Πέρασε ένας χρόνος χωρίς τον αγαπημένο μας Τσακ. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ισχύει το γνωστό του σλόγκαν «όλα καλά όλα ανθηρά»… Μας λείπει η παρέα του, το πονηρό του γέλιο και η παρουσία του στον «Ναό του Ναυτίλου». Μερικές φορές κάτι φαινομενικά μικρό μπορεί να απαλύνει τον πόνο και να καλύψει υπαρξιακά κενά. Θα μιλήσουμε πάλι για βιβλία, έτσι κι αλλιώς αυτό ήταν ο αγαπημένος Τσακ, ένας άνθρωπος των βιβλίων, δοσμένος σε αυτά.
Στην περίπτωση μας αυτό το «μικρό» είναι ένα βιβλιαράκι μόλις 64 σελίδων που κυκλοφόρησε από τον Κώστα Χριστόπουλο και τον Ναυτίλο στη μνήμη του Γιώργου Τσάκαλου. Μέσα υπάρχουν όσα γράφτηκαν από ανθρώπους που έζησαν και αγάπησαν τον Τσακ για να τον αποχαιρετήσουν…
Η μικρή ανθολογία κατάφερε να καλύψει μέρος της πολυσύνθετης ιδιοσυγκρασίας και του πνευματικού ταπεραμέντου του Τσακ, βάζοντας όλοι οι γράφοντες ένα λιθαράκι για να ξαναθυμηθούμε τον αγαπημένο μας «βιβλιοπόντικα».
Η μικρή αυτή έκδοση πυροδότησε συναισθήματα, χαμόγελα και συγκίνηση και μας ξαναέκανε εικόνα την πετρόκτιστη καμαρωτή γέφυρα που ήταν ο Τσακ για εμάς τους «ναυτιλιακούς» και τόσο διαφορετικούς ανθρώπους μεταξύ μας. Ίσως λιγάκι «ντεμοντέ» για την εποχή αλλά παθιασμένους για την αλήθεια και την δικαιοσύνη σε έναν κόσμο βρωμιάς και ψέματος.
Κώστα Ναυτίλε, μπράβο για το βιβλίο. Τσάκαλε, τα κουρέλια τραγουδάν ακόμα…