Τι παλιόκοσμος στο Αμύνταιο! Τι αγένεια να μην πουν τα κάλαντα οι μαθητές στον υπουργό Υγείας, είναι και του μουσικού σχολείου… Μα και οι αγρότες της περιοχής κι αυτοί από το ίδιο βαρέλι. Kλείνουν δρόμους, οχλαγωγούν, δημιουργούν προβλήματα στους …καταναλωτές, οι οποίοι δεν μπορούν να αγοράσουν τα εισαγόμενα προϊόντα για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Ανατολικής Εορδαίας και Νότιας Λεκάνης Βεγορίτιδας και ο Αγροτικός Σύλλογος Δήμου Αμυνταίου καλούσαν σε κινητοποίηση όλους τους αγρότες – κτηνοτρόφους από το μπλόκο κόμβου Φιλώτα, με αφορμή την επικείμενη παρουσία του Υπουργού στα εγκαίνια Κέντρου Υγείας.
«Τα μπλόκα να σταματήσουν, είναι απαράδεκτα. Προκαλούν σοβαρό πρόβλημα. Υπάρχουν περιοχές, όπως η Φλώρινα, που αν δεν κάνουν τζίρο, καταστράφηκαν. Αν τους κόψεις 50% μείωση κρατήσεων, τους κατέστρεψαν». Αυτά είπε ο Γεωργιάδης που πασχίζει σε ό, τι πει και κάνει να διαστρέφει τη πραγματικότητα.
Οι μαθητές την κοπάνησαν, μόλις πληροφορήθηκαν ότι οι αστυνομικοί έκοβαν τους δρόμους μόνο και μόνο, για να μπλοκάρουν τις διαμαρτυρίες του κόσμου ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Βρήκαν ευκαιρία τα παλιόπαιδα, για να μην πουν τα κάλαντα, όπως και οι αγρότες της περιοχής, που παρασιτούν στα μπλόκα πίνοντας και τρώγοντας μεζέδες, χωρίς να σκέφτονται το εθνικό συμφέρον. Αντί να υπηρετήσουν τον τουρισμό και να κάνουν τους bartenders, κάθονται και μας τσαμπουνάνε για την κιλοβατόρα, την τιμή του ντεπόζιτου, την τιμή του προϊόντος που παράγουν, τη φορολογία κλπ. Και έχουν το θράσος να κλείνουν και τους δρόμους και να μην συμμορφώνονται στις υποδείξεις…
Έχει δίκιο από το ζεστό σαλονάκι του στην Αθήνα ο Ξενοφών Μπρουτζάκης που γράφει στη «δημοκρατική» εφημερίδα πολιτισμού, Books Journal: «Οι οργανωμένες συνδικαλιστικά αγροτικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα δεν έχουν σχέση με ταξικό αγώνα ούτε με την επιβίωση της υπαίθρου. Έχουν σχέση με προνόμια που χάνονται, με επιδοτήσεις που μειώνονται, με την αδυναμία του κράτους να επιβάλει κανόνες, με μια κουλτούρα εξαίρεσης που συνοψίζεται στο ότι οι νόμοι ισχύουν για όλους εκτός από εμάς. Οι τρακτεράδες της Θεσσαλίας που κόβουν τη χώρα στα δύο, οι αγροτοσυνδικαλιστές της Κρήτης που προειδοποιούν την κυβέρνηση να μην τολμήσει να κάνει ελέγχους όσο διαρκούν οι κινητοποιήσεις, η ιστορία δεκάδων χρόνων με τις δεξαμενές ψεύτικων δικαιωμάτων και τις πλαστές παραγωγές, όλα αυτά συνθέτουν ένα σταθερό μοτίβο. Δεν πρόκειται για αγανάκτηση, αλλά για ορθολογικά οργανωμένη πίεση στη γραμμή «ή υποχωρείτε ή παραλύει η χώρα». Σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου θα ονομαζόταν εκβιασμός. Σε μια δημοκρατία θα λογαριαζόταν ως κατάχρηση συνδικαλιστικής ισχύος. Στην Ελλάδα συχνά ονομάζεται «ιερός αγώνας». (…) Οι αγροτικές κινητοποιήσεις είναι χρήσιμες όταν διεκδικούν δίκαια αιτήματα. Αλλά όταν γίνονται εργαλείο εκβιασμού, όταν λειτουργούν ως άβατο απέναντι στον έλεγχο, όταν μετατρέπονται σε ετήσια τελετουργία συντεχνιακής ισχύος, τότε δεν έχουμε «αγώνα». Έχουμε μια οργανωμένη επίθεση στις αρχές της δημοκρατίας δηλαδή στην ισονομία, στη λογοδοσία, στη λογική(…)».
Τελικά τι θέλουν αγρότες, παλιόπαιδα μαθητές του Μουσικού Σχολείου και κατά καιρούς διάφοροι διασαλευτές της τάξεως; Μα να φέρουν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Την ώρα που η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να την κάνει ανταγωνιστική …μπανανία, λαμπρό πεδίο για επενδύσεις των ιμπεριαλιστών μονοπωλιστών. Βάθεμα της εξάρτησης; Αυτά τα λένε κάτι απαρχαιωμένοι κομμουνιστές.
Ενίσχυση του εθνικού οράματος και συμφέροντος˙ αυτός είναι ο κυβερνητικός μονόδρομος της οικονομίας- εσπρεσιέρας. Κάποιοι επιμένουν να μην βάζουν μυαλό, να μην υποτάσσονται στην κοινή λογική, η οποία λέει ότι η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή είναι μια εθνική σπατάλη. Μπορούμε να εισάγουμε από το εξωτερικό τα πάντα, ενώ εμείς λιαζόμαστε στις παραλίες, πίνουμε φτηνό και ανταγωνιστικό εσπρέσο, χορεύουμε στα beach bars, ενώ βαράνε τα ντεσιμπέλ στα ηχεία με αιολική ενέργεια, και υπηρετούμε με κάθε τρόπο το εθνικό προϊόν που λέγεται «τουρισμός»!
Καλικάτζαρος