Το πρωί της 14ης Οκτωβρίου έφυγε από τον σκληρό ετούτο κόσμο ο Παναγής, σε ηλικία 37 μόλις χρονών. Για άλλους ο Παναγής ο Φάλτσος, ο Παναγιωτάκης, ο Ψυχούλας και ότι τέλος πάντων παρατσούκλι δίνει και παίρνει ο καθένας όταν κινείται ως αλάνι μέσα στην πιάτσα. Η πιάτσα που περπάτησε ο Παναγής ήταν η Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, ήταν οι πανκ συναυλίες, οι καταλήψεις, το γήπεδο. Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης, οι πορείες αλλά και φυσικά τα μαγαζιά που είτε εργαζόταν ως dj είτε το Φάλτσο στον Κεραμεικό, που ο ίδιος είχε στήσει και ήταν η ψυχή αυτού του καφενείου.
Χαρακτηριστικά του Παναγή μέσα σε όλα τα άλλα, η μπέσα, το φιλότιμο και η διαρκής διάθεση να εκδηλώσει την αλληλεγγύη του. Από τις κορυφαίες στιγμές αυτής της στάσης ζωής, η περσινή συναυλία που ο ίδιος διοργάνωσε στο Στέκι Μεταναστών για την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας του Κωστή Μανιουδάκη που δολοφόνησε η αστυνομία στα Χανιά.
Στο καφενείο το οποίο διατήρησε για κάποια χρόνια, φρόντιζε ο ίδιος να είναι το πιο εύκολο και τυπικό μεροκάματο για τον εργαζόμενο που θα δούλευε εκεί. Κανόνιζε να διακινεί κινηματικό υλικό, να αγοράζει και να ενισχύει έντυπα και να βάζει πλάτη όπου μπορεί.
Ένας τύπος της νύχτας με χαρακτηριστικά παλιού μποέμ μερακλή είτε στο ροκ εν ρολ, είτε στο ρεμπέτικο. Με μια όμορφη καρδιά που χωρούσε όλο τον ντουνιά. Με μια ψυχή που η θωριά της σε συγκλόνιζε.
Ήδη μας λείπει το γέλιο σου και η αγκαλιά σου Παναγή.
Α.Ν.