«Όπως γνωρίζετε, σε παγκόσμιο επίπεδο η διαθεσιμότητα των τεχνολογικών πόρων αποτελεί σημαντική μεταβλητή στον επιχειρησιακό σχεδιασμό και υπάρχει μια ευδιάκριτη τάση για την υιοθέτηση τεχνολογιών, οι οποίες βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, σε στρατιωτικές εφαρμογές και κυρίως σε τεχνολογία που χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αρκετά μπροστά και μπορούν να βοηθήσουν μέσα από αυτήν την πρωτοπορία την οποία έχουν, τη γνώση και την εμπειρία και των δικών μας στελεχών. Συνεπώς, η εξοικείωση των Ελλήνων στρατιωτικών με τέτοιου είδους τεχνολογικά συστήματα και στρατηγικές επικράτησης είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στις Ένοπλες Δυνάμεις που επιδιώκουμε. Θα ήθελα τέλος να επισημάνω ότι γενικότερα οι συμμαχίες που συνάπτει η χώρα μας είναι ίσως μία από τις βασικότερες και σημαντικότερες εκδηλώσεις όσον αφορά την ισορροπία ισχύος. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα -το είπα και στην επιτροπή- δεν είναι μια χώρα υπερδύναμη από άποψη στρατιωτική ή οικονομική. Γι’ αυτό τον λόγο οφείλει να στηρίζεται όχι μόνο στη δική της ισχύ αλλά και μέσα από συμμαχίες έτσι ώστε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις στη διεθνή σκηνή.
Συνεπώς, το εθνικό συμφέρον δεν περιορίζεται στενά στη διαφύλαξη της εθνικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της χώρας, αλλά περιλαμβάνει ευρύτερες έννοιες στρατηγικής σημασίας όπως κυριαρχικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα, συμμαχίες, επέκταση της ζώνης ασφαλείας γύρω από την Ελλάδα, ενσωμάτωση της διεθνούς τάξης και βεβαίως αντιμετώπιση των νέων διεθνών απειλών. Να πω επίσης ότι η σημασία του μνημονίου του συγκεκριμένου είναι ξεχωριστή, διότι για πρώτη φορά θα τοποθετηθούν Έλληνες αξιωματικοί σε μονάδες των ΗΠΑ με σκοπό να αποκτήσουν επιχειρησιακή εμπειρογνωμοσύνη και τεχνικές γνώσεις πάνω στη διαδικασία της επιχειρησιακής υποστήριξης».
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την ομιλία του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Ι. Κεφαλογιάννη κατά τη συζήτηση και ψηφοφορία που διεξήχθη στην Ολομέλεια της Βουλής για την «Κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής εκπροσωπούμενου από τον Στρατό των ΗΠΑ και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας αναφορικά με την απόσπαση/τοποθέτηση ελληνικού Προσωπικού Άμυνας στον Στρατό των ΗΠΑ» και την «Κύρωση του Μνημονίου Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας, όπως εκπροσωπείται από την Ελληνική Διοίκηση Ειδικού Πολέμου και του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όπως εκπροσωπείται από τη Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ, με αντικείμενο την τοποθέτηση Προσωπικού Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας στη Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ».
Όλη η ομιλία είναι στη «γραμμή» της εξάρτησης, στο όνομα μάλιστα της αναβάθμισης του ελληνικού στρατεύματος και της πατριωτικής ευθύνης…
Στα λόγια του υφυπουργού αποτυπώνεται ολοκάθαρα η θέση της ντόπιας αστική τάξης και των πολιτικών εκπροσώπων της ότι το «εθνικό συμφέρον» είναι το να κρεμόμαστε από τα μπατζάκια των αμερικάνων ιμπεριαλιστών και όπου μας πούνε ότι χρειαζόμαστε, για τα συμφέροντά τους, να αμολάμε με το «χαμόγελο στα χείλη». Όποιος αρνείται αυτή τη «γραμμή» θα θεωρείται εθνικός προδότης; Γιατί σύμφωνα με τον υφυπουργό πολέμου φαίνεται ξεκάθαρα ότι όπου και να καλεστούμε να πολεμήσουμε θα πρέπει να πάμε. Λέει: «το εθνικό συμφέρον δεν περιορίζεται στενά στη διαφύλαξη της εθνικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της χώρας, αλλά περιλαμβάνει ευρύτερες έννοιες στρατηγικής σημασίας όπως κυριαρχικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα, συμμαχίες, επέκταση της ζώνης ασφαλείας γύρω από την Ελλάδα, ενσωμάτωση της διεθνούς τάξης και βεβαίως αντιμετώπιση των νέων διεθνών απειλών».
Πώς ερμηνεύεται αυτό; Επιστρέφουμε στην εποχή της Κορέας και της στήριξης των αμερικάνων σε «νέες περιπέτειες»; Ανδρών επιφανών (ελλήνων φαντάρων) πάσα γη τάφος; Η Ελλάδα έχει σύνορα ή φτάνει μέχρι όπου φτάνουν τα αμερικάνικα αεροπλανοφόρα και οι προσταγές των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων;
Η εργατική τάξη και ο λαός μας πρέπει να καταλάβει ότι στη Βουλή κουβεντιάζεται ο πόλεμος. Η ντόπια αστική τάξη προσπαθεί να βρει τη θέση της μέσα στην πολεμική διαδικασία και να αναδείξει τον εαυτό της ως «πανέτοιμο φανταράκι» για τους «καλούς συμμάχους». Η εξάρτηση στους αμερικάνους αλλά και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές δυστυχώς θα γίνει κατανοητή όταν ακουστούν επίσημα και οι σειρήνες της πολεμικής ετοιμότητας…
Και το αφήγημα θα φτιαχτεί ανάλογα το «έργο» και το ρόλο που θα καλεστεί να παίξει η Ελλάδα ως λόγχη…