Στις 16 Οκτώβρη 2025 συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την ημέρα που έπεσε μαχόμενος ο ηγέτης της Χαμάς (γραμματέας του πολιτικού της γραφείου) και της παλαιστινιακής αντίστασης Γιαχία Σινουάρ. Ο άνθρωπος πίσω από την οργάνωση και τον σχεδιασμό της επιχείρησης «Κατακλυσμός του Αλ-Άκσα» που ταπείνωσε και ξεφτίλισε το σιωνιστικό κράτος. Ένας άνθρωπος που ατσαλώθηκε, όπως όλοι οι Παλαιστίνιοι, μέσα στη βαρβαρότητα της σιωνιστικής κατοχής, που την πολέμησε μέχρι την τελευταία του πνοή. Πέρασε πάνω από 23 χρόνια στις σιωνιστικές φυλακές μέχρι που απελευθερώθηκε με την ανταλλαγή αιχμαλώτων με τη συμφωνία για τον στρατιώτη Σαλίτ το 2011. Έκτοτε δεν έχασε στιγμή και εντάχθηκε άμεσα ξανά στον αγώνα. Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Θέλω το τέλος της [ισραηλινής] πολιορκίας [της Γάζας]. Όταν περπατάς στην παραλία κατά τη δύση του ηλίου και βλέπεις όλους αυτούς τους εφήβους στην ακτή να κουβεντιάζουν και να αναρωτιούνται πώς είναι ο κόσμος πέρα απ’ τη θάλασσα. Πώς μοιάζει η ζωή εκεί. Ραγίζει η καρδιά σου. Και θα έπρεπε να ραγίζει η καρδιά όλου του κόσμου. Θέλω να ελευθερωθούν».
Πέρσι τέτοια μέρα το Ισραήλ, από την κραυγαλέα χαρά του να δείξει ότι δολοφόνησε τον Σινουάρ, δημοσίευσε το βίντεο με τις τελευταίες του στιγμές κάνοντας τον έναν ήρωα που πέρασε στην αιωνιότητα. Άθελά τους, ενώ προσπαθούσαν να δείξουν στην κοινή γνώμη την επιτυχία τους και τι παθαίνει όποιος τα βάζει με τους σιωνιστές, κατάφεραν να αναδείξουν το μεγαλείο του Σινουάρ και να τον κάνουν παγκόσμιο σύμβολο της αντίστασης του Παλαιστινιακού λαού. Αντίθετα με τα όσα διέδιδαν δεξιά και αριστερά οι σιωνιστές ότι δήθεν κρύβεται μέσα στα τούνελ και αφήνει τον λαό να πεθαίνει, ότι έχει φυγαδευτεί από τη Γάζα και κάνει πολυτελή ζωή στο Κατάρ κλπ, αυτός βρισκόταν στις πρώτες γραμμές της μάχης και πολέμησε ως την ύστατη ώρα της ζωής του με το όπλο στο χέρι. Μάλιστα, σε εξετάσεις που έκαναν στη σωρό του οι Ισραηλινοί διαπίστωσαν ότι ο Σινουάρ και τα δύο στελέχη της αντίστασης που πέθαναν μαζί του δεν είχαν φάει για τρεις μέρες, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι σε ένα πραγματικό λαϊκό αντιστασιακό κίνημα ηγέτες και απλοί μαχητές είναι σάρκα από τη σάρκα του λαού και μοιράζονται την ίδια μοίρα.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια πέρα απ’ την ανακοίνωση της ίδιας της οργάνωσης που ήταν κομμάτι της ο Σινουάρ για τον ένα χρόνο του θανάτου του:
«Το αίμα των μαρτύρων ηγετών ενισχύει την πορεία της αντίστασης για γενιές, ενισχύει τη διαθήκη της σταθερότητας στο μονοπάτι τους και διασφαλίζει την πίστη στις θυσίες τους και στην πορεία τους μέχρι την απελευθέρωση της γης και των ιερών τόπων.
Ένας ολόκληρος χρόνος έχει περάσει από εκείνο το ηρωικό έπος που είδε ο κόσμος, του οποίου ήρωας ήταν ο ηγέτης της Μάχης του Κατακλυσμού του Αλ-Άκσα, ο μαρτυρικός ηγέτης Γιαχία Σινουάρ. Ολοκλήρωσε τη ζωή του τζιχάντ και της θυσίας προχωρώντας, όχι υποχωρώντας, ακλόνητος και στέκοντας στην καρδιά της μάχης, κουνώντας το μπαστούνι του και αψηφώντας τη βιαιότητα και τα εγκλήματα της κατοχής.
Έναν χρόνο μετά το μαρτύριο του μεγάλου εθνικού ηγέτη, ο λαός μας, με την υπομονή και την επιμονή του, και η αντίστασή μας, με τη δύναμη και το θάρρος της, πέτυχε ένα εθνικό επίτευγμα και μια συμφωνία που ανέτρεψε τα σχέδια της κατοχής, σταμάτησε τον πόλεμο εξόντωσης και πέτυχε μια συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων με τίτλο «Πλημμύρα των Ελεύθερων», τερματίζοντας την επιθετικότητα και τον πόλεμο της εξόντωσης, της πείνας, του εκτοπισμού και της εθνοκάθαρσης. 1.968 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι θα αναπνεύσουν ελεύθερα και θα σπάσει η αλαζονεία του σιωνιστή δεσμοφύλακα.
Σε αυτή την επέτειο θυμόμαστε με υπερηφάνεια και αγάπη την γεμάτη ζωή του και το ευλογημένο ταξίδι του Άμπου Ιμπραχίμ αλ-Σινουάρ, ενός ανθρώπου που έζησε τη ζωή του ως μουτζάχιντ από τα νιάτα του, σταθερός και αποφασιστικός, νικώντας τους δεσμοφύλακες του κατά τη διάρκεια των 23 ετών αιχμαλωσίας του. Συνέχισε το ταξίδι της προετοιμασίας, της οικοδόμησης και του σχεδιασμού μετά την αποφυλάκισή του, μέχρι τη γέννηση της αυγής της 7ης Οκτωβρίου 2023 και χτύπησε την κατοχή, συγκλόνισε την οντότητά της και διέλυσε τον θρύλο του στρατού της, με αποκορύφωμα το μαρτύριό του στο πεδίο της μάχης.
Το μαρτύριο του αδελφού ηγέτη μας, Γιαχία Σινουάρ, και όλων των ηγετών και συμβόλων του κινήματος που προηγήθηκαν, θα αυξήσει μόνο τη δύναμη, την ακλόνητη στάση και την αποφασιστικότητα του κινήματος, του λαού μας και την αντίστασή μας να συνεχίσουμε στο μονοπάτι τους».
Η φλόγα της Ιντιφάντα Αλ-Άκσα θα παραμείνει αναμμένη, πάλλοντας με το πνεύμα της προσήλωσης στα δικαιώματα και η φλόγα της δεν θα σβήσει ποτέ στις ψυχές του σπουδαίου λαού μας, όσο μεγάλες κι αν είναι οι θυσίες.
Είμαστε αφοσιωμένοι στη διαθήκη των μαρτύρων ηγετών μας. Η σημαία δεν θα πέσει ποτέ. Θα παραμείνει ψηλά, με τη στάση και την υπεράσπισή της να κληρονομούνται από όλο τον λαό μας μέχρι την ολοκληρωτική απελευθέρωση και την εγκαθίδρυση ενός πλήρως κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ.
Στην πρώτη επέτειο του μαρτυρίου σου, Αμπού Ιμπραχίμ, κοιμήσου εν ειρήνη. Εκπλήρωσες το καθήκον σου και αγωνίστηκες αληθινά για να κατεβάσεις τη σημαία του εχθρού. Αν και το αγνό σου σώμα εξαφανίστηκε από τη γη της Γάζας, το πνεύμα σου γεμίζει το σύμπαν, γράφοντας αιώνια δόξα για την Παλαιστίνη. Ο εχθρός απέτυχε να επιτύχει τους επιθετικούς του στόχους στην περήφανη γη της Γάζας και αναγκάστηκε, ταπεινώθηκε, σε εκεχειρία.
Έλεος, δόξα και αιωνιότητα στην ψυχή του μάρτυρα ήρωα Γιαχία Σινουάρ (Αμπού Ιμπραχίμ) και όλων των μαρτύρων, ηγετών και γιων του λαού και του έθνους μας. Παρακαλούμε τον Παντοδύναμο Θεό να τους χαρίσει το υψηλότερο επίπεδο του Παραδείσου με τους προφήτες, τους ειλικρινείς, τους μάρτυρες και τους δίκαιους δικαιώνοντας τι εξαιρετικοί σύντροφοι είναι».