Περισσότερος από ένας μήνας έχει διανυθεί από την ημέρα που οι φοιτητές βροντοφώναξαν το διαχρονικό σύνθημα «δε θα περάσει» απέναντι στο κατάπτυστο νομοσχέδιο με τίτλο «ελεύθερο πανεπιστήμιο» που έρχεται να μετατρέψει τους χώρους μάθησης σε μαγαζάκια γνώσης. Σε αυτόν τον έναν μήνα η σπουδάζουσα νεολαία βρίσκεται στον δρόμο μαζικά σε πανελλαδικό επίπεδο, υπερασπιζόμενη τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Προχωρά μέσω γενικών συνελεύσεων στις καταλήψεις των σχολών και παλεύει για το δικαίωμα στη γνώση. Επιλέγει να αγωνιστεί με τα μέσα που διαθέτει για το πραγματικά ελεύθερο πανεπιστήμιο, γνωρίζοντας, ως βασικό κύτταρό του, τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει και τις ανάγκες που πρέπει να καλύπτει.

Με τον αγώνα των φοιτητών να είναι ανυποχώρητος και με τη στήριξή τους τόσο από μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας όσο και από την ίδια την κοινωνία που στέκεται δίπλα στα παιδιά της, η κυβέρνηση έχει βρεθεί σε δυσχερή θέση. Οι φοιτητές θέτουν τους δικούς τους φραγμούς στην υποβάθμιση της μόρφωσης και όπως είναι λογικό, οι υποστηρικτές της εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης έχουν ξεκινήσει να δείχνουν τα δόντια τους.

Αρχικά, μέσα από τους μηχανισμούς προπαγάνδας, υποστηριζόμενοι από τα κλασικά έμμισθα παπαγαλάκια των καναλιών και τους «αγανακτισμένους φοιτητές» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, προσπαθούν να σπιλώσουν τον φοιτητικό αγώνα με τις γνωστές λάσπες τους. Εν συνεχεία, ο Πιερρακάκης με εγκύκλιο που στάλθηκε στα πανεπιστήμια απαίτησε η εξεταστική να διεξαχθεί ηλεκτρονικά, προσπαθώντας να παρακάμψει τους φοιτητικούς αγώνες με αυτόν τον τρόπο. Απέναντί του βρήκε την πλειονότητα των πανεπιστημιακών καθηγητών, οι οποίοι αρνούνται να προχωρήσουν σε διαδικτυακές εξετάσεις με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού & Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) να προκηρύσσει για την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 24ωρη απεργία.

Τέλος, δε θα μπορούσε να λείπει η καταστολή, με την οποία οι φοιτητές έχουν έρθει αντιμέτωποι στις διαδηλώσεις τους αλλά ήρθε η ώρα να την δουν και στις σχολές τους. Μέχρι στιγμής είδαμε εισβολή των μπάτσων, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις στο ΑΠΘ και στη Νομική Σχολή της Κομοτηνής που όμως απαντήθηκαν με την αλληλεγγύη και τον δυναμισμό τους, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης σε όλη την κοινωνία για το ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει απέναντι στην κυβερνητική λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων…

Η νεολαία δεν πτοείται. Άλλωστε οι φοιτητές είναι εξοικειωμένοι με τους ταξικούς φραγμούς της εκπαίδευσης ήδη από τα μαθητικά τους χρόνια. Γνωρίζουν καλά την υποβάθμιση, γιατί την έχουν ζήσει και τη ζουν καθημερινά στα σχολεία και στις σχολές τους μέσω των ελλείψεων σε προσωπικό και σε υλικοτεχνικά μέσα, μέσω του κόστους που καλούνται να σηκώσουν οι γονείς τους από «το πρώτο κουδούνι», για να τους παρέχουν αυτοί τα εφόδια που τους στερούνται.

Για αυτό απαιτούν ελεύθερη, ολόπλευρη μόρφωση, δωρεάν και δημόσιο σύστημα παιδείας και όχι παρόχους σκόρπιων γνώσεων. Για αυτό προσπαθούν να βάλουν φρένο σε ένα νομοσχέδιο που «απελευθερώνει» τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και τα μετατρέπει σε αρένα επενδύσεων για όσες τσέπες αντέχουν.

Το φοιτητικό κίνημα είναι εδώ. Απαντά μέσω του αγώνα του. Κάνει ξεκάθαρο πως οι σχολές ανήκουν στους φοιτητές. Ο εργαζόμενος λαός και συνολικά η κοινωνία οφείλει να στηρίξει και να πλαισιώσει τον αγώνα, ενάντια στις πολιτικές αποφάσεις που μπάζουν την κερδοφορία του Κεφαλαίου μέσα στα πανεπιστήμια.