Στις 17 Μαΐου ένα μέλος της ισραηλινής Κνεσέτ, ο Τζίπι Σκοτ, είχε δηλώσει: «Χθες το βράδυ σκοτώσαμε σχεδόν εκατό κατοίκους της Γάζας… Κανείς δεν νοιάζεται (γι’ αυτό) πια… Όλοι έχουν συνηθίσει στην ιδέα ότι μπορείς να σκοτώσεις 100 Γαζαίους σε μια νύχτα… Και κανείς στον κόσμο δεν νοιάζεται». Παραμένει διαρκώς επίκαιρη δήλωση όχι, φυσικά, από «ανθρωπιστική» σκοπιά, αλλά για έναν ωμό κυνισμό που έχει εδραιωθεί εδώ και ενάμιση χρόνο. Κάθε μέρα στοιβάζονται εκατόμβες νεκρών Παλαιστινίων αλλά ο κόσμος δεν ασχολείται καν.
Οι βομβαρδισμοί είναι το ένα μέρος της δολοφονικής εξίσωσης. Στο άλλο βρίσκεται ο ασφυκτικός αποκλεισμός, η καταστροφή του συστήματος υγείας, οι ασθένειες και ο λιμός. Ειδικά από τότε που συστάθηκε το αμερικανο-ισραηλοκινούμενο Gaza Humanitarian Foundation (GHF), οι ανθρώπινες παγίδες «διανομής τροφίμων», δολοφονούνται αδιάκοπα Παλαιστίνιοι που περιμένουν στην ουρά για τρόφιμα. Κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλη τη Λωρίδα συρρέουν πεζοί στη Χαν Γιούνις στον νότο με την ελπίδα ότι θα παραλάβουν έστω λίγο αλεύρι. Εκεί είτε τανκς, είτε drones, είτε ελεύθεροι σκοπευτές ανοίγουν πυρ και σφαγιάζουν ενήλικες ή και παιδιά. Έχουν δολοφονηθεί πάνω από 400 και τραυματιστεί πάνω από 3.000 Γαζαίοι μέσα σε μόλις λίγες εβδομάδες. Σημειωτέον ότι ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις του ΟΗΕ έχουν αρνηθεί τη συνεργασία με το εν λόγω ίδρυμα, καταγγέλλοντας εξαρχής ότι δεν έχει «κανένα σκοπό ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά μόνο προώθησης των ισραηλινών συμφερόντων».
Οι νεκροί πλέον έχουν ξεπεράσει τους 55.637 και οι τραυματίες τους 129.880 – μόνο οι επίσημα καταγεγραμμένοι, χωρίς τον άγνωστο αριθμό όσων βρίσκονται κάτω απ’ τα ερείπια.
Και κάπως έτσι, επιβεβαιώνεται καθημερινά η άθλια παραδοχή του σιωνιστή Σκοτ. Ο κόσμος συνήθισε τις εικόνες των σφαγών, οι σιωνιστές έχουν συνηθίσει να βουτάνε στο αίμα και να μη συναντούν κανένα εμπόδιο πουθενά. Αν νομίζει κανείς ότι αυτό θα σταματήσει στους «εξαθλιωμένους Παλαιστίνιους τριτοκοσμικούς» της Γάζας, κατά την αφήγηση των αρχουσών τάξεων, είναι βαθιά γελασμένος!