Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – συναυλία για τα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης Μανιουδάκη, ο οποίος -όπως όλα δείχνουν- δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από ένστολους δολοφόνους στην Κρήτη, στις Βρύσες Χανίων, την 1η Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για το σύνηθες πια σενάριο, όπου σε έλεγχο διερχόμενου αυτοκινήτου, ο οδηγός καταλήγει νεκρός. Παρότι ο άνθρωπος έχει 3 χτυπήματα στο κεφάλι η αστυνομία μιλάει για θάνατο από φυσικά αίτια. Η Μαρία Ευαγγέλου Παπαδάκη, συνήγορος της οικογένειας στην υπόθεση Μανιουδάκη λέει τα εξής: «Η οικογένεια και σημαντική μερίδα της κοινωνίας αρνείται την απόδοση του θανάτου Μανιουδάκη σε παθολογικά αίτια και καθιστά υπεύθυνη την ΕΛ.ΑΣ., καθώς τα ίχνη αίματος και τα θρυμματισμένα γυαλιά του εκλιπόντος στο σημείο του ελέγχου, σε συνδυασμό με τα τραύματά του δεν φαίνονται να συνάδουν με «θάνατο από παθολογικά αίτια».

Την υπόθεση αυτή σηκώνει στις πλάτες του ο γιος του Κώστα Μανιουδάκη, ο οποίος προσπαθεί κόντρα σε όλα και με αρωγό την αλληλεγγύη, να καταδείξει το αυτονόητο. Στην κατάμεστη εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο στέκι μεταναστών στα Εξάρχεια, συμμετείχε ο μουσικός και μέλος της Βίδας Αργύρης Ν. ο οποίος σε παρέμβασή του έκανε τη σύνδεση με την παλιότερη παρόμοια περίπτωση του Μαραγκάκη. Ήταν το 2003 όπου ένα παλικάρι 22 χρονών -πάλι στην Κρήτη- πυροβολήθηκε στην πίσω μεριά του κεφαλιού του επειδή δεν σταμάτησε σε έλεγχο μπάτσων. Ενώ θύμισε στους παρευρισκόμενους και τον νεκρό εργαζόμενο Μανώλη Αφράτη -πάλι στην Κρήτη- και το εργοδοτικό έγκλημα που πάνε να το βγάλουνε ως δήθεν αμέλεια που έφταιγαν οι κακές συνθήκες…

Για το ζήτημα του Μανώλη Αφράτη μοιράστηκε κείμενο της Βίδας που καλεί στις 8 Δεκέμβρη (9:00) στα δικαστήρια Ρεθύμνου, όπου δικάζεται το αστικό κομμάτι προς την εταιρεία. Όπως στην περίπτωση Μανιουδάκη έτσι και στην περίπτωση Αφράτη, το στενό συγγενικό περιβάλλον είναι που τρέχει την υπόθεση με συνέπεια και πείσμα και είναι ο κόσμος του κινήματος που πρέπει να συμπαρασταθεί με κάθε τρόπο έτσι ώστε να μην έχουμε άλλους νεκρούς από τη βία της εξουσίας. Συγχαρητήρια στους διοργανωτές της εκδήλωσης, όπως και στους λαϊκούς μουσικούς που την πλαισίωσαν. Είναι μεγάλο το στοίχημα στο να μη γίνει η βαρβαρότητα νόμος και η απάθεια συνήθεια.