Την δέκατη τριμερή συνάντηση είχε η σιωνιστική οντότητα με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Δεν θα σταθούμε στα πεπατημένα που συζητήθηκαν από τον μακελάρη Νετανιάχου και τα δύο πιόνια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που το ένα μάλιστα το κατέχει η Τουρκία μετά την εισβολή του ‘74. Κοινές αξίες, κοινοί στόχοι, σύσφιξη σχέσεων σε όλους τους τομείς, αμυντικά σύμφωνα, στρατηγικές κατευθύνσεις, υπεράσπιση θαλάσσιων διόδων κλπ. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ντόπιας αστικής τάξης θα περιγράψει πλήρως με τις κατάλληλες σάλτσες τα συμφωνηθέντα αλλά και το σχήμα «γαρνιτούρα» 3+1 του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Τα περί δημοκρατιών στην ευρύτερη περιοχή μας τα έχει κάνει λιανά ο Α. Γεωργιάδης στην εδώ τοπική αγορά των χαχόλων, οπότε είμαστε χορτασμένοι. Για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, όπως και για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Ιερουσαλήμ και αλλού, ντρέπεται και η ντροπή.
Μιλάμε για τη γενοκτονία του αιώνα˙ την εθνοκάθαρση ενός λαού επί δεκαετίες και το ξεμασκάρεμα του σιωναζισμού από τις εκατόμβες δολοφονημένων Παλαιστίνιων και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν στη Γάζα -με τα οποία ανατριχιάζει κάθε άνθρωπος από τη φρίκη και μόνο της σκέψης τους.
Αυτά είναι γνωστά θα μας πείτε. Αυτό που χρειάζεται να κρατήσουμε είναι ότι η ντόπια αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της καταπίνει «πάτο» τη ματωμένη ατζέντα των «συμμάχων». Και πότε το κάνει αυτό; Σε ποια περίοδο; Μα στην πολεμική εποχή, στο πολεμικό ξαναμοίρασμα που οι ιμπεριαλιστές κάνουν, βάζοντας ως λόγχη για τα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια τις εξαρτημένες χώρες σαν μπροστινούς.
Υπάρχει ρίσκο τεράστιο για τη ντόπια αστική τάξη για το, αν ο ελληνικός λαός θέλει να πολεμήσει δίπλα στους «συμμάχους» και να σκοτωθεί για τη δημοκρατία των σιωνιστών κατοχικών και των Αμερικάνων μονοπωλιστών.
Τα ζητήματα είναι όλο και πιο σύνθετα και οι μάζες των λαών και των καταπιεσμένων εθνών μπορεί να ξεφύγουν -έξω και ενάντια από αυτό που περιμένουν οι «από τα πάνω» συμμαχίες στο ιμπεριαλιστικό σύστημα- μόλις ξεκινήσουν τα οπλικά συστήματα να έχουν τον πρώτο λόγο.
Όμως αυτοί που έχουν το τιμόνι της χώρας νομίζουν ότι όλα είναι ευθύγραμμα στην ιστορική διαδικασία αρκεί να στέκεσαι σούζα δίπλα σε ισχυρούς. Είναι όμως έτσι; Η ιστορία θα δείξει… κι ας τη γράφουν οι νικητές!