Στις 26 Φλεβάρη 30χρονος εργαζόμενος, ως κλειδούχος, στον ΟΣΕ τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του. Το ατύχημα έγινε στις σιδηροδρομικές γραμμές στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου όταν εμπορικό τρένο της «Rail Cargo» τον παρέσυρε.
Τι καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ; Το επάγγελμα του κλειδούχου είναι μια υποστελεχωμένη και βαριά ειδικότητα (ο κλειδούχος αλλάζει χειροκίνητα τα «ψαλίδια» στις σιδηροδρομικές γραμμές για να αλλάξει κατεύθυνση το τρένο). Το 80% των κλειδούχων στον ΟΣΕ της Θεσσαλονίκης δουλεύουν με μπλοκάκι. Η εκπαίδευση είναι ελλιπής, όπως και τα μέτρα ασφαλείας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Εργαζόμενοι που βγαίνουν στη σύνταξη δεν αναπληρώνονται και αυτοί που σήμερα δουλεύουν εργάζονται στις γραμμές ως εξωτερικοί συνεργάτες. Εργαζόμενοι δουλεύουν σε διαφορετικά πόστα και εκεί που θα έπρεπε να είναι δέκα κλειδούχοι εργάζονται δύο…
Δεν υπάρχει κανένας εργαζόμενος, καμία εργάτρια που διαβάζοντας τα παραπάνω δεν καταλαβαίνει σε τι αρένα αίματος ρίχνονται καθημερινά και οι εργαζόμενοι στα τρένα. Στα τρένα, στα εργοστάσια, στις βιοτεχνίες, στις οικοδομές, στις αποθήκες κοκ οι εργαζόμενοι χύνουν το αίμα τους, σακατεύονται, δολοφονούνται. Σε καθημερινή βάση. Σε όποια ειδικότητα, με όποια σχέση εργασίας.
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τα δύο χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη και τις τεράστιες λαϊκές συγκεντρώσεις της απεργίας της 28ης Φλεβάρη, ακούσαμε τη νεολαία να μιλά από καρδιάς. Μαθήτριες/τές φοιτητές/τριες, σε διαφορετικά σημεία και πόλεις ταρακούνησαν με την αλήθεια τους. «Ζούμε σε μια χώρα που δεν μπορούμε να έχουμε ασφάλεια. Το κέρδος μπαίνει πάνω από τις ζωές μας. Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Ζούμε στην επισφάλεια. Δεν ξέρουμε αν θα έχουμε δουλειά»…
Οι ιδιωτικοποιήσεις που συνεχώς αυξάνονται σε όλους τους τομείς, οι διαλυμένες και παραχωρημένες υποδομές της χώρας στους ιμπεριαλιστές, αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα μέχρι το ξεπούλημα σε υγεία, παιδεία που δίνονται απλόχερα στα ντόπια κοράκια του κέρδους, κάνουν τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων όλο και πιο δύσκολη, όλο και πιο υποτιμημένη.
Ο εργαζόμενος κλειδούχος του ΟΣΕ, όπως και κάθε εργαζόμενος που σακατεύεται ή χάνει τη ζωή του στη δουλειά, δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, ένα ατυχές γεγονός. Τα αίτια υπάρχουν και προέρχονται από τις πολιτικές επιλογές που εντείνουν την ταξική εκμετάλλευση και ταυτόχρονα δίνουν γη και ύδωρ στα ξένα μονοπώλια που εμπεριέχουν και το φθηνό εργατικό δυναμικό.
Η ενότητα του λαού είναι που μπορεί να βάλει φραγμό στις πολιτικές του κεφαλαίου και εκεί που φαίνεται, μέσα στην κοινωνία, να επικρατούν οι φωνές του «τίποτα δεν αλλάζει», το συνεχές έγκλημα δεν μπορεί να μπαίνει συνεχώς κάτω από το χαλί. Οι τεράστιες κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών είναι ένα παράδειγμα που απομόνωσε στην πράξη αυτές τις φωνές.