Σήμερα η νέα γενιά των εργαζομένων χτυπιέται σκληρά μέσα στην αρένα της ταξικής εκμετάλλευσης. Η οπισθοχώρηση του εργατικού/ταξικού κινήματος, τα χαμένα κεκτημένα, που είχαν κερδηθεί με αίμα, έχουν περάσει μια θηλιά στη ζωή των νέων με νέα αντεργατικά νομοσχέδια που προωθούν όλο και πιο πολύ την ευέλικτη και χωρίς δικαιώματα εργασία. Η κρίση υπερπαραγωγής έχει χτυπήσει ακόμα πιο βαθιά την εξαρτημένη οικονομία της χώρας με τα αφεντικά, αποθρασυμένα πλέον, να κερδοφορούν ρουφώντας την υπεραξία των εργαζομένων χωρίς κανένα εμπόδιο. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση με όλο το νομικό οπλοστάσιο τούς δίνει ένα τεράστιο «οκ» να συνεχίζουν την κλοπή.
Σε αυτές τις συνθήκες προστίθενται φυσικά η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, το όλο και περισσότερο ανέβασμα των ενοικίων τόσο που οι νέοι και οι νέες σήμερα δεν έχουν τη δυνατότητα να σκεφτούν καν να φύγουν από το σπίτι των γονιών τους.
Μέσα σε αυτή τη μαύρη κατάσταση για την εργαζόμενη νεολαία τα ιδεολογήματα, προερχόμενα «από τα πάνω», δίνουν και παίρνουν. Τα «επίσημα χείλη» κάνουν λόγο για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, όμως αυτά τα ψέματα δεν αρκούν. Νέες έννοιες ρίχνονται στα πηγαδάκια των νέων οι οποίες προωθούν δήθεν νέους τρόπους «εισφορών» στις τσέπες τους. Σαν ένα άλλο «αμερικάνικο όνειρο» ρίχνεται στις πιάτσες της νεολαίας ένα εγχώριο τάχαμου όνειρο αυτοδημιουργίας, θέλοντας να της πιπιλίσει το μυαλό. Μια οικονομία έξω από την οικονομία της χώρας η οποία βασίζεται στις εσπρεσομηχανές.
Όροι σαν το “Hustlin”: όταν δουλεύεις «έξυπνα» για να βγάλεις χρήματα, σαν το “Struggle”: όταν εργάζεσαι σκληρά για να ζήσεις, σαν το “Flex”: όταν επιδεικνύεις κάτι ακριβό…
Διαφημιστικές καμπάνιες, podcast, vidcast κατακλύζουν τις οθόνες των νέων που τους μιλάνε για επιτυχία έξω από τη σχέση κεφάλαιο-εργασία (ή ακόμα και όταν εντάσσεται μέσα σε αυτήν προωθείται το «δούλεψε σκληρά και θα ανταμειφθείς»). Από αθλητές που ξεκίνησαν από το μηδέν μέχρι youtubers και τράπερς. Συνταγές για έξυπνες κινήσεις και projects. Τη στιγμή που ψηφίζεται το 13ωρο και τα δικαιώματα ποδοπατούνται από το κράτος του κεφαλαίου ρίχνεται στους νέους και στις νέες το αφήγημα δούλεψε σκληρά και έξυπνα και θα τα καταφέρεις.
Με όλα αυτά είναι φυσικό και επόμενο να παρατηρούνται τέτοιες κουβέντες ανάμεσα στους νέους όμως το κατηγορώ στις νέες γενιές είναι το πιο εύκολο. Τα ίδια αφηγήματα και παγίδες ρίχνονται σε όλες τις γενιές και οι νέοι/ες προλετάριοι/ες ξέρουν τελικά να τις αποφεύγουν και να βρίσκουν τον τρόπο να παλεύουν για μια καλύτερη ζωή. Αυτό πρέπει και αυτό θα κάνουν και σήμερα σε συνθήκες οξυμένης επίθεσης στα δικαιώματα και στα κεκτημένα εργατικών-λαϊκών αγώνων. Οι όροι που θέτει η αστική τάξη στενεύουν για το προλεταριάτο και το κούτσα-κούτσα να βγαίνει η μέρα δεν μπορεί να τραβάει εσαεί.
Οι νέες και οι νέοι προλετάριες/οι μπορούν να αντιπαλέψουν οργανωμένα και με ενότητα τα παραμύθια της αστικής τάξης και του κράτους της. Ο αντικαπιταλισμός παραμένει ως θέση ανάμεσα στους νέους και στις νέες εργάτες και εργάτριες και η αναμέτρηση με το βάρβαρο σύστημά τους δεν θα πάψει μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.