Την ώρα που είναι της κινηματικής μόδας να χτίζονται αγωνιστικά προφίλ και σαν να έχει τσιμπήσει μέρος των «κοινωνών» των ανατρεπτικών ιδεών το κεντρί του στελεχικού προτάγματος (λες και ζήτησε η πολιτική αναγκαιότητα ή το προλεταριάτο στελέχη να το εκπροσωπούν) το ζητούμενο είναι να φτιάχνονται προλεταριακές ομάδες, οι οποίες πρώτα και κύρια θα διαχωρίζονται πάνω στη διαταξική σαπίλα του φαίνεσθαι και της μόδας, με λόγια και με πράξεις. Οι προλετάριοι του κινήματος, ειδικά οι νέοι θα πρέπει να ακολουθήσουν δρόμο ρηξιακό και «αόρατο» στην πολιτική δουλειά.
Η ανάγκη να φτιαχτούν συλλογικότητες με θέσεις και επεξεργασίες χωρίς να τους βάζουν οι μικροαστοί -όπως γίνεται συνήθως- τα ιδεοληπτικά ζητήματά τους καπέλο, είναι το μεγάλο ζητούμενο της νέας προλεταριακής γενιάς.
Οι προλεταριακές ομάδες μπορούν να παράγουν έναν διαφορετικό πολιτισμό μάχης και πάλης˙ εκεί θα φτιαχτούν οι νέοι αγωνιστές μάχης και πάλης, εκεί θα συνδεθούν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες˙στης ταξικής πάλης το καμίνι, μέσα στο πεδίο της ταξικής εκμετάλλευσης και της αντίστασης που θα πρέπει να γεννηθεί.
Το ότι μια νέα γενιά προλετάριων συγκροτείται μέσα σε δύσκολες συνθήκες και προσπαθεί να σηκωθεί πολιτικά και να συνδεθεί με τις εργατολαϊκές μάζες ελλείψει επαναστατικού κόμματος και σε συνθήκες αποσυσπείρωσης και κρίσης, είναι μια σκληρή πορεία και υπάρχουν ευθύνες μεγάλες για τη σκυτάλη που δίνουν οι παλιότεροι στους νεότερους…
Όμως μια νέα γενιά προλετάριων είναι αυτή που θα σηκώσει αντικειμενικά τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση. Η ιστορία έχει δείξει ότι η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις, ακόμη και λιγοστών συντρόφων και συντροφισσών, αποδίδει πολιτικά, αρκεί να υπάρχουν αρχές και συντροφικότητα. Το ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν την κινηματική πολιτική «φάση», με ονοματεπώνυμα και βιογραφικά αγωνιστικών
περγαμηνών στο facebook και αλλού, αυτό δεν πρέπει ούτε να νοιάζει ούτε να εμποδίζει τους προλετάριους να χτίζουν άλλου τύπου συλλογικότητες και ομαδοποιήσεις χωρίς να συνδέονται με τη «μόδα της εποχής».
Η κίνηση στον δρόμο, η πάλη γραμμών, η πολιτική δουλειά στη συνοικία και στον χώρο εργασίας, το χτίσιμο της μαχητικής προσωπικότητας μέσα στην ζεστασιά της προλεταριακής ομάδας, η ενδυνάμωση των αδύναμων και καταπιεσμένων, η προλεταριακή κουλτούρα που εναντιώνεται στις εξαρτήσεις και στα ναρκωτικά, στον αλλοτριωμένο τρόπο ζωής είναι τα καθήκοντα που παραμένουν ζητούμενα της εποχής.
Δεν υπάρχουν πεπατημένες για το αγωνιστικό προλεταριάτο, η εποχή κάθε φορά θέτει και τους όρους που θα πρέπει να χτιστούν, για να αναμετρηθούν οι τάξεις και τα στρατόπεδα. Οι προλεταριακές ομάδες είναι εργαλεία διαχωρισμού και ενότητας. Όσο διαχωρίζονται από τη «μόδα» και τα πεπατημένα του ρεφορμισμού (με επαναστατική μάσκα) τόσο θα ενώνονται με τους διαχωρισμένους και θα χτίζουν νέες πολιτικές εστίες ανταγωνισμού και πάλης.
Προλετάριοι, προλετάριες ενωθείτε, αποκρούστε τη σαπίλα του καπιταλισμού, ενισχύστε την αντικαπιταλιστική πάλη, συνδεθείτε με τα πιο μαχητικά στοιχεία της τάξης, δουλέψτε πολιτικά χωρίς ελιτισμό μέσα στις μάζες, απομονώστε πολιτικά όσους εμποδίζουν το προχώρημα του ταξικού αγώνα και της λαϊκής πάλης. Η εργατική ταυτότητα πρέπει να μπει στο κέντρο για να συσπειρωθεί μια νέα μαχητική προλεταριακή στρατιά.
Φ.Ν.Π.