Πριν από λίγες μέρες, ανακοινώθηκε από τον Αμπού Ουμπάιντα, εμβληματικό στρατιωτικό εκπρόσωπο των Ταξιαρχιών αλ-Κασάμ, ο θάνατος, ανάμεσα σε άλλα ηγετικά στελέχη, του Μοχάμεντ Ντέιφ, στρατιωτικού διοικητή των Ταξιαρχιών αλ-Κασάμ, ενός απ’ τα ιδρυτικά μέλη των Ταξιαρχιών και καθοδηγητή τους για πάνω από 20 χρόνια. Τα άλλα ηγετικά στελέχη που έπεσαν στη μάχη είναι ο στρατιωτικός υποδιοικητής Μαρουάν Ίσσα, ο Γαζί Αμπού Τάλμα, διοικητής όπλων, ο Ραέντ Ταμπέτ, επικεφαλής της μονάδας εφοδιασμού, ο Άχμεντ αλ-Γαντούρ, διοικητής της Βόρειας Ταξιαρχίας, ο Άιμαν Νοφάλ, διοικητής της Κεντρικής Ταξιαρχίας και ο Ραφέι Σαλάμα, διοικητής της Ταξιαρχίας της Χαν Γιουνίς.
Ο άνθρωπος-σκιά, όπως τον αποκαλούσαν καθώς δεν κυκλοφορούσαν φωτογραφίες ή βίντεό του, είχε επιζήσει από 7 απόπειρες δολοφονίας απ’ τους σιωνιστές. Ο Μοχάμεντ Ντιάμπ Ιμπραχίμ αλ-Μάσρι, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, γεννήθηκε το 1965 στη Χαν Γιούνις της Γάζας, σε πολύ φτωχή οικογένεια, που έγιναν πρόσφυγες το 1948 (Νάκμπα) από την αλ-Κουμπέιμπα, στην περιοχή της Ράμλα. Αποφοίτησε απ’ το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, όπου σπούδασε βιολογία, φυσική και χημεία. Εκεί ήταν μέλος και της θεατρικής ομάδας «Οι επιστρέψαντες». Χρόνια μετά αναφέρθηκε ότι χρησιμοποίησε αυτή του την εμπειρία για τα βίντεο των αλ-Κασάμ.
Ο Ντέιφ έγινε μέλος της Χαμάς απ’ την ίδρυσή της το 1987, κατά την Πρώτη Ιντιφάντα. Δύο χρόνια μετά φυλακίστηκε απ’ το Ισραήλ για 1,5 χρόνο, με κατηγορίες «στρατιωτικής εμπλοκής». Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης αυτής, ο ίδιος και ο άλλος κρατούμενος της Χαμάς, Σαλάχ Σεχαντέ, συμφώνησαν να σχηματίσουν έναν στρατιωτικό πυρήνα εντός της Χαμάς, που θα επικεντρωνόταν στην αιχμαλώτιση Ισραηλινών στρατιωτών.
Μετά την απελευθέρωσή τους, οι Ντέιφ και Σεχαντέ ήταν μεταξύ των ιδρυτικών μελών των Ταξιαρχιών Κασάμ.
Αφού το Ισραήλ δολοφόνησε αρκετούς ανώτερους ηγέτες της Χαμάς, τη δεκαετία του 1990, ο Ντέιφ άρχισε να διατηρεί χαμηλό προφίλ. Μετακόμισε στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, δημιουργώντας ένα παρακλάδι των Ταξιαρχιών Κασάμ. Κυκλοφορούσε πολύ, μένοντας συχνά σε σπίτια υποστηρικτών της Χαμάς, κερδίζοντας το παρατσούκλι «αλ-Ντέιφ», που σημαίνει «ο επισκέπτης» στα αραβικά.
Στις 9 Οκτωβρίου 1994, ο Ντέιφ ηγήθηκε μιας επιχείρησης απαγωγής του Ισραηλινού στρατιώτη Ναχσόν Γουάσμαν, που η Χαμάς ήλπιζε ότι θα πίεζε το Ισραήλ να απελευθερώσει τον ιδρυτή του Άχμεντ Γιασίν. Εμφανιζόμενος στην κάμερα για πρώτη φορά με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του, ο Ντέιφ ανακοίνωσε την αιχμαλώτιση, απαιτώντας από την ισραηλινή κυβέρνηση να απελευθερώσει τον Γιασίν. Μια αποτυχημένη ισραηλινή απόπειρα διάσωσης πέντε ημέρες αργότερα οδήγησε στον θάνατο του Γουάσμαν, τριών Παλαιστίνιων μαχητών και ενός Ισραηλινού στρατιώτη.
Τον Μάιο του 2000 συνελήφθη από τις δυνάμεις ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής, αλλά δραπέτευσε με τη βοήθεια φρουρών επτά μήνες αργότερα. Ο Γιασέρ Αραφάτ αναφέρθηκε ότι «εξοργίστηκε» από την απόδραση, διατάζοντας την εκ νέου σύλληψη του Ντέιφ «νεκρό ή ζωντανό».
Μετά τον θάνατο του αρχηγού των Ταξιαρχιών Κασάμ Σαλάχ Σεχαντέ, ο Ντέιφ ανέλαβε τη διοίκηση τον Ιούλιο του 2002. Παρέμεινε επικεφαλής μέχρι το θάνατό του, δύο δεκαετίες αργότερα.
Ως ηγέτης, ίδρυσε μια ακαδημία στρατιωτικής εκπαίδευσης και ανάπτυξης και επέβλεψε την παραγωγή πυραύλων και βλημάτων στη Γάζα και την προμήθεια όπλων από το εξωτερικό. Βοήθησε στον σχεδιασμό του πυραύλου Κασάμ της Χαμάς και του τεράστιου δικτύου σηράγγων κάτω από τη Λωρίδα της Γάζας.
Ο Ντέιφ οργάνωσε την επιχείρηση που οδήγησε στη σύλληψη του Γκιλάντ Σαλίτ, ενός Ισραηλινού στρατιώτη, τον Ιούνιο του 2006, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος πέντε χρόνια αργότερα με αντάλλαγμα 1.027 Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένου του Γιάχια Σινουάρ, ηγέτη της Χαμάς.
Οι ισραηλινές δυνάμεις επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον Ντέιφ τουλάχιστον επτά φορές μεταξύ 2001 και 2021. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε χάσει ένα μάτι σε μια από τις επιθέσεις, ένα χέρι σε μια άλλη και έμεινε μερικώς παράλυτος, πράγμα που η Χαμάς δεν επιβεβαίωσε ποτέ. Η επανειλημμένη επιβίωσή του τού χάρισε το παρατσούκλι «η γάτα με τις εννέα ζωές» μεταξύ των αντιπάλων του.
Μια απόπειρα δολοφονίας τον Αύγουστο του 2014, κατά τη διάρκεια του πολέμου έξι εβδομάδων στη Γάζα, σκότωσε τη σύζυγο, την τριών ετών κόρη και τον επτά μηνών γιο του.
Σύμφωνα με πληροφορίες, έκανε μια σπάνια ηχητική ομιλία κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2014, προειδοποιώντας το Ισραήλ να μην αναπτύξει χερσαίες δυνάμεις. «Αυτό που απέτυχε να επιτύχει η αεροπορία και ο βομβαρδισμός του πυροβολικού σας δεν θα επιτευχθεί από χερσαίες δυνάμεις», είπε ο Ντέιφ. «Στέλνετε τους στρατιώτες σας σε ένα συγκεκριμένο σφαγείο, Θεού θέλοντος».
Στις 7 Οκτωβρίου 2023, κατά την ηρωική επιχείρηση Κατακλυσμός του αλ-Άκσα, έκανε την τελευταία του δημόσια ηχητική ομιλία, ανακοινώνοντας την αιφνιδιαστική επίθεση στο νότιο Ισραήλ.
«Αν έχετε όπλο, βγάλτε το. Αυτή είναι η ώρα να το χρησιμοποιήσετε – βγείτε με φορτηγά, αυτοκίνητα, τσεκούρια· σήμερα ξεκινά η καλύτερη και πιο τιμητική ιστορία», είπε στο μήνυμα.
Πλάνα που κυκλοφόρησε το Al Jazeera σε ένα ντοκιμαντέρ την περασμένη εβδομάδα έδειξαν τον Ντέιφ, με το πρόσωπό του θολό, σε μια αίθουσα διοίκησης που σχεδίαζε την 7η Οκτωβρίου, να δηλώνει: «Μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία».
Μεταφράσαμε και παραθέτουμε απόσπασμα από την ανακοίνωση του Ομπάιντα:
«Αυτοί οι μάρτυρες διοικητές έπεσαν στη μάχη μετά από μια ζωή απέραντου αγώνα, κατά την οποία έδωσαν ηρωικές μάχες, προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στον εχθρό και έθεσαν αναπόφευκτα την πτώση και την ήττα του.
Αυτή είναι η κληρονομιά του ηγέτη μας, Μοχάμεντ Ντέιφ (Αμπού Χάλεντ)—ο οποίος εξάντλησε τον εχθρό για περισσότερα από 30 χρόνια. Πώς θα μπορούσαν να θυμούνται όλοι τον Μοχάμεντ Ντέιφ στην ιστορία χωρίς τον τίτλο του μάρτυρα και την τιμή του μαρτυρίου στο μονοπάτι του Θεού;
Πώς θα μπορούσε ο Μαρουάν Ίσσα, ο εγκέφαλος των αλ-Κασάμ και σταθερός πυλώνας τους, να πεθάνει στο κρεβάτι του; Πώς θα μπορούσε ο Αμπού Μούσα, ο σοφός μαχητής και εξαιρετικός ηγέτης, ή ο Ράεντ Ταμπέτ, το πανύψηλο βουνό, να μη θυσιάσουν τη ζωή τους για το αλ-Άκσα;
Πώς θα μπορούσαν οι ηρωικοί διοικητές των ταξιαρχιών μας —Άχμεντ αλ-Γαντούρ, Άιμαν Νοφάλ και Ραφίκ Σάλαμα— να μην είναι μπροστάρηδες από το μέτωπο, δίπλα σε χιλιάδες μαχητές αδελφούς τους, και να θυσιάσουν το αίμα τους, αφού βούτηξαν ένα δηλητηριασμένο στιλέτο στην καρδιά του εχθρού στον Κατακλυσμό του αλ-Άκσα;»
Και κλείνουμε με τη φράση απ’ την ανακοίνωση της Χαμάς, καθώς τα λόγια είναι περιττά:
«Ένα κίνημα οι μαχητές του οποίου πέφτουν στην πρώτη γραμμή ως μάρτυρες, δεν μπορεί ποτέ να νικηθεί ή να σβηστεί η φλόγα της αντίστασης, όσο μεγάλες κι αν είναι αυτές οι θυσίες».
(Με πληροφορίες από: Al Jazeera, Middle East Eye)