
Οι δημοσιογράφοι του οικονομικού ρεπορτάζ στον αστικό τύπο, στην πλειοψηφία τους, δεν έπεσαν από τα σύννεφα με την άρνηση της Λευκωσίας να επικυρώσει την χρηματοδότηση για το GSI (Great Sea Interconnector). Το έργο της υποθαλάσσιας ηλεκτρικής διασύνδεσης ευρωπαϊκών και κυπριακών δικτύων μεταφοράς -μέσω Ελλάδας- με τελικό στόχο τη διασύνδεση με Ισραήλ έχει ανακοινωθεί από την ΕΕ ως έργο στρατηγικής σημασίας και έχει δρομολογηθεί εδώ και μια δεκαετία. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι πρόκειται για ένα υπερέργο, καθώς η σύνδεση αυτή θα ήταν «το μακρύτερο» καλώδιο υψηλής τάσης στον κόσμο, μήκους 1.240 χλμ. (770,5 μίλια) και επίσης το βαθύτερο, μήκους 3.000 μέτρων.
Τα ζητήματα που έθετε η κυπριακή πλευρά ήταν γνωστά εδώ και χρόνια, ζητήματα εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Ξεκινώντας από τη δεύτερη, υπήρξε έντονη αμφισβήτηση για το αν το υπερέργο αυτό θα ωφελούσε ή θα ζημίωνε την κυπριακή οικονομία, τις πετρελαϊκές εταιρείες από τη μια καθώς θίγονταν τα συμφέροντά τους, και τους καταναλωτές από την άλλη καθώς το έργο είναι κοστοβόρο. Αυτά τα επιχειρήματα προέταξε τελευταία και ο Υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, Μάκης Κεραυνός. Παράλληλα, όμως, προστέθηκε το επιχείρημα ότι δεν είναι ξεκάθαρο το πότε από πλευράς ΕΕ, που έδωσε την παραγγελία, θα ολοκληρωθεί και θα λειτουργήσει το έργο αυτό. Συγκεκριμένα ο Κεραυνός δήλωνε στο ΡΙΚ ότι για το τελικό κόστος του έργου υπάρχουν μόνο εκτιμήσεις, αν θα φτάσει στα 2 δις ευρώ, στα 2,5 ή στα 3 δις ευρώ. Δεν υπάρχει, δήλωσε, ξεκάθαρο, δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση και λειτουργία του έργου, καθώς υφίστανται τέτοια γεωπολιτικά προβλήματα που προκαλούν καθυστερήσεις στις θαλάσσιες έρευνες και στην πόντιση του καλωδίου. Ξεκάθαρη είναι, λοιπόν, από κυπριακής πλευράς η αναφορά στην υπόθεση της Κάσου, όταν τα τουρκικά πολεμικά ναυτικά πλοία παρεμπόδισαν τις έρευνες για το GSI.
Τα ερωτήματα, λοιπόν, και οι ανησυχίες της κυπριακής πλευράς είναι συγκεκριμένα και τίθενται σε χρόνο και σε χώρο που μόνο ως «αναμμένα κάρβουνα» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
Πώς απαντούσε σε αυτά, και απαντάει έως τώρα, η ελληνική κυβέρνηση; Με γενικολογίες και συνθήματα. Με έναν πρωθυπουργό που, ακολουθώντας την τυχοδιωκτική πολιτική μιας εξαρτημένης από ΗΠΑ και ΕΕ αστικής τάξης, δήλωνε κάθε φορά ότι «το έργο αυτό θα γίνει». Γιατί; Γιατί το θέλει η ΕΕ ή γιατί είναι για το καλό της Κύπρου. Και όταν, μετά από τη δημοσίευση των πρόσφατων αντιδράσεων της Λευκωσίας, ρωτήθηκε στη ΔΕΘ για το ζήτημα τι απάντησε; Ότι φταίει η Κύπρος.
«Πρόθεσή μας είναι το έργο αυτό να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί, αλλά προφανώς πρέπει και η Κύπρος να αποδείξει έμπρακτα ότι το έργο αυτό το θέλει».
«Η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου θα συνεχιστεί στον κατάλληλο χρόνο που θα επιλεγεί και με βάση τον προγραμματισμό της αναδόχου εταιρείας».
Αναρωτιούνται εδώ οι Κύπριοι δημοσιογράφοι (Σημερινή):
«Ποιος είναι ο «κατάλληλος χρόνος»; Ποιος θα τον καθορίσει; Η εταιρεία; Η Ελλάδα και η Κύπρος; Μήπως πάλι η Τουρκία;».
Είναι προφανές, ιδίως μετά τα δημοσιεύματα για έναρξη έρευνας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας σε σχέση με ποινικά αδικήματα που αφορούν την κατακύρωση του διαγωνισμού για το καλώδιο (αρχές Σεπτέμβρη του 2025) ότι το κοστοβόρο αυτό υπερέργο καταποντίστηκε ήδη μεταξύ αποφάσεων της ΕΕ και εξαρτημένων πολιτικών Ελλάδας και Κύπρου.
Τι προχωράει, όμως, σταθερά στη μαρτυρική Μεγαλόνησο; Ανήμερα της επετείου της μαύρης επετείου της εισβολής της Τουρκίας στο βόρειο μέρος του νησιού της Κύπρου, ο Ερντογάν ανακοίνωσε από τα Κατεχόμενα την υποβρύχια διασύνδεση Τουρκίας- Κατεχόμενων:
«Καθώς προχωρά αυτό το στρατηγικό έργο, έχουμε επίσης θέσει σε λειτουργία 7 κινητές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να διασφαλίσουμε τη βραχυπρόθεσμη ασφάλεια εφοδιασμού».
Ταυτόχρονα ανήγγειλε τη μεταφορά νερού στα Κατεχόμενα μέσω υποβρύχιου αγωγού και σειρά έργων υποδομής στο ψευδοκράτος. Δημιουργεί, δηλαδή, τετελεσμένο για τη νομιμοποίηση του ψευδοκράτους με άμεση εξυπηρέτηση των συμφερόντων της τουρκικής αστικής τάξης σε μια περιοχή που πραγματικά βράζει.
Ας μας εξηγήσουν εδώ οι Γεωργιάδηδες και οι παρατρεχάμενοί τους πόσο πολύ κόπτονται για την Κύπρο και τον Κυπριακό λαό και πόσο υπερασπίζονται τα συμφέροντα του ελληνικού λαού στην εξωτερική πολιτική. Μάλλον ο ρόλος τους είναι να βγάζουν με την οδοντογλυφίδα ό, τι ξεμένει στα δόντια των ιμπεριαλιστών πατρώνων τους.