Στο υπουργικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στις 23/12 ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, προχώρησε στην παρουσίαση δυο νομοθετικών παρεμβάσεων, τα οποία συνεχίζουν την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού τομέα μετά την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, την Τράπεζα Θεμάτων, την ανακοίνωση του πολλαπλού βιβλίου.
Η πρώτη αφορά την ίδρυση των Δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων (ΔΗΜΩΣ). Πρόκειται για 22 σχολεία (11 γυμνάσια, 11 λύκεια) προσφορά του ιδρύματος Ωνάση που, όπως αναφέρει ο υπουργός, «θα αφορούν περιοχές που αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις». Γιατί το Ίδρυμα Ωνάση αναλαμβάνει την ανακαίνιση σχολείων; Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό, πρώτον, όταν κανείς αναλογιστεί ότι τα ΔΗΜΩΣ δεν θα είναι απλά σχολεία αλλά θα ακολουθήσουν τη δομή των πρότυπων, δηλαδή η εισαγωγή θα γίνεται με εξετάσεις, δεύτερον όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται θα υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας αλλά η λειτουργία τους θα ρυθμίζεται μέσω σύμβασης του Ελληνικού Δημοσίου με το ίδρυμα Ωνάση και τρίτον θα συνδέονται με τα πανεπιστήμια με στόχο την εισαγωγή και εφαρμογή εκπαιδευτικών καινοτομιών.
Τα τρία παραπάνω σημεία της νομοθετικής ρύθμισης φανερώνουν πως κανείς ιδιώτης δε θα προσφέρει τα λεφτά του για το καλό της κοινωνίας. Άλλωστε και μόνο που τα σχολεία θα γίνουν σε απομακρυσμένες ή υποβαθμισμένες (όπως θέλουν να τις ονομάζουν) περιοχές αλλά η εισαγωγή θα γίνεται με εξετάσεις δείχνει ότι αδιαφορούν για τα διαλυμένα σχολεία που μαθητές και εκπαιδευτικοί θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ασφάλεια ή για τους μαθητές που αναγκάζονται καθημερινά να διανύουν αποστάσεις για τη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η δεύτερη νομοθετική παρέμβαση αφορά το γνωστό διεθνές απολυτήριο, ΙΒ (International Baccalaureate). Το ΙΒ, το οποίο αφορά τις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, είναι εξετάσεις στα αγγλικά που δίνουν το δικαίωμα στον μαθητή στην φοίτηση σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η αλλαγή αφορά την εισαγωγή του στα πρότυπα και πειραματικά δημόσια λύκεια και στο δικαίωμα φοίτησης μέσω αυτού στα ελληνικά ιδιωτικά πανεπιστήμια (για αρχή θα πούμε εμείς) παρακάμπτοντας τις πανελλήνιες εξετάσεις και τον κόφτη της ΕΒΕ. Τώρα που βρήκαν τρόπο με το «ελεύθερο πανεπιστήμιο» να ξεπεράσουν το άρθρο 16 και να προχωρήσουν στην ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα να μη «βγάλουν» και οι εγχώριοι έμποροι γνώσης;
Όλες οι αλλαγές μία- μία, σε συνδυασμό κάθε φορά με την περαιτέρω ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων, βάζουν το λιθαράκι τους στο γκρέμισμα του δημόσιου σχολείου. Από το πολλαπλό βιβλίο μέχρι την εισχώρηση χορηγών στα σχολεία όλα χτίζουν τις κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών μονάδων. Κάθε τους πρόταση θέτει ακόμα περισσότερους ταξικούς φραγμούς και διευρύνει τις ανισότητες, μετατρέπει την παιδεία από αγαθό σε καταναλωτικό προϊόν για λίγους. Θα πούμε ακόμα μια φορά ότι η υπεράσπιση του δωρεάν και δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας και οφείλουμε να παλέψουμε και σε αυτό το πεδίο, απέναντι στα σχέδια των δήθεν ανοιχτοχέρηδων καπιταλιστών και του κράτους τους.