Εν μέσω πανδημίας και με χιλιάδες κρούσματα καθημερινά οι χώροι – κάτεργα της καπιταλιστικής παραγωγής συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας. Οι προλετάριοι που χύνουν τον ιδρώτα τους αναγκάζονται να στοιβάζονται στην γραμμή παραγωγής, στα κουβαλήματα, στη διαλογή (κάποια παραδείγματα ΕΔΩ). Ηκυβέρνηση, ως ο ρυθμιστής της καπιταλιστικής κερδοφορίας, συνεχίζει την εγκληματική διαχείριση. Οι μηχανισμοί των ΕΟΔΥ, πολιτικής«προστασίας», αστυνομίας, έχουν αφήσει παντελώς στην«τύχη»την λειτουργία των εστιών υπερμετάδοσης, που είναι οι μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις και φυσικά οι ίδιοι οι καπιταλιστέςδεν δίνουν δεκάρα- μπροστά στα δικά τους συμφέροντα- για την υγεία των εργαζομένων.
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω κείμενο από εργαζόμενες/ους σταLeroy Merlin, ως ακόμα ένα παράδειγμα για το πως οι επιχειρηματίες της χώρας και οι πολιτικοί τους εκφραστές αντιμετωπίζουν την πανδημία του δολοφονικού ιού.
Για την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό το ζήτημα «Covid-19» είναι ακόμα ένα πεδίο ταξικού ανταγωνισμού. Πρέπει να βγουν συμπεράσματα και να οργανωθεί η πάλη κάτω από την αντικαπιταλιστική γραμμή που εναντιώνεται στους καπιταλιστές και τους διαχειριστές της εγκληματικής πολιτικής.
***
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια άμεση καταγγελία προς την εργοδοσία της Leroy Merlin και τις αρμόδιες αρχές υγείας (ΕΟΔΥ κ.α.) για την γελοία, επικίνδυνη καθώς και μεροληπτική στάση τους απέναντι στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες. Όσοι και όσες συντάσσουμε το παρόν κείμενο δηλώνουμε με πάσα βεβαιότητα ότι η εν λόγω καταγγελία θα μπορούσε να έχει γραφτεί εδώ και μήνες από οποιαδήποτε πρωτοβουλία εμποροϋπαλλήλων ανά την χώρα.
Μύθος 1ος “Κλειστό Λιανεμπόριο”
Τα ΜΜΕ και οι επιτροπές ειδικών μας τρομοκρατούν καθημερινά με καταλόγους κρουσμάτων και νεκρών ανθρώπων καθώς και με απειλές για lockdown κάθε μορφής. Ειδικότερες αναφορές γίνεται στη μορφή περιορισμών που επιβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα (και θα ξαναεπιβληθούν) στο λιανεμπόριο: περιορισμός πελατών ανά τ.μ., click away, αγορές με ραντεβού, click in shop κ.α. Δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι ακόμα και τώρα, 16/2/2021, λίγες μέρες μετά την επιβολή του δήθεν “σκληρού και καθολικού” lockdown, μεγάλες αλυσίδες του εμπορίου, συμπεριλαμβανομένης της Leroy Merlin, έχουν ανοικτά τα καταστήματά τους για “επαγγελματίες” πελάτες αξιοποιώντας το παραθυράκι περί χονδρικής πώλησης. Η πραγματικότητα είναι ότι όποιος από εσάς που διαβάζει αυτό το κείμενο μπορεί να βρει ένα επαγγελματικό ΑΦΜ ενός φίλου του (οικοδόμου, υδραυλικού, ηλεκτρολόγου ή και κηπουρού, κομμωτή, δικηγόρου κ.α.) και να ψωνίσει ΚΑΝΟΝΙΚΑ εντός των καταστημάτων. Παράλληλα, εντός των καταστημάτων μέχρι και τις 13/02 απασχολούταν σχεδόν το σύνολο του προσωπικού μιας και τις καθημερινές λειτουργούν κανονικά οι διαδικτυακές αγορές και μέχρι πρότινος το click away. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, τι εξασφαλίζει τον περίφημο “περιορισμό του mobility” που αναμασούν διάφοροι ειδικοί και δημοσιολόγοι και πως προστατεύονται οι εργαζόμενοι-ες που μετακινούνται καθημερινά από και προς την εργασία τους με ΜΜΜ; Τι έχει αλλάξει από τον προηγούμενο Μάρτη και το αντίστοιχο lockdown όπου απαγορεύονταν ρητά οι δια ζώσης αγορές οποιασδήποτε μορφής; Αναμένουμε να δούμε σε ποια επιδημιολογική μελέτη στηρίχτηκε αυτή η αλλαγή, εκτός αν επρόκειτο για μια απλή οικονομικό-τεχνική μελέτη των αφεντικών. Από αυτές γνωρίζουμε, κι ας μην είμαστε “ειδικοί”…
Μύθος 2ος “Αναστολή των συμβάσεων”
Μετά από 1 χρόνο εργοδοτικής αυθαιρεσίας με τις ευλογίες της κυβέρνησης, η εργοδοσία έχει πλέον εμπειρία. Το περίφημο “ευεργετικό μέτρο προστασίας” των εργαζομένων που αναστέλλονται οι συμβάσεις τους και εισπράττουν καθυστερημένα το επίδομα των 534 ευρώ (ο αυριανός κατώτατος μισθός άραγε;), έχει ήδη μετατραπεί σε όπλο εκβιασμού εις βάρος των εργαζομένων. Στη Leroy Merlin, εδώ και μήνες, η εργοδοσία τεμαχίζει το προσωπικό της κατά το δοκούν. Ιεραρχώντας πιο ψηλά τις ανάγκες της από την υγεία του προσωπικού, πιέζει τους συναδέλφους να κάνουν χρήση της κανονικής ετήσιας άδειάς τους (λέγοντας μάλιστα ότι “πονά όσους χάνουν τον μισθό τους λόγω της αναστολής”) ενώ παράλληλα, βγάζει άλλο μέρος του προσωπικού σε αναστολή με το έτσι-θέλω. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα στο κατάστημα της Πειραιώς: “ή βγαίνεις αναστολή ή κάθεσαι και παίρνεις μια εβδομάδα άδεια αναγκαστικά και μετά…βλέπουμε”. Επιπλέον σε όλα τα καταστήματά της εφαρμόζει ένα σύστημα συνεχών μετακινήσεων των συναδέλφων από πόστο σε πόστο (από την πώληση στο τηλεφωνικό κέντρο, από την πώληση στην αποθήκη κ.α.) για άγνωστο χρονικό διάστημα πάντα με βάση “τις εταιρικές ανάγκες”…
Μύθος 3ος “Πρωτόκολλα υγιεινής και προστασίας στους χώρους εργασίας”
Οι καταγγελίες από σωματεία και συλλογικότητες στον κλάδο του εμπορίου όλους αυτούς τους μήνες είναι οι μόνες που αποκαλύπτουν την αλήθεια γύρω από αυτόν τον μύθο. Για εκβιασμούς σε συναδέλφους να πάρουν άδεια ή και να παραιτηθούν, για την εργοδοτική “ομερτά” παρά τα πολλαπλά κρούσματα σε χώρους δουλειάς, για τις γελοίες και αλλοπρόσαλλες οδηγίες του ΕΟΔΥ προς συναδέλφους που ζητούν συμβουλές κ.α. Πρόσφατα σε κατάστημα της εταιρείας της Leroy Merlin, εργαζόμενος νόσησε και προσήλθε εν αγνοία του κανονικά στην εργασία του. Το ίδιο βράδυ, ενημερώνει την εργοδοσία ότι νοσεί. Και εδώ ξεκινά ο επικίνδυνος παραλογισμός. Η εργοδοσία αντί να ενημερώσει το σύνολο του προσωπικού, καλυπτόμενη πίσω από τη γελοιότητα περί “προσωπικού δεδομένου περί υγείας”, ενημερώνει κατ’ ιδίαν συγκεκριμένους εργαζόμενους του “άμεσου περιβάλλοντος” του νοσούντος ώστε να κάνουν test. Η πρόσθεσή άλλων 2 νοσούντων και το σούσουρο μέσα στον χώρο εργασίας, αναγκάζει την εργοδοσία να στείλει mail που γνωστοποιεί τα 3 κρούσματα και προσκαλεί όποιον επιθυμεί να κάνει test εντός του χώρου εργασίας την επόμενη μέρα. Στις 12/2, εργαζόμενη ιδιωτικού εργαστηρίου (και όχι του ΕΟΔΥ) πραγματοποιεί test μέσα στον χώρο εργασίας όπου οι συνάδελφοι-ισσες πριν τη διενέργεια του test, καλούνται να υπογράψουν ένα κατεβατό κειμένου. Παράλληλα, τους γνωστοποιείται ότι τα αποτελέσματα των tests θα γνωστοποιηθούν απευθείας στο HR της εταιρείας, και όχι προσωποποιημένα σ’ αυτούς και αυτές που διενεργούνται τα tests γιατί υπάρχει ο “κίνδυνος απόκρυψης των αποτελεσμάτων”. Άραγε το “ιατρικό απόρρητο” εδώ πάει περίπατο και επανεμφανίζεται μόνο στα χείλη της εργοδοσίας κατά το δοκούν; Άραγε η διενέργεια test λογίζεται ως ιατρική πράξη από το ιδιωτικό εργαστήριο ή όχι; Και μιας και μιλάμε για ιατρικές πράξεις, η αναγκαστική θερμομέτρηση κατά την είσοδο των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς από securitαδες, διευθυντάδες και προϊστάμενους λογίζεται ως ιατρική πράξη ή ως…τι άλλο;
Αποτέλεσμα; Την επόμενη μέρα, 13/2, οι εργαζόμενοι-ες ενημερώνονται προσωπικά από το HR της εταιρείας για το αν είναι θετικοί ή αρνητικοί στο test, ενώ παράλληλα προστίθενται άλλα 2 θετικά κρούσματα στον εργασιακό χώρο! Στις 15 και 16/2, το κατάστημα συνέχισε να λειτουργεί κανονικά για τους επαγγελματίες, με τους/τις συνάδελφοι-ισσες στα πόστα τους και η κοινή λογική… νοσεί!
Εργαζόμενες-οι από τα Leroy Merlin
Διαβάστε ακόμα: