Στις 25 Αυγούστου, η σιωνιστική κατοχική οντότητα διέπραξε άλλο ένα έγκλημα πολέμου. Η λίστα μακραίνει διαρκώς… Δολοφόνησαν σε ζωντανή μετάδοση πάνω από 20 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 5 δημοσιογράφοι: Τη δημοσιογράφο του Associated Press Μάριαμ Άμπου Ντάκκα, τον Χουσάμ αλ-Μάσρι, δημοσιογράφο του Reuters, τον Μοχάμεντ Σαλάμ, δημοσιογράφο του Al Jazeera, και τους φωτορεπόρτερ Μοάζ Αμπού Τάχα και Άχμαντ Αμπού Αζίζ του Quds Feed.
Το χτύπημα έγινε στο νοσοκομείο Χαν Γιούνις, την ώρα που οι κάμερες έδειχναν τους ρεπόρτερ να κάνουν ανταπόκριση απ’ το αμέσως προηγούμενο χτύπημα στο νοσοκομείο, με νεκρούς και τραυματίες. Οι σιωνιστές βομβάρδισαν το σημείο παρότι φαίνονταν ξεκάθαρα διασώστες με πορτοκαλί γιλέκα και δημοσιογράφοι με κάμερες. Ένας από αυτούς ήταν και ο 31χρονος εθελοντής διασώστης Σαλάχ αλ-Ντιν.
Ο Σαλάχ ήταν διασώστης και εθελοντής σε πολλά πόστα στα μετόπισθεν της ματωμένης Γάζας, σε κουζίνες, φούρνους, όπου υπήρχε ανάγκη. Ήταν ένας απ’ τους επιζώντες στην τραγική δολοφονική επίθεση των σιωνιστών σε πλήρωμα ασθενοφόρων τον Μάρτιο του 2025, όπου δολοφονήθηκαν και θάφτηκαν ακόμα και ζωντανοί 15 άνθρωποι, μέλη της πολιτικής προστασίας και υγειονομικοί. Ο Σαλάχ εντάχθηκε στο δυναμικό τους αφού είχε αποκοπεί από την οικογένειά του λόγω των αποκλεισμένων ζωνών που είχε επιβάλλει ο κατοχικός στρατός στη Λωρίδα στη γειτονιά του. Η οικογένειά του είχε χάσει τα ίχνη του για 3 μήνες περίπου. Όταν κατάφεραν να επανενωθούν, ο Σαλάχ βρέθηκε δίπλα τους, στην λεχώνα σύζυγό του και τα δύο παιδιά τους, και ξανά βγήκε στον δρόμο να συνεχίσει το έργο αλληλεγγύης στον λαό του. Μέχρι που προχθές ο πύραυλος μέσα στο νοσοκομείο τον σκότωσε ακαριαία.
Μπορεί να μη γνωριστήκαμε προσωπικά, είχαμε όμως κοινούς διδάσκοντες – δεν ήμασταν στο ίδιο πεδίο αλλά δεν έχει σημασία. Εκείνος ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής, που έκανε την έρευνά του πάνω σε ιστορικά γεγονότα του τόπου του. Μάθαμε με χαρά τα νέα του εδώ στην Ελλάδα, πως πέτυχε στην εργασία του με άριστα. Ένα άριστα κυριολεκτικά ματωμένο. Εκπαίδευση βουτηγμένη στο αίμα ενός λαού που δεν σταματάει να αγωνίζεται. Αυτός ήταν κι ο Σαλάχ. Ένας απ’ τους εκατοντάδες φοιτητές που πάλεψε με νύχια και με δόντια να συνεχίσει την εκπαίδευσή του χάρη στις προσπάθειες δεκάδων διδασκόντων ανά τον κόσμο και της κυβέρνησης της Γάζας να μη χάσουν οι φοιτητές τη διδακτική τους χρονιά, να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάζουν ακόμα και εξ αποστάσεως, με τις δυσκολίες σε πρόσβαση σε δίκτυο, πηγές, βιβλία… Η αλληλεγγύη και ο αγώνας για μόρφωση στο πιο υψηλό επίπεδο.
Αυτός είναι ο λαός της Γάζας. Κάθε ένας μάρτυρας, μικρός και μεγάλος, κουβαλάει τη δική του ιστορία. Όνειρα, ελπίδες, συναισθήματα, ιδέες, ταλέντα. Η φράση των Παλαιστινίων «δεν είμαστε απλά αριθμοί» δεν είναι κάτι μεταφορικό. Είναι η συλλογική αντίσταση ενός ολόκληρου λαού ενάντια στον αφανισμό του. Είναι η ηχηρή τους απάντηση σε όλα τα επίπεδα: ο λαός της Γάζας στέκεται ακλόνητος στη γη του. Μάχεται. Ζει.
Δύναμη στην οικογένεια του Σαλάχ, στη σύζυγό του και στα δύο παιδάκια του… Δύναμη σε όλες τις οικογένειες των μαρτύρων που έπεσαν στον αγώνα για ελεύθερη Παλαιστίνη.
Ν.