Ποιοι είναι αυτοί που καθαρίζουν τα σχολεία στη χώρα; Ποιες είναι αυτές οι αόρατες σχεδόν γυναίκες που καθημερινά μοχθούν και ιδρώνουν για να φέρουν σε πέρας έναν τεράστιο όγκο δουλειάς; Είναι μια «υποκατηγορία» εργαζομένων μέσα στο πολυδιασπασμένο επάγγελμα των καθαριστριών/καθαριστών στα δημόσια σχολεία. Εκεί δίνουν καθημερινά τη μάχη της καθαριότητας με πενιχρά μέσα (μιας και οι δήμοι και οι σχολικές επιτροπές κόβουν από παντού) και μπόλικο φιλότιμο (με την πραγματική έννοια της λέξης) μετανάστριες και ελληνίδες γυναίκες με συμβάσεις σκλαβιάς και μισθούς πείνας.

Ανάμεσα στις δεκάμηνες, στις 8μηνες (πρώην προγράμματα κοινωφελούς εργασίας-ΟΑΕΔ) και στις αορίστου υπάρχει μία ακόμα κατηγορία: οι τρίωρες/τρίωροι καθαρίστριες/ες!

Αυτές οι καθαρίστριες (στην πλειοψηφία τους γυναίκες) είναι 15. 357 (για το διδακτικό έτος 2023-24) μοιρασμένες σε όλα τα σχολεία της χώρας που ο κάθε Δήμος έχει την ευθύνη για το πού και σε τι ωράρια θα δουλέψουν. Οι εργαζόμενες αυτές πληρώνονται με 370 ευρώ και καλύπτουν ως «σφήνα» υποστήριξης τους συναδέλφους τους σε υποστελεχωμένα από καθαριστές/στριες σχολεία σε όλη την Ελλάδα.

Τα ΜΑΠ (μέσα ατομικής προστασίας) είναι άγνωστη λέξη για τις περισσότερες τρίωρες που οι Δήμοι ξεχνούν την ύπαρξή τους. Αυτή η εξόφθαλμη ομηρία των τρίωρων συμβάσεων είναι και φέτος αυτή που θα επιβάλει στις καθαρίστριες να παλεύουν μέσα στις χλωρίνες και τα σκουπίδια, σε καθεστώς εργασιακής καταπίεσης. Σε συνδυασμό με τη μη ανανέωση συμβάσεων σε 25.000 «οκταμηνίτες» εργαζομένους στους Δήμους (πολλοί δούλευαν ως σχολικοί καθαριστές) αλλά και την υποστελέχωση με τους/τις  πλήρης απασχόλησης καθαριστές/στριες με δεκάμηνες συμβάσεις, το δημόσιο σχολείο πλήττεται από άποψη καθαριότητας και υγιεινής.

Οι κατακτήσεις των εργαζομένων αλλά και της σχολικής κοινότητας για ένα αναβαθμισμένο δημόσιο σχολείο όλο και απομακρύνονται, καθιστώντας ως κυρίαρχη συνθήκη μια εργασιακή ζούγκλα για τις καθαρίστριες και τους καθαριστές.

Πάγιο αίτημα όλων (σωματείων, συλλόγων γονέων, καθηγητών και μαθητών)  πρέπει να γίνει η μόνιμη, πλήρης και σταθερή εργασία με συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Μονιμοποίηση όλων των υφιστάμενων εργαζομένων χωρίς όρους και προϋποθέσεις

Αυξήσεις στους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις

Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, με τήρηση των κανόνων Υγείας και Ασφάλειας