Ο μπολσεβίκος επαναστάτης Στάλιν και μετέπειτα ηγέτης του κόμματος των μπολσεβίκων στο άρθρο του «Μην ξεχνάτε την Ανατολή», τον Νοέμβρη του 1918, γράφει τα παρακάτω. Τα αναδημοσιεύουμε για να δούμε πως έβλεπαν το ζήτημα της Ανατολής οι επαναστάτες μπολσεβίκοι.
Έναν χρόνο πριν από αυτό το άρθρο, τον Νοέμβρη του 1917, ήταν οι μπολσεβίκοι αυτοί που αποκάλυψαν τα μυστικά σύμφωνα των ιμπεριαλιστών για το τεμάχισμα και μοίρασμα του κόσμου, όπως αυτό του Sykes-Picot μεταξύ Αγγλίας- Γαλλίας που είχε τη συναίνεση της τσαρικής Ρωσίας (1916). Σε αυτό το μοίρασμα οι Άγγλοι θα έπαιρναν από τη διαλυμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία, τη σημερινή Ιορδανία, το Ιράκ και οι Γάλλοι τον Λίβανο, την Συρία, την νοτιοανατολική σημερινή Τουρκία και διευθετούσαν περάσματα και λιμάνια σύμφωνα με τις μεταξύ τους συνεννοήσεις, το ίδιο θα γινόταν και με την Παλαιστίνη. Μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων και την αντιιμπεριαλιστική πολιτική τους στα διεθνή ζητήματα και τα μοιράσματα της λείας των νικητών του πρώτου παγκοσμίου πολέμου ξέσπασαν μεγάλες βίαιες εξεγέρσεις και ταραχές την περίοδο 1919-20 εναντίον της αγγλογαλλικής αποικιακής πολιτικής στην Αίγυπτο, την Συρία και το Ιράκ. Το παρακάτω απόσπασμα το αντιγράψαμε από τα Άπαντα τ.μ.4 (σελ 193-195).
***
[…] Οι ιμπεριαλιστές θεωρούσαν πάντα την Ανατολή σα βάση της ευημερίας τους. Μήπως τα αμέτρητα φυσικά πλούτη των χωρών της Ανατολής (βαμβάκι, πετρέλαιο, χρυσάφι, κάρβουνο και μεταλλεύματα), δεν ήταν το «μήλον της έριδος» για τους ιμπεριαλιστές όλων των χωρών; Έτσι εξηγείται ουσιαστικά και το γεγονός ότι, πολεμώντας στην Ευρώπη και φλυαρώντας για τη Δύση, οι ιμπεριαλιστές ποτέ δεν έπαψαν να σκέφτονται την Κίνα, τις Ινδίες, την Περσία, την Αίγυπτο και το Μαρόκο γιατί στην πραγματικότητα επρόκειτο πάντα για την Ανατολή. Έτσι εξηγείται κυρίως και ο ζήλος που δείχνουν για την τήρηση της «τάξης και του νόμου» στις χώρες της Ανατολής. Αλλιώς δε θα ήταν εξασφαλισμένα τα βαθιά μετόπισθεν του ιμπεριαλισμού.
Για τους ιμπεριαλιστές όμως δεν είναι απαραίτητα μόνο τα πλούτη της Ανατολής. Τους χρειάζεται και το «υπάκουο» εκείνο «ανθρώπινο υλικό», που υπάρχει άφθονο στις αποικίες και στις μισοαποικίες της Ανατολής. Τους χρειάζονται τα «βολικά» και φθηνά «εργατικά χέρια» των λαών της Ανατολής. Τους χρειάζονται εκτός απ’ αυτό και τα «υπάκουα» «νεαρά παλικάρια» των χωρών της Ανατολής, πού μέσα από τις γραμμές τους στρατολογούν τα λεγόμενα «έγχρωμα» στρατεύματα, που δε θ’αργήσουν να τα ρίξουν ενάντια «στους δικούς τους» επαναστάτες εργάτες. Να γιατί ονομάζουν τις χώρες της Ανατολής «ανεξάντλητη» εφεδρεία τους.
Καθήκον του κομμουνισμού είναι να ξυπνήσει από τον προαιώνιο ύπνο τους καταπιεζόμενους λαούς της Ανατολής, να εμποτίσει τους εργάτες και τους αγρότες αυτών των χωρών με το απελευθερωτικό πνεύμα της επανάστασης, να τούς ξεσηκώσει στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό κι έτσι να αφαιρέσει από τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό τα «πολύ σίγουρα» μετόπισθεν του, τις «ανεξάντλητες» εφεδρείες του.
Χωρίς αυτό δε μπορεί ούτε σκέψη να γίνει για τον οριστικό θρίαμβο του σοσιαλισμού, για την ολοκληρωτική νίκη κατά του ιμπεριαλισμού.
Πρώτη η επανάσταση της Ρωσίας ξεσήκωσε τους καταπιεζόμενους λαούς της Ανατολής στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Τα Σοβιέτ των βουλευτών στην Περσία, στις Ινδίες και στην Κίνα αποτελούν άμεσο μήνυμα ότι ο προαιώνιος ύπνος των εργατών και των αγροτών της Ανατολής αρχίζει να ανήκει στο παρελθόν.
Η επανάσταση της Δύσης θα δώσει αναμφισβήτητα νέα ώθηση στο επαναστατικό κίνημα της Ανατολής, θα του εμπνεύσει θάρρος και πίστη στη νίκη.
Όχι λίγη βοήθεια στο έργο της επαναστατικοποίησης της Ανατολής θα προσφέρουν οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές με τις νέες προσαρτήσεις τους, που τραβούν νέες χώρες στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και πλαταίνουν τη βάση της παγκόσμιας επανάστασης.
Καθήκον των κομμουνιστών είναι να επέμβουν στο αυθόρμητο κίνημα που φουντώνει στην Ανατολή και να το αναπτύξουν παραπέρα ως τον συνειδητό αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Από την άποψη αυτή η απόφαση της τελευταίας συνδιάσκεψης των μουσουλμάνων κομμουνιστών για το δυνάμωμα της προπαγάνδας στις χώρες της Ανατολής, στην Περσία, στις Ινδίες και στην Κίνα, έχει αναμφισβήτητα βαθιά επαναστατική σημασία.
Ελπίζουμε ότι οι μουσουλμάνοι σύντροφοί μας θα πραγματοποιήσουν την εξαιρετικά σπουδαία απόφασή τους.
Γιατί πρέπει να χωνέψουμε μια για πάντα την αλήθεια ότι όποιος θέλει τον θρίαμβο του σοσιαλισμού δεν μπορεί να ξεχνάει την Ανατολή.
Ζίζν Νατσιονάλνοστεϊ αρ. φύλλου 3,
14 Νοέμβρη 1918