Από τον Φλεβάρη του 2025 που τυπώθηκε το βιβλίο του Καναφάνι, Η Μεγάλη Εξέγερση του 1936-39 στην Παλαιστίνη έχουν πραγματοποιηθεί πέντε εκδηλώσεις-παρουσιάσεις, σχεδόν μία κάθε μήνα: Τον Φλεβάρη παρουσιάστηκε στα γραφεία της Βίδας, τον Μάρτη στον Δημοτικό Πολυχώρο «Γαλαξίας» στη Ν. Σμύρνη, τον Απρίλη στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων και τον Μάιο στον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα Πρόσω» στην Πάτρα καθώς και στο «Φόρουμ Ανάπτυξης» στο Γκύζη.
Η έκδοση αγκαλιάστηκε από το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και αυτό φαίνεται από τις πλούσιες σε περιεχόμενα συζητήσεις και παρεμβάσεις που γίνονται στις παρουσιάσεις.
Από αυτό το βήμα και για άλλη μια φορά να ευχαριστήσουμε όσους και όσες βοήθησαν για να πραγματοποιηθούν αυτές οι βιβλιοπαρουσιάσεις, προωθώντας με κάθε τρόπο τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού και της αντίστασής του στη σιωνιστική κατοχή.
Κλείνοντας, να ευχαριστήσουμε και την αναγνώστρια Χ. Απέργη για το κείμενο-τοποθέτησή της στην εκδήλωση στο Φόρουμ Ανάπτυξης:
«Ενώ παρακολουθούμε καθημερινά τις φρικιαστικές εξελίξεις της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τα γεγονότα που σε περασμένες εποχές, οδήγησαν το ταλαίπωρο αυτό κομμάτι γης και τον λαό του, στην σημερινή κατάσταση. Σε αυτό βοηθά σε μεγάλο βαθμό, το σύγγραμμα του Γασάν Καναφάνι, που, παρότι ημιτελές λόγω της δολοφονίας του το 1972 από τις μυστικές ισραηλινές υπηρεσίες, κατάφερε να προλάβει να περιγράψει με αντικειμενικότητα και σαφήνεια, τα γεγονότα όπως αυτά έλαβαν χώρα από το τέλος τού 19ου αιώνα, όταν ο σιωνισμός πέρασε από την θεωρία στην πράξη.
Η Παλαιστίνη, περνώντας από την οθωμανική κυριαρχία στην αγγλική και μετέπειτα σιωνιστική κατοχή, δεν πρόλαβε να ορίσει την μοίρα της μόνη της. Οι αγρότες, οι φεουδάρχες και οι αστοί, είδαν από διαφορετική σκοπιά την αθρόα εισροή εποίκων και χρήματος στον τόπο τους, γεγονός που αλλοίωσε τις ισορροπίες και έφερε τον πληθυσμό της αντιμέτωπο με πρωτόγνωρες γι αυτόν καταστάσεις.
Οι φεουδάρχες, συνηθισμένοι να επιβιώνουν κατά τα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, εκμεταλλευόμενοι την θέση τους ως θρησκευτικού ηγέτη, προσπάθησαν να προσεταιριστούν την ολοένα αυξανόμενη ανάγκη για επανάσταση, τορπιλίζοντάς την όμως ταυτοχρόνως παρασκηνιακά όποτε τα συμφέροντά τους το απαιτούσαν, κρατώντας τους αγρότες μονίμως φτωχοποιημένους και πωλώντας κατά βούληση γη στους εποίκους.
Οι αγρότες, αδυνατώντας να επιβιώσουν με ελάχιστη ή καθόλου γη, ήταν εκείνοι που πήραν τα όπλα πωλώντας τα τελευταία υπάρχοντά τους, εμψυχωμένοι από διανοούμενους και ποιητές. Και είναι αυτοί που εντέλει δεν δέχονται να εγκαταλείψουν την πατρογονική γη την σημερινή εποχή. Διότι η παλαιστινιακή γη ήταν η μόνη που δεν τους πρόδωσε ποτέ.
Η αστική αραβική τάξη, μουδιασμένη από τις εξελίξεις κατά την μετάβαση της οικονομίας από αγροτική σε βιομηχανική, μάταια προσπάθησε να λάβει μερίδιο από την τροπή των γεγονότων, καθότι οι έποικοι προσέφεραν εργασία σε άραβες μόνον όταν ήταν απολύτως αναγκαίο και με δικούς τους πάντοτε όρους.
Η διάσπαση του παλαιστινιακού πληθυσμού και η αποξένωση των κοινωνικών τάξεων μεταξύ τους, ήταν αυτό που δρομολογούσαν οι ευνοούμενοι των πρώην αποικιοκρατών για να εφαρμόσουν σχέδιο ξεριζωμού, διαρκούς μετεγκατάστασης, καταστροφής της εκπαίδευσης, τού υγειονομικού συστήματος και των τόπων θρησκευτικής λατρείας, αρπαγής της γης, κατεδάφισης χωριών, αλλοίωσης του φυσικού τοπίου, φυσικής εξόντωσης των κατοίκων και εξαφάνισης κάθε στοιχείου που να θυμίζει Παλαιστίνη. Με ηθικό αυτουργό τους Άγγλους, οι οποίοι εδώ και πολλούς αιώνες έψαχναν τρόπο να διώξουν τον μη συγχρωτιζόμενο πληθυσμό των εβραίων από τις δικές τους κοινωνίες, και πειθήνιο εκτελεστή τους δεύτερους, ετέθη από κοινού το αισχρό σχέδιο σε εφαρμογή. Ο Καναφάνι, με ήρεμο πνεύμα, διαύγεια σκέψεως, ήθος και καταπληκτική αντικειμενικότητα, ξετυλίγει το σύνθετο κουβάρι των γεγονότων, αποσαφηνίζει αίτια και αποτελέσματα, και αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο της βάναυσης κι ελεεινής εθνοκάθαρσης. Αξίζει να το διαβάσετε.
Χάρις Απέργη»