Διαβάσαμε στον κυπριακό τύπο αλλά και στα εγχώρια ΜΜΕ για τα κλάματα και τη διάχυτη συγκίνηση του προέδρου της Βουλής, Νικήτα Κακλαμάνη, μπροστά στους Κύπριους βουλευτές. Ο λόγος των δακρύων; Ας δούμε τι είπε ο ίδιος όπως το κατέγραψε το βίντεο:
«Πριν κατέβω από το βήμα θέλω να σας πω τη συγκλονιστική εμπειρία που έζησα πριν λίγο, γιατί είναι άλλο να το ακούς, άλλο να τα διαβάζεις και άλλο να πας να τα δεις. Και ενώ λόγω των πολλών προσωπικών φίλων που έχω στην Κύπρο, έχω έρθει πάρα πολλές φορές στο νησί σας ανεπίσημα και ιδιωτικά, δεν είχα επισκεφτεί ποτέ – και είναι ντροπή μου αυτό – τα μνήματα των φυλακισμένων (τα Φυλακισμένα Μνήματα). Έχει καρφωθεί μέσα μου η εικόνα αυτή. Και κυρίως ο τρόπος της εκτέλεσής τους. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν, χώρα του δυτικού πολιτισμού να χρησιμοποίησε τέτοιους τρόπους για να θανατώσει παιδιά, γιατί περί παιδιών επρόκειτο, 18, 19, 20, 21 ετών, επειδή αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους. Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους ήρωες και για τους άλλους που έπεσαν στον Αττίλα έχουμε υποχρέωση εσείς και εμείς, να είμαστε πάντα ενωμένοι και να προσπαθούμε για την επίτευξη του εθνικού στόχου. Μια ελεύθερη Κύπρο, χωρίς στρατεύματα κατοχής. Σας ευχαριστώ πολύ».
Με αυτά τα λόγια συγκινείται και κλαίει. Όπως καταλαβαίνετε η χώρα του δυτικού πολιτισμού είναι η Αγγλία και ο αγγλικός ιμπεριαλισμός, μια αυτοκρατορία αίματος… Η λίστα είναι τεράστια για αυτή ακριβώς την πολιτισμένη χώρα της Δύσης, που έχει κάνει θηριωδίες απέναντι σε λαούς. Ο κύριος Κακλαμάνης όμως απορεί πώς μπόρεσαν να απαγχονίσουν τους 13 νεαρούς πατριώτες αγωνιστές ελληνοκύπριους που πάλεψαν το 1955-59 ενάντια στην αγγλοκρατία… Ξεχάστηκε ο Νικήτας. Οι ίδιοι δυτικοί «πολιτισμένοι» είχαν αιματοκυλήσει τον λευκαδίτικο λαό το 1819, τους τέσσερις λευκαδίτες πατριώτες, μετά τον απαγχονισμό άλειψαν με πίσσα και τους κρέμασαν στα περάσματα της πόλης μέσα σε σιδερένιες κλούβες για παραδειγματισμό… Οι ίδιοι «δυτικοί πολιτισμένοι» το 1849 ματοκύλισαν τον κεφαλονίτικο λαό που εξεγέρθηκε ενάντια στη βρετανική κατοχή και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Τα μαστιγώματα, οι βασανισμοί, τα καμένα σπίτια των εξεγερμένων και οι απαγχονισμοί σε κοινή θέα σαράντα επαναστατών πατριωτών έμειναν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη των κεφαλλονιτών. Και πάμε και στα σύγχρονα. Η ωμή επέμβαση των Άγγλων ιμπεριαλιστών αιματοκύλισε τον λαό της Αθήνας και του Πειραιά τον Δεκέμβρη του 1944 και παρέδωσε την εξουσία στη ντόπια αντίδραση. Οι συνεργαζόμενοι πολιτικοί πρόγονοι του Νικήτα Κακλαμάνη πολέμησαν μαζί με τους Άγγλους ενάντια στον ΕΑΜ και κατέπνιξαν νέα παιδιά που πολέμησαν τον ναζιφασισμό και θέλησαν να φτιάξουν μια Ελλάδα λεύτερη και λαϊκοδημοκρατική χωρίς τα δεσμά του ιμπεριαλισμού και του φασισμού. Οι κτηνωδίες των Άγγλων ιμπεριαλιστών και των συνεργατών τους έμειναν στην ιστορία του τόπου.
Τι να πρωτογράψουμε για τη βρετανική αυτοκρατορία, τους Άγγλους ιμπεριαλιστές; Για την Αίγυπτο, για τη Ινδία, για την Ιρλανδία, για την Παλαιστίνη (το 1936-39), για τους Μάου Μάου;
Μένουμε σε κάτι τελευταίο, γιατί τα κάλπικα λόγια για το κυπριακό ζήτημα δεν πείθουν κανέναν, λέει και μας έχει καρφωθεί στο μυαλό το παρακάτω: «Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν, χώρα του δυτικού πολιτισμού να χρησιμοποίησε τέτοιους τρόπους για να θανατώσει παιδιά, γιατί περί παιδιών επρόκειτο, 18, 19, 20, 21 ετών, επειδή αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους».
Το αντιγυρίζουμε: Πως είναι δυνατόν η κυβέρνηση και η παράταξη του Νικήτα Κακλαμάνη ως τσιράκι των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών να στηρίζουν μια γενοκτονία, αυτήν του παλαιστινιακού λαού; Οι σιωνιστές θανατώνουν τα παιδιά της Παλαιστίνης επί δεκαετίες, επειδή αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους… Ντροπής πράγματα, κύριε Κακλαμάνη. Του φαρισαίου δάκρυα.
Οι 13 πατριώτες Ελληνοκύπριοι στα Φυλακισμένα Μνήματα έπεσαν ενάντια στην κατοχή της πατρίδας τους και για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Από τι ακριβώς συγκινήθηκε ο Κακλαμάνης που σήμερα η Κύπρος κατέχεται από Τούρκους και Άγγλους και η ντόπια αστική τάξη κινείται βάση άνωθεν εντολών και «ήσυχων νερών» όπως αυτά συμφέρουν τους ιμπεριαλιστές πάτρωνες;