τη γης
Τώρα ξέρετε γιατί.
Κατίνα
Έφυγε από κοντά μας η αγωνίστρια και μαχήτρια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Κατίνα Μανιτάρα. Μια γυναίκα από τις πολλές που ανέδειξε ο αγώνας ενάντια στον ξένο και ντόπιο κατακτητή υψώνοντας το ανάστημά της για να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πολέμησε με το όπλο στο χέρι αψηφώντας κάθε κίνδυνο προτάσσοντας τα στήθη της για την λευτεριά της πατρίδας.
Το κόστος τεράστιο αποκομίζοντας ένα τραύμα στο πόδι από όλμο στη μάχη της Καρδίτσας και ένα θραύσμα στο κεφάλι από μάχη στην Ναυπακτία όπου συμμετείχε μαζί με τον Καπετάν Διαμαντή. Ο θρυλικός καπετάν Διαμαντής ήταν και η αίτια που την συναντήσαμε ένα απόγευμα στα γραφεία της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ στον Βύρωνα για να της δωρίσουμε το βιβλίο της Κόκκινης βιβλιοθήκης το οποίο εκδώσαμε για τη μνήμη του Καπετάν Διαμαντή. Με την σειρά της μας έδωσε το βιβλίο που είχε εκδώσει για τα δύσκολα χρόνια του αγώνα που πέρασε λέγοντάς μας πως τα ίδια θα ήθελε να ζήσει αν ξαναγεννιόταν.
«Δεν έκανα τίποτα σπουδαίο. Απλώς βρέθηκα κοντά στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Ταπεινά λέω η τιμή ανήκει στους αγωνιστές άνδρες και γυναίκες σε αυτούς που μέτρησαν με το μπόι τους τη γη κι ήταν όλοι στο άνθος της ηλικίας τους».
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από φωτοτυπίες που μας έδωσε μαζί με το βιβλίο της. Με τα γραφόμενά της και τις ιστορίες που μας διηγήθηκε στα ταξίδια μας στην Λιλαία για την ετήσια εκδρομή τιμής στον Καπετάν Διαμαντή με την Ένωση Φίλων Μνήμης Διαμαντή, μας δίδαξε τη σεμνότητα που είχε αυτή η δρακογενιά αφήνοντάς μας σαν παρακαταθήκη τους αγώνες και τις θυσίες της που θα πρέπει να υλοποιήσουμε και όχι να μουσειοποιήσουμε όπως και οι ίδιοι θα ήθελαν. Εμείς, δίνουμε την υπόσχεση στην Κατίνα Μανιτάρα ότι ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία και σοσιαλισμό συνεχίζεται…
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΤΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΗ!
Κ.Β.