Το νέο διαδόθηκε με ταχύτητα φωτός. Τα τηλέφωνα μεταξύ συγγενών και απογόνων αγωνιστών, μέσω των Συλλόγων, δίνουν και παίρνουν. Άλλη μια κτηνωδία του μοναρχοφασισμού και της αμερικανοκρατίας έρχεται στο φως. Σπασμένες φωνές, δάκρυα συγκίνησης, ελπίδες, μνήμες, τραύματα της ψυχής, αφηγήσεις των παλιότερων στους νεότερους που πυροδοτήθηκαν από τους 33 σκελετούς εκτελεσμένων αγωνιστών που βρέθηκαν στις Συκιές Θεσσαλονίκης…
Η τελευταία γενιά που συνδέεται ιστορικά με εκείνη τη μαύρη για τη χώρα εποχή είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, παιδιά του Εμφυλίου, παιδιά αγωνιστών που βίωσαν κι αυτοί/ες τη βία του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος και την απομόνωση ως πολίτες β κατηγορίας, παιδιά «ληστοσυμμοριτών» και «εαμοβούλγαρων»…
Τι να πρωτογράψει κανείς για τη μνήμη, τη βαριά μνήμη που σκίζει τα σωθικά μπροστά στα δάκρυα των συγγενών δεκαετίες τώρα όταν μιλούν για άταφους νεκρούς… Όταν ψάχνουν το παραμικρό στοιχείο για το που θάφτηκε ο μαχητής και η μαχήτρια του ΔΣΕ, ένα διαρκές κυνήγι μιας πληροφορίας, μιας φωτογραφίας, μιας μαρτυρίας έστω και δύο τριών λέξεων, για κάποιο σημείο που μπορεί να θάφτηκε ένας μαχητής του ΔΣΕ…
Τέτοιοι τάφοι υπάρχουν παντού σπαρμένοι ανά την Ελλάδα. Τάφοι που οι νικητές απέδειξαν την σκληρότητά τους ακόμη και στους νεκρούς αντιπάλους τους (βλέπε Φλώρινα). Τάφοι που ανοίχτηκαν για να μη χάσει την εξουσία της η ντόπια αστική τάξη και οι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές. Τάφοι που έθαψαν τη λαϊκή αναγέννηση και την πραγματική εθνική ανεξαρτησία που για αυτήν πάλεψε ο λαός μας με την ΕΑΜική Αντίσταση και μετά με τον ΔΣΕ.
Όμως το ζήτημα παραμένει ακόμα ανοικτό για τον λαό μας και δεν ανήκει στο παρελθόν. Τα μνημεία ανασύρουν την ιστορική αλήθεια στη μνήμη όμως το ζητούμενο είναι η δικαίωση των νεκρών αγωνιστών σήμερα, εδώ σε αυτήν τη σημερινή σκληρή εποχή για τον τόπο μας. Αυτή θα έρθει μόνο αν ανοίξει ο δρόμος για λαϊκή πάλη και αγώνα για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του.
Η χώρα μας συνεχίζει να βρίσκεται υπό την μπότα των ιμπεριαλιστών δανειστών και ο εργαζόμενος λαός στενάζει κάτω από τη σκληρή εκμετάλλευση της ντόπιας αστικής τάξης. Το αντιιμπεριαλιστικό και λαϊκοδημοκρατικό πρόταγμα των αγωνιστών πριν 80 χρόνια παραμένει σήμερα επίκαιρο και επιτακτικό. Στις πλάτες μας πέφτει το χτίσιμο των όρων της ενότητας του λαού μας ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την ταξική εκμετάλλευση…