Όσο ο γενοκτονικός πόλεμος του σιωνιστικού μορφώματος συνεχίζεται στην Παλαιστίνη οι αντιδράσεις και στη χώρα μας από τον προοδευτικό λαϊκό κόσμο δυναμώνουν, αν και μετά από σχεδόν δύο χρόνια που οι σιωναζιστές εγκληματίες πολέμου «διδάσκουν» φρίκη και βαναυσότητα, με τον πλανήτη να κάνει ότι δεν βλέπει, τίποτα δεν είναι αρκετό.

Όλη η χώρα στο ζήτημα της Παλαιστίνης χωρίζεται στα δύο. Η πλειοψηφία του  ελληνικού λαού από τη μία που στέκεται στο πλευρό της Παλαιστίνης και στον δίκαιο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που διεξάγεται αδιάκοπα και ηρωικά και από την άλλη οι «τιμονιέρηδες» του τόπου που η εξωτερική τους πολιτική ζέχνει υποτέλεια και «μαριονετισμό», σερνόμενοι πίσω από το άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και κατ’ επέκταση των σιωνιστικών μαντρόσκυλων που τους λανσάρει στο πόπολο ως συμμάχους. Με γλώσσα μεγαλύτερη από το μπόι τους δηλώνουν συνεχώς στήριξη στο μόρφωμα που εγκληματεί και βγάζουν φλύκταινες κάθε φορά που εκφράζεται η αλληλεγγύη σε έναν λαό που δοκιμάζεται.

Από κοντά στη δουλοπρέπεια και κάτι οπισθοδρομικά και υποτελή στοιχεία του «επιχειρείν» που μετρούν τα πάντα με το τι θα μπει στην τσέπη τους. Σε πρόσφατο κείμενο είχαμε αναφερθεί στις δηλώσεις του προέδρου της πανελλήνιας ομοσπονδίας ξενοδόχων με αφορμή τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη στο λιμάνι της Σύρου που απέτρεψε τελικά την αποβίβαση «σιωνιστών- πελατών» στο νησί.

Μετά τον ντόρο που δημιουργήθηκε με αφορμή την Σύρο από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης και όπου όλοι πήραν θέση φανερώνοντας ακόμα μια φορά τις «Δύο Ελλάδες», ήρθε και η Ρόδος ως επόμενος σταθμός (28/7) για τους «ισραηλινούς παραθεριστές». Κάλεσμα αντίστοιχο της Σύρου, ενάντια στη γενοκτονία που συντελείται, είχε καλέσει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Δήμου Ρόδου, με αφορμή την έλευση του ισραηλινού κρουαζιερόπλοιου «Iris Crown», το οποίο έλεγε τα εξής:

«Το μεσημέρι της Δευτέρας 28 Ιουλίου 2025 (15.30) καταφθάνει το ισραηλινό κρουαζιερόπλοιο Iris Crown στο λιμάνι της Ρόδου (παλιό εμπορικό λιμάνι – τελωνείο). Πρόκειται για το ίδιο πλοίο που πρόσφατα προσέγγισε τη Σύρο, προκαλώντας τη συμβολική διαμαρτυρία των νησιωτών απέναντι στη γενοκτόνο πολιτική που εφαρμόζει η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου εις βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Κάτοικοι μαζί με επισκέπτες του νησιού κατάφεραν να εμποδίσουν τον ελλιμενισμό του, αναγκάζοντάς το να κάνει στροφή και να αποχωρήσει, παρά την απαγόρευση της κυκλοφορίας στο λιμάνι που τους επιβλήθηκε από το Λιμεναρχείο.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων του Δήμου Ροδίων καλεί τα μέλη του, αλλά και όσους/ες αρνούνται να συμβιβαστούν με την ιδέα της σφαγής αμάχων, της εξόντωσής τους με επιβαλλόμενο λιμό, με τη συστηματική γενοκτονία, αλλά ταυτόχρονα επιδιώκουν δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Παλαιστινιακό, να συγκεντρωθούμε στο παλιό εμπορικό λιμάνι τελωνείο στις 15.00 τη Δευτέρα 28 Ιουλίου.

Το μήνυμα της διαμαρτυρίας μας είναι ξεκάθαρο: αντιστεκόμαστε στην ασκούμενη δολοφονική πολιτική του ακροδεξιού Νετανιάχου (καταδικασμένος από το Διεθνές Δικαστήριο ως εγκληματίας πολέμου) και τους υποστηρικτές του, ενώ δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με όσους και όσες Ισραηλινούς/ές ή Εβραίους/ες στο θρήσκευμα αντιτίθενται στο έγκλημα ή δεν συμμετέχουν σε αυτό».

Δεν ξαφνιαστήκαμε με την τελικά ακύρωση του καλέσματος από τον Σύλλογο, όταν είδαμε τις αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν από μερίδα «τοπικών φορέων» (καπιταλιστών αλλά και «κυρ- παντελήδων») της Ρόδου. Παραθέτουμε ένα μόνο σημείο από την ανακοίνωση ακύρωσης του συλλόγου που δείχνει και πώς επιβλήθηκε:

«Στην αλλαγή της στάσης μας ελήφθησαν υπόψη οι άμεσες απειλές για βία από διαφωνούντες συμπολίτες, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική ειρήνη στο νησί. Μετά από αυτό ακυρώνεται η συγκέντρωση-διαμαρτυρία».

Η κυβερνητική αφήγηση των φορέων που δεν «συμβιβάστηκαν» με μια συγκέντρωση που θα δήλωνε πως δεν είναι ευπρόσδεκτοι στον τόπο μας εγκληματίες πολέμου, είναι ολοφάνερα κοινή και πανομοιότυπη. Ενδεικτικά παραθέτουμε:

«Τη Δευτέρα 28 Ιουλίου, με στόχο να παρεμποδιστεί η ομαλή λειτουργία του λιμανιού και η αποβίβαση Ισραηλινών επισκεπτών. Μια τέτοια ενέργεια είναι κάθετα αντίθετη στον χαρακτήρα του νησιού μας. Η Ρόδος είναι διαχρονικά σταυροδρόμι και παράδειγμα ειρηνικής συμβίωσης πολιτισμών. Ταυτόχρονα είναι κορυφαίος τουριστικός προορισμός παγκοσμίως».

Χατζημάρκος, Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου

«Ο τουρισμός δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο πολιτικής ή ιδεολογικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης αλλά τόπο έμπνευσης και δημιουργίας. Η Ρόδος κάθε χρόνο ανάμεσα στις χιλιάδες επισκέπτες που υποδέχεται από όλο τον κόσμο, υποδέχεται και Ισραηλινούς πολίτες… Το συμφέρον της Ρόδου και των ανθρώπων της είναι πάνω από όλα»…

Εμπορικός Σύλλογος Ρόδου

«… Η Ρόδος είναι τόπος φιλοξενίας και σεβασμού. Είναι διεθνής προορισμός και ζει χάρη στον τουρισμό […] Καλούμε τις αρμόδιες αρχές να πράξουν το αυτονόητο: να διασφαλίσουν την ομαλή αποβίβαση των επιβατών και την πλήρη προστασία της δημόσιας τάξης και της εικόνας του νησιού μας. Η Ρόδος ανήκει στους ανθρώπους της, στους επισκέπτες της και στις αξίες της δημοκρατίας».

Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου

Οι ανακοινώσεις λανσάρουν, όλες ανεξαιρέτως, κάτι ανάμεσα σε φιλοσιωνιστικό «δημοκρατισμό» και τουριστική εθνική ενότητα (θα έλεγε κανείς πως συναντήθηκαν, κουβέντιασαν και έβγαλαν τη «γραμμή»). Τι λένε σε ελεύθερη μετάφραση; Δεν μας νοιάζει τι γίνεται «παραέξω» ο τουρισμός πάνω από όλα και η υπεράσπιση του «εθνικού προϊόντος». Τα ωραία τους λεφτουδάκια να αφήνουν, αυτό έχει ανάγκη ο τόπος και δεν μας καίγεται καρφί…

Δεν είναι να απορεί κανείς με τέτοιες τοποθετήσεις. Η θέση της χώρας είναι τέτοια που γεννάει την «αρπαχτή». Μπροστά ο κάθε Άδωνης ως πολιτικός εκπρόσωπος, να κάνει τον γλύφτη του κάθε αρπαχτικού που λυμαίνεται τη χώρα αυτή και να βαφτίζει τον τουρισμό «βιομηχανία» και από πίσω οι έμποροι του ήλιου, της θάλασσας και της «φιλοξενίας» να ξεσηκώνονται σε ό, τι τους χαλάει την «κανονικότητα». Μόνο που η Μέση Ανατολή είναι δίπλα, οι σφαγές είναι δίπλα, το μοίρασμα του κόσμου είναι εδώ και όσο και να κάνουν οι διάφοροι πως δεν βλέπουν μια γενοκτονία, όταν αυτοί που υποδέχονται ως πελάτες σήμερα θέλουν κάτι παραπάνω αύριο, δεν θα τους ηρεμήσει ένα δίκλινο και μια μερίδα τζατζίκι..!

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Νίκη στα όπλα της αντίστασης

Έξω οι σιωναζί από τον τόπο μας

ΥΓ1. Επειδή γκώσαμε από την τόση «δημοκρατία» και «φιλοξενία» τους, θυμίζουμε τη στάση του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου όταν ακούσανε το ενδεχόμενο για δομή κράτησης μεταναστών τον Νοέμβριο του 2024. Πάλι σκιάχτηκαν για τον τουρισμό και την παραδεισένια τους Ρόδο…:

…Η απόφαση για μια κλειστή δομή σημαίνει:

Απαξίωση του τουριστικού προορισμού μας. Οι επισκέπτες δεν θα βλέπουν πλέον τη Ρόδο ως έναν παράδεισο διακοπών, αλλά ως μια περιοχή με δομές περιορισμού και έντασης. Ποιος θα αποζημιώσει τους εργαζόμενους του τουρισμού όταν οι κρατήσεις αρχίσουν να μειώνονται ή εμφανιστούν νέες εφευρετικές συμφωνίες για φθηνά εργατικά χέρια μέσα από τις δομές; Κοινωνική αναταραχή. Η εμπειρία από άλλες περιοχές είναι σαφής: οι κλειστές δομές φέρνουν βία, ανασφάλεια και συγκρούσεις. Ποιος θα διασφαλίσει την ασφάλεια των οικογενειών μας;…

ΥΓ2. Μερικές φορές πώς τα φέρνει η ιστορία. Τον Μάιο του 1976 ο λαός της Ρόδου δεν επέτρεψε να καταπλεύσουν πολεμικά του 6ου στόλου και το αεροπλανοφόρο ΑΜΕΡΙΚΑ στο νησί. Τα γεγονότα της Κύπρου με την εισβολή των Τούρκων και ο ρόλος των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών σε αυτήν έβγαλαν τον κόσμο στην οργισμένη συγκέντρωση παρά τα χαλινάρια των τοπικών παραγόντων…

Η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στέλνει τα ΜΑΤ από την Αθήνα στη Ρόδο. Για ένα τριήμερο η πόλη πνίγεται στα δακρυγόνα και συγκλονίζεται από τις συγκρούσεις, δεκάδες τραυματισμοί και 28 συλλήψεις. Όμως ήταν μια ιστορική νίκη του ροδιακού λαού ενάντια στους μακελάρηδες Αμερικάνους ιμπεριαλιστές…

Να φανταστούμε ότι οι σημερινοί φορείς της «βιομηχανίας του τουρισμού» και οι φιλοσιωνιστές κυρ- παντελήδες θα την κατήγγειλαν κι αυτήν ως αντιδημοκρατική και ρατσιστική…

ΥΓ3. Στις 15 Ιουλίου 1980 το τουρκικό κρουαζιερόπλοιο «Γκεμλίκ» προσεγγίζει το λιμάνι της Ρόδου. Η άφιξή του γίνεται ανήμερα της επετείου του πραξικοπήματος στην Κύπρο το 1974. Οι συμπλοκές μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων και των Ροδιτών κατέληξαν σε συλλήψεις και τραυματισμούς. Για πέντε ημέρες η πόλη πνίγηκε από τα δακρυγόνα. Οι αστυνομικές δυνάμεις της Ρόδου ενισχύθηκαν από δυνάμεις των ΜΑΤ και 10 αύρες.

Οι 3.000 τούρκοι επιβάτες δεν αποβιβάστηκαν ποτέ… 

Κατεχόμενη η Κύπρος, κατεχόμενη και η Παλαιστίνη μόνο που σήμερα κουμάντο στο νησί κάνουν οι θεματοφύλακες του «εθνικού προϊόντος»…