Ο Πάιατ, όταν ήταν πρέσβης, γυρνούσε από εδώ και από εκεί για «να μάθει και να σεβαστεί τον τόπο μας και τον πολιτισμό μας». Έκανε πεζοπορίες στην Δρακόλιμνη της Τύμφης για παράδειγμα. Μετά ο Τσούνης δεν άφησε ψησταριά για ψησταριά. Πήρε και μια γκλίτσα και πεζοπόρησε κι αυτός αλλά στον Πλάτανο της Ορεινής Ναυπακτίας μιλώντας για την ελληνική καταγωγή του. Τώρα η Κίμπερλι στην ίδια γραμμή διαμόρφωσης φιλλεληνικού προφίλ χορεύει τσιφτελοτράγουδα με τον Αργυρό, αλά μπρατσέτα με την Μαριάννα Λάτση και πάει σε αγώνες μπάσκετ μεγάλων ελληνικών ομάδων μαζί με τον στυλίστα της όλο χαμόγελα και γκλαμουριά˙όπου και να σταθεί όλοι φωνάζουν «Απλά υπέροχη και φανταστική».
Τι κι αν ένας ασήμαντος Ρωμιός εν ονόματι Μουρατίδης, κριτικός του εγχώριου lifestyle, ούρλιαζε στα πρωινάδικα: «Την είδα σε φωτογραφία με την Ολυμπιακή Φλόγα. Είναι μεγάλο νούμερο. Βλέπω μόνο μια υπερβολή, τίποτα άλλο. Μια λαϊκιά κιτς γυναίκα, την οποία λένε και ωραία. Εγώ τη βρίσκω τερατίνα. Τέρας. Γενικώς της αρέσει να είναι στα φώτα της δημοσιότητας. Ήταν ό, τι έπρεπε να τη στείλουν εδώ πέρα. Πρώτη φορά το διπλωματικό σώμα γνωρίζει τέτοιες δόξες».
Και πέρα από την πλάκα -που δεν έχει καθόλου πλάκα. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρότερο από όσο το παρουσιάζουν οι συστημικοί προπαγανδιστές που προσπαθούν να «μαλακώσουν» την βαθιά εξάρτηση της χώρας και να δείξουν τους εκπροσώπους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σαν τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, απλούς, καθημερινούς …φιλέλληνες, που σουλατσάρουν με αγάπη σε γραφικά στενά κάτω από την Ακρόπολη, αρχαιολογικούς χώρους και μπουζουκτσίδικα.
Είναι πολύ σκληρά τα παζάρια των ιμπεριαλιστών και οι χώρες που έχουν προστάτη και δερβέναγα, όπως η Ελλάδα, θα πρέπει να πληρώσουν και το μάρμαρο σε κάθε περίπτωση. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες και άνθρωποι της πρεσβείας επιλέγονται, για να καταφέρνουν να δείχνουν φίλοι, να ξεγελάνε και να «αλλάζουν το κλίμα» σε μια χώρα που οι ΗΠΑ έχουν ασκήσει τη σκληρότερη πολιτική ενάντια στο λαϊκό κίνημα με την αμερικανοκρατία, τη Χούντα και την τραγωδία της Κύπρου. Το κύριο καθήκον τους είναι να προωθούν την αμερικανική πολιτική με κάθε τρόπο υπερασπίζοντας τα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια.
Ας μην ξεγελιέται ο λαός μας και η εργατική τάξη από την προπαγάνδα των συμμάχων όπως θέλουν να ονομάζονται. Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες.
Υγ. Το 2023 οι εκδόσεις Εστία κυκλοφόρησαν ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από κάθε άποψη. Γραμμένο από τον Ρίτσαρντ Τζάκσον διπλωμάτη στην Ελλάδα, στη Σομαλία, τη Λιβυή, το Μαρόκο κι αλλού. Αναφέρεται στα 80 χρόνια αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα (1940-2020) με τα λόγια των ίδιων των Αμερικανών διπλωματών. Εκεί παρόλο που τα απόρρητα ντοκουμέντα και υλικά φυσικά δεν δημοσιεύονται για ευνόητους λόγους μπορεί να δει κανείς ακόμη και με το δημοσιευμένο… σταγονόμετρο, τον τρόπο που κινιόταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στη χώρα και να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα για τον έλεγχο που ασκούσαν στο πολιτικό σκηνικό ενισχύοντας την οικονομικοστρατιωτική τους παρουσία.
