Μια διαρκής διαδικασία σήψης είναι η λειτουργία του μαγαζιού των «αριστερών» διασωστών του ελληνικού καπιταλισμού. Δεν υπάρχει καμία χαριτωμένη άσπιλη μπιγκόνια μέσα στον πολιτικό βόθρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς από τα πλουσιόπαιδα, τους καβατζωμένους, τους δήθεν κοινωνικά ευαίσθητους, τους ευρωπαϊστές και αντικομμουνιστές, τους άθλιους πολιτικάντες των «ρετιρέ» και των παχυλών εισοδημάτων, τα κρυφά και φανερά «αμερικανάκια» δεν είχαν και δεν έχουν σχέση με το προλεταριάτο και τις εργατολαϊκές μάζες.
Είναι στελέχη ξεκομμένα από τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων και υπηρετούν το κεφάλαιο και μόνο αυτό (όπως το έδειξαν περίτρανα όταν κυβέρνησαν). Οι καλοί υπηρέτες των ιμπεριαλιστών και του ντόπιου κεφαλαίου ενώ έπαιξαν τον πιο ύπουλο ρόλο, ως «φίλοι» του λαού, τώρα σφάζονται με «συντροφικότητα» και «δημοκρατικά» για θεσούλες και για την ενότητα του στελεχικού μαντριού…
Δεν θα σταματήσουν να είναι άλλη μια εφεδρεία για το σύστημα παρά την πολυδιάσπαση του τσίρκο medrano. Όλα τα «αντιπολιτευτικά» τους εργαλεία είναι σε γραμμή υποταγής στην ΕΕ και στην ντόπια αστική τάξη. Αυτό το κόμμα της αριστεράς του κεφαλαίου που έπαιξε ιστορικό αντιλαϊκό ρόλο στην οξυμμένη πάλη των τάξεων της προηγούμενης περιόδου, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνιέται από τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, ειδικότερα από τους νέους…
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του τροφοδοτούν την «μεσημεριανή ζώνη» και την Τrash TV και κρατάμε την κοιλιά μας από τα γέλια όταν αρχίζει το ξεκατίνιασμα και πέφτουν οι «συντροφικές» μηνύσεις. Την ίδια ώρα το προλεταριάτο πραγματικά ματώνει και η τιμή της εργατικής του δύναμης βρίσκεται στα τάρταρα, ενώ η επιβίωση του είναι ένας καθημερινός Γολγοθάς. Το καθήκον όλων των αγωνιστών είναι το χτίσιμο των όρων για την πολιτική-ιδεολογική συγκρότηση, κόντρα στην αριστερά του κεφαλαίου και στην ηττοπάθεια που αυτή καλλιεργεί.
Καμία αυταπάτη για τους «αριστερούς» πολιτικάντες, τους υπηρέτες της ντόπιας αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών
Ταξική ενότητα και πάλη!