Ανήμερα της 77ης επετείου της Νάκμπα του 1948, όπου οι σιωνιστικές παραστρατιωτικές ομάδες κατέστρεψαν εκατοντάδες χωριά, πόλεις και εκδίωξαν από τη γη τους πάνω από 750.000 Παλαιστίνιους για να ιδρύσουν το μόρφωμα του Ισραήλ, το αίμα του πολύπαθου αυτού λαού δεν έχει σταματήσει να ποτίζει την παλαιστινιακή γη. Σήμερα, η σιωναζιστική οντότητα δολοφόνησε ακόμα 115 Παλαιστίνιους σε όλη τη Λωρίδα – στον βορρά στόχευσε τη Τζαμπάλια και στον νότο τη Χαν Γιούνις. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο δημοσιογράφος του Quds News Network Άχμαντ Άνουαρ Αλ-Χίλου. Πρόκειται για τον 217ο νεκρό Παλαιστίνιο δημοσιογράφο.
Χτες, στις 14 Μαΐου, ο σιωναζιστικός στρατός δολοφόνησε τον 216ο δημοσιογράφο, τον Χασάν Ισλάιχ, ενώ νοσηλευόταν στη μονάδα Εγκαυμάτων του νοσοκομείου Νάσερ μετά από προηγούμενη ισραηλινή επίθεση. Πιο συγκεκριμένα, ήταν επιζώντας της επίθεσης στις σκηνές των δημοσιογράφων στις 7 Απριλίου, όπου καταγράφηκε να καίγεται ζωντανός ο δημοσιογράφος Άχμαντ Μανσούρ. Ο Χασάν Ισλάιχ, είχε δηλώσει για τη στοχοποίησή του:
«Αυτές οι πληροφορίες είναι παλιές απλά τις παρουσιάζουν ως νέες. Προσπαθούν απλά να δικαιολογήσουν τους βομβαρδισμούς τους. Ανατίναξαν σπίτια και συμμετείχαν σε σφαγές. Τους είδαμε σε βίντεο και φωτογραφίες. Αλλά αυτά που είναι γραφτά γι’ αυτούς δεν είναι και για μας. Από την αρχή του πολέμου είμαστε στο πεδίο καλύπτοντας τα γεγονότα – δεν πολεμούσαμε, δεν κάναμε τίποτα άλλο. Ο στρατός προσπαθεί απλά να δικαιολογήσει τις πρακτικές του, να σβήσει την εικόνα κάθε δημοσιογράφου και κάθε φωνής που έχει επιρροή απέναντι σε αυτά τα αφηγήματα. Αλλά κάθε ένα από αυτά είναι μια ψευδής κατηγορία. Βρίσκομαι στο πόστο μου απ’ όταν ξεκίνησε ο πόλεμος. Με κατηγόρησαν ότι είχα εμπλοκή στα γεγονότα στη Χαν Γιούνις. Ήμουν στη Ράφα την ίδια μέρα ακριβώς που μπήκαν στη Χαν Γιούνις, καλύπτοντας τα γεγονότα εκεί. Προσπαθούν απλά να πείσουν τον κόσμο ότι συμμετείχα σε κάτι. Αλλά τι έγινε με τους Ισραηλινούς δημοσιογράφους που ήρθαν δίπλα στον στρατό; Μπήκαν μέσα, και συμμετείχαν μαζί τους στον βομβαρδισμό σπιτιών, στην ανατίναξη τζαμιών και οικιών. Στη Χαν Γιούνις τους είδαμε, Ισραηλινούς δημοσιογράφους που τους γνωρίζουμε με το όνομά τους. Τα βίντεο τους ήταν παντού, όλοι δημοσιογράφοι ενσωματωμένοι στον στρατό».
Πριν τη δολοφονία του ο Ισλάιχ είχε αναφέρει: «Προσπάθησαν να φιμώσουν την αλήθεια και να με κατηγορήσουν ψευδώς… αλλά το μόνο που έκανα ήταν να αποκαλύπτω την αλήθεια – τίποτα άλλο. Δεν ήμουν τίποτα άλλο παρά ένας δημοσιογράφος στο πεδίο του πολέμου. Τα λόγια μου ήταν το όπλο μου και η αλήθεια ο σκοπός μου».
Το Ισραήλ παραδέχτηκε την επίθεση στο νοσοκομείο Νάσερ με τα γνωστά αφηγήματα. Και γιατί όχι εξάλλου, αφού επιδέχεται ατιμωρησία σε όλα τα επίπεδα; Όπως δηλώνουν όλοι οι Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι, το δημοσιογραφικό κράνος και γιλέκο όπου αναγράφεται η ιδιότητά τους, αντί να τους προστατεύσει, τους κάνει πιο εύκολα στόχο των σιωναζιστών. Και δυστυχώς, τα στοιχεία το αποδεικνύουν.
Τιμή σ’ όλους τους δημοσιογράφους της Γάζας που σηκώνουν ένα αδιανόητο βάρος στους ώμους τους. Κάθε φωτογραφία, κάθε βίντεο, κάθε εικόνα που φτάνει σε μας και σε όλο τον κόσμο έχει πληρωθεί με βαρύ φόρο αίματος. Μόνο ντροπή σε όσους θέλουν να θεωρούνται «συνάδελφοί» τους, χωρίς να κάνουν το παραμικρό που περνάει απ’ το χέρι τους για να λάμψει η αλήθεια σ’ αυτόν τον γενοκτονικό πόλεμο. Η σιωπή είναι συνενοχή.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη