Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε στην απεργία της 17ης Απριλίου και διακινείται πλατιά σε χώρους δουλειάς:
Μέσα στα ζητήματα που θέτει η ΒΙΔΑ εντός της κινηματικής ανασυγκρότησης του ταξικού υποκειμένου και της πολιτικής του συγκρότησης είναι αυτό της Οργάνωσης. Θεωρούμε ότι η προλεταριακή ενότητα και συγκρότηση είναι μια διαδικασία που δεν κατακτιέται με εξαγγελίες αλλά μέσα από τη δουλειά στην εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες με προγραμματική πρόταση και όχι μεγαλοστομίες.
Το προλεταριάτο δεν πρέπει να ηγεμονεύεται από πολιτικά προγράμματα μικροαστών που δεν αγγίζουν την καρδιά του προβλήματος σε κανένα ζήτημα. Αυτή είναι και η μέθοδος δουλειάς της Βίδας μέσα στην εργατική τάξη. Να αναδεικνύουμε το πώς τοποθετείται και τι θέλει ως προοπτική για την εργατική τάξη και το προλεταριάτο ο κάθε ένας που ζητά να το πάρει με το μέρος του.
Η επεξεργασία των ζητημάτων με ταξική σκοπιά και το φώτισμα στα αδιέξοδα των καπιταλιστικών αντιφάσεων είναι μέσα στα καθήκοντά μας. Έτσι, η δουλειά μας δεν μένει στη συνθηματολογία αλλά χτίζεται μέσα από τις θέσεις μας και την προλεταριακή μας ταυτότητα. Τα μέλη της Βίδας που δουλεύουν μέσα στην εργατική τάξη είναι σάρκα από τη σάρκα της. Και δουλεύουν μέσα σε αυτήν για να δυναμώσει η επιρροή της και να ενισχυθεί η αγωνιστική τάση και οι μαχητικές διαθέσεις μέσα στο προλεταριάτο.
Τα μικροαστικά στελέχη της αριστεράς και οι λοιποί που την εργατική τάξη την χρησιμοποιούν ως ψήφους ή ως ουρά και το παίζουν εκφραστές των πόθων της δεν μπορούν να επιβιώσουν μπροστά στο προλεταριάτο, που η καθημερινότητα έχει οξύνει την ψαλίδα αυτών που επιβιώνουν με το μεροκάματο και των καβατζωμένων στις κομματικές γυάλες.
Η αύξηση στο νοίκι, ο εκβιασμός της έξωσης, το κυνήγι να βρεις μια τρύπα να ζήσεις, το κόστος της καθημερινής μετακίνηση στα ΜΜΜ, η κακή διατροφή, η ακρίβεια σε προϊόντα πρώτης ανάγκης και καυσίμων, η ανεργία, ο διάχυτος φόβος που φωλιάζει μέσα στην εργατική οικογένεια, η εντατικοποίηση και η εκμετάλλευση μέσα στα κάτεργα του ελληνικού καπιταλισμού, οι χαμηλοί μισθοί, οι βαλτωμένες συντάξεις, οι περικοπές επιδομάτων για τα ΑΜΕΑ και το διαλυμένο ΕΣΥ είναι τα καθημερινά προβλήματα της εργατικής τάξης. Σε όλα αυτά δεν μπορούν να δώσουν λύσεις οι γιαλαντζί αριστεροί της σοσιαλδημοκρατίας, παρά μόνο υποσχέσεις. Δεν έχουν τέτοια προβλήματα, δεν γνωρίζουν την εκμετάλλευση, δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν πώς βιώνει την καθημερινότητα η εργάτρια και ο εργάτης, ο άνεργος, η μετανάστρια.
Είναι ώρα να κάνουν το βήμα οι εργάτες και να ακούσουν τα αδέρφια τους που δεν τους μιλάνε με ωραία λόγια και δεν τους αποκοιμίζουν με υποσχέσεις. Αντιθέτως, τους κοιτάνε στα μάτια και τους λένε την αλήθεια. Ο δρόμος είναι δύσκολος αλλά έχουμε την τεράστια δύναμη της μαζικότητάς μας. Είμαστε οι μάζες του προλεταριάτου και ο ελληνικός καπιταλισμός μάς καταπιέζει, μας εκμεταλλεύεται και μας φτωχοποιεί μέρα με τη μέρα. Δύο είναι οι δρόμοι: Ή με την ψευτοαριστερά και τα στελεχάκια της ή με το ταξικό ανταγωνιστικό κίνημα και την οργάνωση. Και ειδικά σήμερα φαίνεται με γυμνό μάτι ότι το προλεταριάτο είναι μόνο του και θα πρέπει να παλέψει με τις δικές του δυνάμεις για να βάλει εμπόδιο στην καπιταλιστική επέλαση και στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση…
Η Βίδα, ως οργάνωση της εργατικής τάξης, κάνει έκκληση στους μαχόμενους προλετάριους και προλετάριες να μπουν μπροστά στη μάχη και να χτιστεί μέτωπο πάλης και ενότητας που θα στηρίζεται πάνω σε προγραμματικές θέσεις και προοπτικές αντικαπιταλιστικής-αντιιμπεριαλιστικής διεξόδου για τη χώρα μας.