“Ποια είσαι, φωνή, που μου ‘κλεισες, ωσάν περικοκλάδα, το νου μου π’ αγωνίζονταν στη μοναξιά ασκητής;” Και δεν μ’ απάντησε η φωνή, μα το αίμα μου “Η Λευκάδα, και της Λευκάδας πόκραξεν αιφνίδια ο Ποιητής!“
Άγγελου Σικελιανού “Ωδή στον Βαλαωρίτη“
Νοσταλγούμε τον καιρό της πενταδιάφανης Λευκαδίτικης θάλασσας… Νοσταλγούμε τον καιρό που καθάριο νερό κελάρυζε από τις παλιές βρύσες…
Νοσταλγούμε τον καιρό που ο τρύγος ήταν μια γιορτή του μόχθου που έδωσε τον καρπό του…
Νοσταλγούμε το άκουσμα του φλοίσβου που το μόνο που τον διέκοπτε που και που ήταν κάποιος παιχνιδιάρης γλάρος…
Νοσταλγούμε τα χρόνια που τα πανηγύρια στα χωριά μας ήταν γιορτή πραγματική κι ευκαιρία να χαρούν οι άνθρωποι της γης την καλή σοδειά.
Νοσταλγούμε τον καιρό των καταπράσινων λόφων που αγκάλιαζαν με στοργή τον κάμπο.
Νοσταλγούμε τον καιρό που οι άνθρωποι έστηναν μνημεία συνεργασίας και συλλογικής προκοπής σαν το παλιό οινοποιείο του ΤΑΟΛ στο Κάστρο.
Νοσταλγούμε όλα αυτά που χάθηκαν πολλά από αυτά για πάντα. Δεν χάθηκαν από μόνα τους όμως… Έπεσαν -και πέφτουν μέχρι σήμερα- θύματα της απληστίας αρπακτικών που δεν γνωρίζουν όριο. Και των βοηθών τους βέβαια και πολλών που παραμυθιάστηκαν για το υποσχόμενο καλύτερο αύριο.
Άτιμο πράγμα η νοσταλγία… Συναίσθημα γλυκόπικρο που μπορεί να σε καταδικάσει σε ανίατη κατάθλιψη… Ή σε οργή.
Οργή για το έγκλημα που οδήγησε τον τόπο μας σε άγονη τουριστική μονοκαλλιέργεια.
Οργή για την ανευθυνότητα που μας άφησε χωρίς νερό να πιούμε.
Οργή για όλους αυτούς που κόβουν και ράβουν τους νόμους στα μέτρα τους και με πρόσχημα την “ανάπτυξη” φροντίζουν να ξεχειλίσουν λίγο περισσότερο τα πορτοφόλια τους, λίγο περισσότερο την απελπισία μας.
Οργή για την καταπάτηση όλων εκείνων των νόμων που σοφά πρόβλεψαν την ανάγκη προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, των φυσικών πόρων και του απαράμιλλου φυσικού κάλους και περιβαλλοντολογικού πλούτου περιοχών όπως η Παραλία του Κάστρου
Είναι η νοσταλγία και η οργή που μας οδήγησαν σε πράξεις.
Είπαμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Δηλώνουμε για άλλη μια φορά ότι:
– Δεν θα αφήσουμε να καταπατηθεί η παραλία του Κάστρου.
– Θα παραμείνει δημόσια και ανοιχτή – ένας χώρος που οι παλιές νοσταλγικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του χθες θα ζωντανεύουν σ’ ένα πολύχρωμο σήμερα.
– Ας μας κάνουν όσες αγωγές θέλουν, ας ξεστομίσουν όσες ψευτιές θέλουν, ας απειλήσουν ως εκεί που φτάνει το θράσος τους.
– Εμείς θα είμαστε απέναντι τους γιατί η Λευκάδα πέρα από την ομορφιά της και την νοσταλγία του παρελθόντος της, είμαστε εμείς: οι άνθρωποι της!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ
24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024