Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μας «Τώρα πλέον χτυπάει το καμπαναριό», που θέσαμε κάποιες βασικές θέσεις μας γύρω από το ζήτημα του πολέμου και της ντόπιας αστικής τάξης, θα συνεχίσουμε να αναλύουμε την ρητορική του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης, στον δρόμο που χει παρασύρει τη χώρα προς τα βράχια. Θα κοιτάξουμε το σκεπτικό της Ντόρας Μπακογιάννη η οποία καλέστηκε να μιλήσει στον «Κύκλο Ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση». Ο Κύκλος Ιδεών είναι ένα φόρουμ με ιδρυτή τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Εκεί συζητούν πολιτικοί, υπουργοί, οικονομολόγοι και άλλοι «διαπρεπείς» εγκέφαλοι του ελληνικού καπιταλισμού. «Μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις» είναι το μόνιμο μότο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που ζητούν οι ομιλητές του φόρουμ. Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα από την παρουσίαση του «Κύκλου Ιδεών»:

«Η Δύση στο σύνολό της, με κεντρικό άξονα την ευρωατλαντική συμμαχία, καλείται να αποδείξει ότι υπάρχει ως στρατηγική οντότητα. Προφανώς υπό αμερικανική ηγεμονία. Αλλά το μεγάλο πρόταγμα της ανθεκτικότητας της φιλελεύθερης δημοκρατίας θα κριθεί πρωτίστως στο εσωτερικό της αμερικανικής δημοκρατίας και η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη.

Μέσα στο νέο διεθνές και ευρωπαϊκό τοπίο η Ελλάδα καλείται να υπάρξει ως χώρα ευρωπαϊκή, δυτική, ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ, ως χώρα δημοκρατική, δικαιοκρατική και διεθνώς ανταγωνιστική. Τώρα καθίσταται απολύτως επιτακτική η ανάγκη για ένα συμπεριληπτικό εθνικό σχέδιο».

ΕΔΩ μπορείτε να παρακολουθήσετε πολλά από όσα ειπώθηκαν και θα προτείναμε συγκεκριμένα τη συζήτηση με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, που ζητά μια σκληρή ταξική πολιτική στο εσωτερικό και επενδύσεις από το εξωτερικό. Δηλαδή βάθεμα της εξάρτησης και εντατικοποίηση της ταξικής εκμετάλλευσης.

Ας δούμε, όμως, τις βασικές θέσεις που ανέπτυξε η Ντόρα Μπακογιάννη για τα ελληνοτουρκικά.

Είπε μεταξύ άλλων για την Τουρκία ότι «έχει έναν ετοιμοπόλεμο στρατό που μπορεί να υποδέχεται φέρετρα, χωρίς να συμβαίνει το παραμικρό στην Τουρκία ως αντίδραση» αλλά έχει το Ισραήλ, την Σαουδική Αραβία, την Ελλάδα αλλά και την Αίγυπτο απέναντί της ως προς τον νεοοθωμανισμό της. Τα τελευταία είναι μπακαλίστικη συλλογιστική γιατί η ρευστότητα των συμμαχιών, οι συνομιλίες και τα συμφέροντα των άλλων τριών παιχτών που αναφέρει αλλάζουν, ειδικά ως προς το Ισραήλ σε αυτή τη φάση. Δεν θα σταθούμε σε αυτό όμως. Αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Άμυνα (το νέο ιδεολόγημα που έχει επενδύσει η αστική τάξη) και λέει ότι «κανένας δεν ξέρει ακριβώς πως θα διαμορφωθεί αυτό το πράγμα». Ομολογεί δηλαδή και εδώ ότι θα κάνουμε ό,τι μας ορίσουν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για το πού ξεκινάνε ή και τελειώνουν τα «ευρωπαϊκά σύνορα». Μιλάμε για εθνική πολιτική πλήρως αφημένη στους ιμπεριαλιστές πάτρωνες. Γιατί απλά η …ιμπεριαλιστική Ελλάδα, όπως την έχουν αναλύσει οι προφεσόροι «μαρξιστές» μας, δεν είναι τόσο ιμπεριαλιστική και όπως παραδέχεται και η Μπακογιάννη δεν παίζει κανένα ρόλο στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής στρατηγικής, δηλαδή στην κοινή γραμμή που θα (και αν) χαράξουν τα γαλλικά και γερμανικά μονοπώλια.

Ενώ δεν διστάζει να αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Άμυνα και στις τουρκικές αξιώσεις αποδεχόμενη ότι «έχει τα προσόντα». Ποια είναι αυτά; Η βιομηχανία και ο στρατός… Να μη μιλήσουμε για την εγκληματική αποβιομηχάνιση και τη «βαριά βιομηχανία του τουρισμού» ως επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών. Είναι περιττό. Οι «εσπρεσιέρες» και τα ξενοδοχεία δύσκολα μπορούν να σταθούν σε πόλεμο… Φυσικά είναι απορίας άξιο για ποιά Ευρωπαϊκή Άμυνα θα μιλάει η Τουρκική αστική τάξη τη στιγμή που κατέχει τμήμα της Κύπρου… Η Ντόρα Μπακογιάννη σε αυτό δεν βλέπει κάτι αφύσικο μιας και η εντολή για το Κυπριακό από τους ιμπεριαλιστές πάτρωνες της ελληνικής πλευράς είναι σε «γραμμή συνδιαχείρισης».

Η προσέγγιση του Ερντογάν προς την Ευρώπη και των ευρωπαίων προς τον Ερντογάν για την Ντόρα Μπακογιάννη είναι «μια ευκαιρία για μας»! Εννοεί την αστική τάξη με το «για μας» και όχι τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής. Βλέπε τη σφαγή  χριστιανών και Αλαουιτών στη Συρία του Άχμεντ αλ Σάρα (που στήριξαν οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και η Ελλάδα) και φυσικά η συμμαχική κυβέρνηση του Ερντογάν.

Θεωρεί η ίδια ότι είναι ευκαιρία γιατί θα βάλουμε στους ευρωπαίους τις «βασικές μας προϋποθέσεις»… Δηλαδή ακόμα θεωρεί ότι η Ελλάδα, με μεγάλη σιγουριά μάλιστα, είναι η χώρα που έχει τις πλάτες των ευρωπαίων. Αποκρύβει, όμως, το βασικότερο: ότι είναι διαιρεμένοι σε βασικές στρατηγικές κατά τη διάρκεια του ενδοϊμπεριαλιστικού ξαναμοιράσματος του πλανήτη… Αυτή ήταν πάντα η ντόπια υπαλληλία της αστικής τάξης: Έλεγε μισές αλήθειες, όταν δεν έλεγε ψέματα. Μεγάλες οι εθνικές καταστροφές από την τύφλωση της άρχουσας τάξης και ο λαός μας ήταν ο μεγάλος ηττημένος. Ο λαός μας πρέπει να δει το ζήτημα των «προστατών» πολύ σοβαρά και να καταλάβει ότι στο ξαναμοίρασμα που έρχεται θα είναι αυτός που θα πληρώσει το μάρμαρο. Η ενότητά του είναι η μόνη δύναμή του. Η εθνική ανεξαρτησία, ως αίτημα πάλης, ίσως γίνει στο άμεσο μέλλον κατηγορία «εθνικής προδοσίας» της ντόπιας αστικής τάξης και του μηχανισμού της σε όποιον φορέα αποπειραθεί να τον διεκδικήσει ως λαϊκό αίτημα…