«Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τις φρικτές τρομοκρατικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τη δολοφονία αμάχων και προκάλεσαν επικίνδυνη κλιμάκωση στην περιοχή. Κάθε μέρα οι σκέψεις μας είναι με τις οικογένειες των ομήρων και ζητάμε την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή τους. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς το Ισραήλ και τον ισραηλινό λαό και το δικαίωμά του να ζει με ασφάλεια. H ανησυχητική έξαρση του αντισημιτισμού σε όλο τον κόσμο απαιτεί συλλογική προσπάθεια, ώστε να διασφαλισθεί ότι δεν θα είναι ανεκτός.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, ζητάμε την άμεση κατάπαυση του πυρός για την ανακούφιση όλων των αμάχων, την αύξηση της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και την έναρξη του σχεδιασμού για την επόμενη μέρα το συντομότερο δυνατό, δίνοντας στην περιοχή μία ευκαιρία για ειρήνη και ευημερία για όλους».
Φιλοκατοχική δήλωση του ΥΠΕΞ
Έναν ολόκληρο χρόνο με τον γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό και τα τρομοκρατικά χτυπήματα που εξαπέλυσε στους λαούς της ευρύτερης περιοχής, αλλά και την ένοπλη αντίσταση των μαχητών της λευτεριάς με αφετηρία την 7η Οκτώβρη, η χώρα μας είναι χωρισμένη.
Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ευρύτερα των προοδευτικών ανθρώπων στη χώρα μας στέκονται δίπλα στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου. Αυτό έχει καταγραφεί από τις εκατοντάδες διαδηλώσεις, παρεμβάσεις και συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Από την άλλη το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης συνεχίζει τη συνεπέστατη υπηρετική στάση στους αμερικάνους και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και στους σιωνιστές. Όλος ο ιδεολογικός μηχανισμός του κεφαλαίου, γραφιάδες και παπαγάλοι προσπαθούν να ανατρέψουν το κλίμα στις γραμμές της εργατικής τάξης και της νεολαίας και να τις πείσουν να σταθούν δίπλα στην κατοχή και την καταπίεση ενός λαού. Πράγμα δύσκολο γιατί ο ελληνικός λαός έχει υπάρξει υπό κατοχή και γνωρίζει καλά με ποιους δεν είναι, από άποψη αρχών. Μιας και όπου σταθεί η πολιτική ηγεσία και ειδικότερα το υπουργείο Εξωτερικών μιλάει για αυτές τις ριμάδες τις αρχές… Που δεν είναι άλλες από τις υπηρεσίες της ντόπιας πολιτικής υπαλληλίας στους ιμπεριαλιστές. Η εξάρτηση είναι η μόνιμη αρχή. Αυτήν υπηρετούν και γι’ αυτήν προσπαθούν να πάρουν και τις λαϊκές μάζες στο πλευρό τους. θέλουν, δηλαδή, να στοιχηθούμε δίπλα στο Ισραήλ και να αιματοκυλήσουμε τα αδέρφια μας στη γειτονιά μας, στην ΝΑ Μεσόγειο στο όνομα της «άνωθεν» ιμπεριαλιστικής προσταγής και του πολέμου.
Οι λαοί μας θέλουν ειρήνη. Πόλεμο, βία και τρομοκρατία θέλουν οι ιμπεριαλιστές και οι σιωνιστές κατοχικοί.
Η μία Ελλάδα των λαϊκών δυνάμεων είναι με την Παλαιστίνη η άλλη της αστικής τάξης με το Ισραήλ. Η μια Ελλάδα είναι με την αντίσταση η άλλη με την κατοχή. Οι τάξεις είναι χωρισμένες και σε αυτό το κομβικό για την εποχή μας ζήτημα. Μόνο οι στρουθοκάμηλοι της πολιτικής δεν βλέπουν αυτήν την οξυμμένη εσωτερική αντίθεση κάνοντας δήθεν τους ανήξερους. Ο πόλεμος είναι στη γειτονιά μας, τα ψέματα αργά ή γρήγορα τελειώνουν και είναι ζητούμενο κάτω από ποιο πολιτικό πρόγραμμα και κάτω από ποια σημαία θα στοιχηθεί ο ελληνικός λαός όταν χτυπήσουν οι σειρήνες…
Κάτω η ιμπεριαλιστική εξάρτηση και η ντόπια υπαλληλία της
Κάτω ο ιμπεριαλισμός, ο σιωναζισμός και ο πόλεμος
Ζήτω η ειρήνη και η φιλία των λαών. Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Αλληλεγγύη στον λαό του Λιβάνου.