Μια ωραία παρέα. Έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η παρουσία του Stefanos (μισός αμερικάνος μισό πρόβατο) στην τακτική συνέλευση του ΣΕΒ. Ο γνωστός μπρούκλης της αριστεράς πιο πολύ μίλησε σαν στέλεχος επιχείρησης παρά σαν έστω αρχηγός αστικής αντιπολίτευσης. Όσα είπε είχαν ενδιαφέρον για τους Έλληνες καπιταλιστές. Μπορεί και να σκουντιόνταν μεταξύ τους σε στυλ «καλά τα λέει ο αμερικάνος»…
Ως παράδειγμα φεμινιστικής αναφοράς είπε: «Εσείς είστε εκείνοι που μπορείτε να κάνετε τη διαφορά στην καθημερινότητα, στηρίζοντας τη μοναδικότητα του καθενός στον εργασιακό σας χώρο, ενισχύοντας τη δυνατότητα των γυναικών να καταγγείλουν σεξισμό χωρίς να φοβούνται για αντίποινα ή απόλυση».
Αγαπητέ μας Stefanos, είναι πολύ in και safe στη σημερινή εποχή να αναφέρεσαι γενικά και αόριστα στον σεξισμό. Το επικίνδυνο είναι, πέρα από μια γενική αναφορά στον σεξισμό, υπονοώντας τη μορφή της παρενόχλησης, το οποίο φυσικά και δεν υποτιμούμε, να αναφερθείς και στη μορφή της υποτίμησης. Οι Ελληνίδες εργαζόμενες, αγαπητέ μας Stefanos, είναι πρώτες στην ανεργία και την κακοπληρωσιά, στη μαύρη εργασία και την απλήρωτη υπερεργασία. Έχουν νεκρές συναδέλφισσες και τραυματισμένες από την εντατικοποίηση των καπιταλιστών στα εργασιακά κάτεργα. Έχουν χάσει δικαιώματα που κερδήθηκαν με αίμα. Μόκο για αυτά ο Stefanos, ο «λευκός Ομπάμα», τον ενοχλεί ο σεξισμός δήθεν.
«Όραμά μας είναι μια Ελλάδα παραγωγός και όχι καταναλωτής. Όπου η σύννομη επιχειρηματικότητα ανθίζει. Όπου το κράτος δεν παρεμποδίζει, αλλά βοηθά ουσιαστικά την ιδιωτική πρωτοβουλία, από όπου και αν προέρχεται. Όπου το κράτος είναι κοινωνικό και παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες πρόνοιας, ακριβώς για να επιτρέψει σε έναν νέο, μία νέα, να πάρει το ρίσκο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας».
Τι να άλλο να γράψει κανείς; Τα είπε όλα. Μιλάμε για πραγματική «ριζοσπαστική πολιτική» η οποία έχει και ρίσκα. Ποια είναι αυτά; Της ιδιωτικής πρωτοβουλίας… Καπιταλισμέ τρέμε!
Είπε το τέλειο, το πραγματικά «λαϊκό»: «είμαστε πρωταθλητές στον μόχθο, αλλά δυστυχώς είμαστε πρωταθλητές και στο κόστος του ηλεκτρισμού, και για νοικοκυριά αλλά και για εσάς στη βιομηχανία».
Μοχθούν οι εργάτες και οι μισθοί τους είναι στα τάρταρα (μέχρι εδώ καλά) αλλά τρώτε πακέτο φουκαράδες καπιταλιστές που, ενώ οι εργάτες σάς παράγουν την κλεμμένη υπεραξία, έχετε και κόστος ηλεκτρισμού. Να μοχθούν οι εργάτες, λέει ο Stefanos, αλλά να έχετε και ακόμα λιγότερο κόστος για τη βιομηχανία… Για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.
Είπε ότι «η Σύγχρονη Αριστερά αναγνωρίζει το οικονομικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε και πως η λέξη «κεφάλαιο» δεν είναι λέξη προς δαιμονοποίηση. Και η λέξη «εργασία» πρέπει να είναι προτροπή για «συν-εργασία», για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, στο οποίο οι εργαζόμενοι συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη της επιχείρησης».
Τι να εξηγήσεις τώρα στον νεαρό μπρούκλη που θέλει να αναφερθεί και σε έννοιες που κάνουν τζιζ… Πάντως παραδέχεται ότι αναγνωρίζει το οικονομικό περιβάλλον δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα και ότι το Κεφάλαιο που για αυτόν είναι λέξη όχι σχέση (που έχει εξηγηθεί από τους τιτάνες Μαρξ-Έγκελς, θα πούμε εμείς) δεν είναι δαιμονοποιημένο (αχ αυτή η Μακρόνησος). Και ότι η αριστερά του Stefanos θέλει συνεργάτες όχι εργάτες… Ως μισό πρόβατο μηρυκάζει όλη την ιδεολογική σάχλα του παγκόσμιου ρεφορμιστικού κινήματος για «συνεργασία τάξεων» και μας την πετάει ως σύγχρονη αριστερά σε μορφή χλέπας. Οι καπιταλιστές γέλασαν πολύ, είμαστε σίγουροι γι αυτό και ας λείπαμε από την αίθουσα…
Ο Stefanos δε μάσησε τα λόγια του, είπε ότι στις προτάσεις του κατά την υποψηφιότητά του, έχει μιλήσει για την ανάγκη καθιέρωσης των stock options προς επίτευξη συμπεριληπτικής ανάπτυξης. Δηλαδή είχε αναφερθεί στη θεσμική παρότρυνση συμμετοχής των εργαζόμενων στο μετοχικό κεφάλαιο μιας επιχείρησης. Έτσι ώστε να συμμετέχουν στην υπεραξία που προέρχεται από την απόδοση της επιχείρησης – και από τις επιλογές της διοίκησης αλλά και από τον μόχθο της εργασίας. Αυτό σημαίνει έμπρακτη συν-εργασία, τόνισε. Πρόσθεσε ότι για να στηριχτεί ένα τέτοιο πλαίσιο υπάρχουν τρόποι, όπως διευκολύνοντας το νομικό πλαίσιο, αλλά και φορολογικά κίνητρα και λογιστικές πρακτικές για την καταχώρηση των stock options ως έξοδα μισθοδοσίας. «Προφανώς είναι και good business, διότι ο εργαζόμενος θα ευθυγραμμίζεται πιο στενά με την επιτυχία της επιχείρησης και θα καταβάλλει το επιπλέον χιλιόμετρο που χρειάζεται για το συνολικό όφελος».
Καλούμε τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να αφαιρέσουν από τις βιβλιοθήκες τους, αν υπάρχουν ως αισθητικά κειμήλια μιας άλλης εποχής αναγνωσμάτων, τα βιβλία «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» και το «Η εξέλιξη του σοσιαλισμού από την ουτοπία στην επιστήμη» του Ένγκελς. Μπορούν να τα χαρίσουν σε βιβλιοθήκες σωματείων ως εργαλεία γνώσης για τη ταξική πάλη και ίσως για μια φορά κάνουν μια φιλεργατική προσφορά στις εργαζόμενες μάζες…
Να συμμετέχουν στην υπεραξία. Να συμμετέχουν στην υπεραξία. Να συμμετέχουν στην υπεραξία. Το γράφουμε ως τιμωρία στους ίδιους μας τους εαυτούς ως εργάτες και εργάτριες. Τι είπε ο άτιμος…