Επειδή πολλά λέγονται (ή δεν λέγονται) και γράφονται (ή δεν γράφονται) για την Κύπρο από την πλευρά της κυβερνητικής πραπαγανδιστικής μηχανής, προσπαθώντας να αντιπαρατεθούν πολιτικά με δήθεν πατριωτικά επιχειρήματα στο διαχρονικό φιλοπαλαιστινιακό αίσθημα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην Ελλάδα, δημοσιεύουμε το παρακάτω ντοκουμέντο που κυκλοφόρησε πλατιά στο νησί δύο χρόνια μετά το ιστορικό δημοψήφισμα για Ένωση με την Ελλάδα (Γενάρης 1950) από το Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ) την περίοδο της Αγγλοκρατίας.
Για τη σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων και τις άστοχες αναφορές στην Κύπρο από το ντόπιο προσωπικό της αστικής τάξης μάλλον θα άξιζε να ειπωθεί η λαϊκή φράση «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί». Οι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές και η τουρκική κατοχή του νησιού από τη μία και η υποτέλεια της ντόπιας ηγεσίας (αλλά και της ελλαδικής) σε συνδυασμό με την απουσία λαϊκού μαζικού αντιιμπεριαλιστικού/αντικατοχικού κινήματος στην Κύπρο δημιουργεί ένα κοκτέηλ αρνητικών συσχετισμών που φαίνεται μη αναστρέψιμο για το κυπριακό ζήτημα και την προοπτική μιας λεύτερης Κύπρου χωρίς ιμπεριαλιστικούς και κατοχικούς στρατούς.
Στην επόμενη περίοδο θα προσπαθήσουμε να δημοσιεύσουμε ντοκουμέντα πάνω στη γραμμή Απελευθέρωση-Αυτοδιάθεση-Ένωση που υπερασπίστηκε με πάθος και αυταπάρνηση το ΑΚΕΛ, που κηρύχτηκε παράνομο την περίοδο 1955-60 από τους άγγλους ιμπεριαλιστές.
Το παρακάτω κείμενο είναι το Πρόγραμμα δέκα σημείων που συμπεριλαμβάνεται στο ιστορικό μανιφέστο του ΑΚΕΛ με τίτλο: «Ο δρόμος προς τη λευτεριά- για ένα μίνιμουμ πρόγραμμα του ΑΚΕΛ για τη συγκρότηση του Ενιαίου Απελευθερωτικού Μετώπου Πάλης». Αντιγράφουμε από τον πρόλογο: «Σκοπός αυτού του προγράμματος είναι να απαντήσει στο ερωτηματικό που βασανίζει τον λαό μας, να δείξει τον δρόμο προς τα εμπρός, προς την εθνική του λαού μας λευτεριά, το δρόμο της ενιαιομετωπικής, οργανωμένης και αδιάλλακτης πάλης. Δεν αποτελεί το μάξιμουμ πρόγραμμα του Κόμματος μας αλλά το μίνιμουμ, που πάνω στη βάση του είναι δυνατό να συγκροτηθεί Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο Πάλης ολόκληρου του λαού ανεξάρτητα από πολιτικές, ιδεολογικές και άλλες διαφορές. Το ΑΚΕΛ στην ειλικρινή του προσπάθεια να συμβάλλει στην ενοποίηση των λαικών δυνάμεων, με αντικειμενικό σκοπό την αποτελεσματική πάλη για την απαλλαγή του νησιού μας από τον ξενικό ζυγό, υποβάλλει στο λαό και τις οργανώσεις του για ανοικτή συζήτηση το παρακάτω μίνιμουμ πρόγραμμα με τη βεβαιότητα πως ο λαός θα βρεί τον τρόπο να το κάνει ζωή και πράξη».
Η αντιγραφή έγινε από το βιβλίο «Τρία κείμενα για την Κύπρο» (σελ 58-64) που εκδόθηκε το 1977 στην Αθήνα από την εκδοτική ομάδα «Εργασία».
***
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
1. Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα χωρίς όρους, χωρίς ανταλλάγματα.
Η υπόθεση μας είναι ολοκάθαρη. Η Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας. Εθνολογικά, η τεράστια πλειοψηφία του κυπριακού λαού είναι Έλληνες. Το μαρτυρά η ιστορία μας, οι παραδόσεις μας, ο πολιτισμός μας. Το μαρτυρά αυτή η ίδια η πραγματικότητα. Το ιστορικό δημοψήφισμα της 15ης του Γενάρη 1950 και η μακρόχρονη πάλη του κυπριακού λαού αποτελούν αποστομωτική απάντηση στους συκοφάντες αναφορικά με τις πραγματικές επιθυμίες του λαού μας. Αν ο ξένος κυρίαρχος εξακολουθεί ν’ αμφιβάλλει γι’ αυτό τότε ένα δημοψήφισμα οργανωμένο από τον ίδιο θα του επιβεβαιώσει ακόμα πιο πανηγυρικά την ατράνταχτη θέληση του λαού μας να ενωθεί με την Ελλάδα.
Ένωση με την Ελλάδα χωρίς όρους, χωρίς ανταλλάγματα, είναι η εθνική μας αξίωση. Λευτεριά για όλους. Για την πλειοψηφία και για τις μειονότητες. Καταπολεμούμε κάθε άποψη, απ’ όπου αν προέρχεται, που παραχωρεί στη Μ.Βρετανία, την Αμερική, ή σ’ οποιαδήποτε άλλη ξένη δύναμη το δικαίωμα να διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στον τόπο μας σαν ασυμβίβαστη με την εθνική απελευθέρωση της Κύπρου, σαν κάτι που τσιμεντώνει τη θέση του ιμπεριαλισμού στον τόπο μας.
Για μια λεύτερη Ελλάδα απαλλαγμένη από κάθε ιμπεριαλιστική υποδούλωση κι εξάρτηση. Ούτε Εγγλέζοι, ούτε Αμερικάνοι, ούτε οποιοιδήποτε άλλοι ιμπεριαλιστές στην Κύπρο ή την Ελλάδα. Πλήρης εθνική ανεξαρτησία και ακεραιότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ζητούμε την Ένωση μονάχα με μια λαϊκοδημοκρατική Ελλάδα. Το πολιτικοκοινωνικό καθεστώς στην Ελλάδα είναι ζήτημα που αφορά τον ελληνικό και κυπριακό λαό. Αυτός θα το λύσει κυριαρχικά,μακριά από ξενικές επεμβάσεις. Θέλουμε όμως και παλεύουμε για την πλήρη εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας σε συνδυασμό με την πάλη, του ελληνικού λαού.
Έχουμε διαφορετικές ιδεολογικές αρχές.
Σήμερα όμως δε μπαίνει μπροστά μας το δίλημμα: ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ Ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ. Το δίλημμα που μπαίνει σήμερα μπροστά μας είναι: ΕΝΩΣΗ Ή ΕΓΓΛΕΖΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ; Σ’ αυτό ερώτημα εμείς απαντούμε: ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ. Εμείς παραμερίζουμε –έτσι είναι λογικό κι έτσι κάνουμε– κάθε μάξιμουμ πολιτικό αίτημα μας που πηγάζει μέσα από το κομμουνιστικό πρόγραμμα μας για να πετύχουμε την ενότητα όλων που θέλουν την ένωση – λευτεριά χωρίς όρους, χωρίς ανταλλάγματα, κι είναι πρόθυμοι ν’ αγωνιστούν γι’ αυτή.
ΓΡΑΜΜΗ ΠΑΛΗΣ: Αγώνα εντατικό, μαχητικό, συντονισμένο και αδιάκοπο στο εσωτερικό, με εναλλασσόμενες φάσεις ανάλογα με τις αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες. Να παραιτηθούν όλοι οι διορισμένοι της ξενοκρατίας και να καταγγελθούν ανοιχτά και ν’ αποκηρυχτούν όλοι οι συνεργάτες της κυβέρνησης.
Αποστολή Πρεσβειών στο εξωτερικό, αντιπροσωπευτικών ολόκληρου του λαού, εξουσιοδοτημένων να επιδιώξουν με δράση προς όλες τις κατευθύνσεις την τοποθέτηση του κυπριακού στην ημερησία διάταξη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κι εφοδιασμένων με κατάλληλο προπαγανδιστικό υλικό, σε διάφορες γλώσσες, για τη διαφώτιση της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Εγκαθίδρυση μίνιμουμ γραφείου της Κύπρου σε διάφορες χώρες για τακτική συστηματική διαφώτιση και δράση.
Σωστή εκμετάλλευση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για την προώθηση της εθνικής μας λευτεριάς με βάση τους σωστούς εθνικοαπελευθερωτικούς μας προσανατολισμούς κι όχι να γινόμαστε όργανα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού όπως κάνει η λεγόμενη Εθναρχία.
Ενιαία απαίτηση από την ελληνική κυβέρνηση να θέσει το κυπριακό στον ΟΗΕ σαν ελληνική διεκδίκηση. Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης μέχρι σήμερα να θέσει το κυπριακό αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στον αγώνα για την Ένωση. Καταγγελία της ελληνικής κυβέρνησης προς τον ελληνικό λαό και έκκληση προς αυτόν να ασκήσει τη μεγαλύτερη δυνατή πίεση για την τοποθέτηση του κυπριακού σαν ελληνικής εθνικής διεκδίκησης χωρίς περιστροφές, χωρίς παζαρέματα, χωρίς ανταλλάγματα και δημοκοπίες.
2. Ειρήνη και αποστρατικοποίηση του τόπου μας.
Ο κυπριακός λαός, σ’ οποιαδήποτε πολιτική παράταξη κι αν ανήκει, θέλει την ειρήνη. Τίποτα δεν έχει να κερδίσει από έναν πόλεμο. Έχει, αντίστροφα, να χάσει πολλά. Η μετατροπή της Κύπρου σε πολεμική βάση σημαίνει φυσική εξόντωση για τον λαό, σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο: Ειρήνη κι αποστρατικοποίηση του τόπου μας είναι η σωτήρια και εξυπηρετική για την εθνική μας υπόθεση γραμμή. Όχι γη για πολεμικούς σκοπούς. Μακριά η Κύπρος από τα πολεμικά σύμφωνα. Όχι Κύπριοι σε πολεμικά στρατόπεδα του εξωτερικού. Οι πολεμικές βάσεις τσιμεντώνουν στην Κύπρο τους Εγγλέζους. Αναβάλλουν την ένωση. Οι ιμπεριαλιστές, μια και θα κάνουν τις βάσεις τους, δύσκολα τις εγκαταλείπουν. Παράδειγμα οι άλλες αποικιακές και μισοαποικιακές χώρες. Παράδειγμα η γειτονική Αίγυπτος. Γι’ αυτό κι αντιτασσόμαστε αποφασιστικά στην ανέγερση πολεμικών βάσεων στον τόπο μας. Είμαστε ενάντια σε κάθε λύση του ενωτικού μας ζητήματος που συνδέεται με την παροχή στους ιμπεριαλιστές ανταλλαγμάτων (βάσεων κλπ.) γιατί τη θεωρούμε ασυμβίβαστη με την εθνική μας ανεξαρτησία.
3. Κατάργηση όλων των ανελεύθερων νόμων και Διαταγμάτων.
Οι δικτατορικοί νόμοι και τα διατάγματα στέκουν σοβαρότατο εμπόδιο στην ελεύθερη έκφραση των πόθων του λαού μας με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και μέσον του τύπου. Ο ξένος κυρίαρχος περιορίζοντας την ελευθερία μας προσπαθεί ανενόχλητα να κρατά τον τόπο μας και να διαιωνίζει την εθνική μας υποδούλωση. Η πάλη για την κατάργηση των ανελεύθερων νόμων είναι αναπόσπαστο μέρος της πάλης για την Ένωση. Συγκεκριμένα ζητούμε την κατάργηση των νόμων περί συγκεντρώσεων και παρελάσεων, των νόμων περί τύπου, των δικτατορικών νόμων που θεσπίστηκαν το Φλεβάρη του 1951, και κάθε νόμου ή διατάγματος που περιορίζει την ελευθερία του ατόμου.
4. Αντιτασσόμαστε σε κάθε «συνταγματική» λύση του Κυπριακού Εθνικού Ζητήματος.
Ο κυπριακός λαός διεκδικεί την ένωση του με την Ελλάδα. Τίποτα λιγότερο από την Ένωση.
Απορρίπτουμε κάθε συνταγματική προσφορά του ξένου κυρίαρχου. Κείνο που ζητούμε, που απαιτούμε, και για το οποίο αγωνιζόμαστε είναι η ένωσή μας με την Ελλάδα. Καταγγέλλουμε κι αποκηρύττουμε τις ψευτοσυνταγματικές μανούβρες του ξένου κυρίαρχου και όλους εκείνους που κινούνται παρασκηνιακά και ύπουλα για την παροχή συντάγματος.
Διακηρύττουμε πως μονάχα με την ενότητα του λαού θα καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά τα ψευτοσυνταγματικά σχέδια της ξενοκρατίας. Μονάχα με την ενότητα και την πάλη θ’ ανοίξουμε τον δρόμο της εθνικής μας αποκατάστασης.
5. Ισοτιμία για όλες τις μειονότητες.
Αναγνωρίζουμε ίσα πολιτικά δικαιώματα στην τουρκική και τις άλλες μειονότητες. Εγγυούμαστε τον σεβασμό, την εκτίμηση και την πλήρη ελευθερία στην τουρκική και στις άλλες μειονότητες που κατοικούν στον τόπο μας κι αγωνιζόμαστε για την ανάπτυξη στενών φιλικών αδελφικών σχέσεων με τις μειονότητες. Η ελευθερία θρησκείας, ο δημοκρατικός τρόπος εκλογής του Μουφτή και της διαχείρισης της περιουσίας του Εβκάφ είναι άμεσα προβλήματα της τουρκικής μειονότητας.
Ο βρετανικός ιμπεριαλισμός καταπιέζει τις μειονότητες κατά τον ίδιο τρόπο που καταπιέζει την ελληνική πλειοψηφία. Στον αντιιμπεριαλιστικό, απελευθερωτικό αγώνα έχουν τη θέση τους και οι Τούρκοι και οι Αρμένηδες. Δεν πέφτουμε θύματα του ιμπεριαλιστικού δόγματος του «διαίρει και βασίλευε». Έπαθλο της απελευθέρωσης της Κύπρου θα ‘ναι και για τους αδελφούς Τούρκους όπως και για τις άλλες μειονότητες το άνοιγμα του δρόμου για μια νέα ζωή χωρίς καταπίεση ή φυλετικές διακρίσεις.
6. Πάλη για τα οικονομικά προβλήματα του λαού.
Αγωνιζόμαστε για την πτώση και σταθεροποίηση του τιμαρίθμου. Για την ελάττωση της τιμής του ψωμιού. Για αυξήσεις στα μεροκάματα και στους μισθούς γενικά, σύμφωνα με τον τιμάριθμο. Για επιδόματα στους ανέργους. Για πλήρεις κοινωνικές ασφαλίσεις. Για εξασφάλιση τιμαριθμικών τιμών στα προϊόντα των αγροτών. Για πραγματικά αρδευτικά έργα. Για ν’ αποκτήσουν γη οι ακτήμονες καλλιεργητές. Για την προστασία των παραγωγών μας από τις θεομηνίες, τις φυτικές αρρώστιες και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Για την υποστήριξη και προστασία της ντόπιας βιομηχανίας και βιοτεχνίας. Ελεύθερο εμπόριο μ’ όλες τις χώρες του κόσμου.
Τα οικονομικά προβλήματα του λαού κι η πάλη για τη λύση τους είναι αναπόσπαστο μέρος της πάλης για την εθνική μας λευτεριά. Με βάση αυτά τα προβλήματα, πλατεiά στρώματα λαού μπορούν να κινητοποιηθούν ενάντια στην πολιτική της στέρησης, της πείνας και της εθνικής καταπίεσης. Γι’ αυτό και το Ενιαίο Μέτωπο Πάλης πρέπει να ενδιαφερθεί και να καταπιαστεί με όλα τα οικονομικά ζητήματα και διεκδικήσεις του λαού στον τόπο της δουλειάς, στο χωριό, στη συνοικία, παντού.
Αγωνιζόμαστε για την επιστροφή στην Κύπρο του ποσού των 2.557.049 λιρών που εισπράχτηκε υπό μορφή φόρου υποτελείας με τόκο 4% και την χρησιμοποίηση του για κοινωφελή έργα στον τόπο. Αυτό το ποσό δικαιωματικά ανήκει στον κυπριακό λαό, που δεν έπρεπε να είχε επιβαρυνθεί ποτέ με υποχρεώσεις που δεν είναι δικές του, αλλά της κεντρικής βρετανικής κυβέρνησης που τις ανέλαβε κι ύστερα παράλογα τις φόρτωσε στην πλάτη του κυπριακού λαού.
7. Ελάττωση της φορολογίας.
Να ελαττωθεί σημαντικά η έμμεση και άμεση φορολογία απάνω στον λαό και ν’ αυξηθεί ανάλογα η φορολογία απάνω στα κέρδη ξένων μεταλλευτικών και άλλων επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται τον πλούτο του τόπου μας. Είναι απαράδεκτο οι ξένες εταιρείες που πραγματοποιούν κολοσσιαία κέρδη να πληρώνουν ουσιαστικά λιγότερα σε φόρους.
8. Ν’ αφεθεί ελεύθερη η Παιδεία μας.
Αγωνιζόμαστε για την ελευθερία της παιδείας μας –ελληνικής, τουρκικής και άλλων μειονοτήτων– για την κατάργηση όλων των κυβερνητικών μέτρων που τείνουν στον εξαγγλισμό του τόπου μας. Ενάντια σε κάθε προσπάθεια εκφυλισμού των εθνικών αισθημάτων του λαού. Η παιδεία μας τόσο στα κατώτερα όσο και στα ανώτερα σχολεία να γίνεται με βάση τον εθνικό πολιτισμό τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Τούρκους και τις άλλες μειονότητες. Να καταργηθούν οι διορισμένες σχολικές εφορείες και τη θέση τους για τις πόλεις να την πάρουν τα αιρετά Δημοτικά Συμβούλια και για τα χωριά επιτροπές που θα εκλέγονται από τους κατοίκους.
9. Πολιτική χειραφέτηση της γυναίκας.
Παλεύουμε για πολιτική χειραφέτηση της γυναίκας. Για ίσο μισθό, για ίση δουλειά με τον άνδρα. Να σταματήσει κάθε διάκριση σε βάρος της γυναίκας, πράγμα που την υποδουλώνει πολιτικά και οικονομικά και εμποδίζει την εκπολιτιστική, εκπαιδευτική και κοινωνική της ανάπτυξη.
10. Ζωή και μέλλον για τη νεολαία μας.
Παλεύουμε για τη ζωή και το μέλλον της νεολαίας μας.Η κυπριακή νεολαία που αποτελεί το πιο μαχητικό τμήμα του λαού μας στον απελευθερωτικό του αγώνα πρέπει να υποστηριχτεί στην πάλη της για μόρφωση, ψυχαγωγία, τεχνική κατάρτιση, δουλειά με ικανοποιητικούς όρους και δημοκρατική εκπολιτιστική ανάπτυξη.
Αυτό είναι το μίνιμουμ πρόγραμμα του Ανορθωτικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού, που με βάση του πιστεύουμε πως είναι δυνατή η συγκρότηση του Ενιαίου Απελευθερωτικού Μετώπου πάλης για την εθνική μας λευτεριά. θέτοντας αυτό το πρόγραμμα μπροστά στον κυπριακό λαό διακηρύττουμε πως είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με οποιοδήποτε κόμμα, οργάνωση ή και άτομα που συμφωνούν μ’ αυτό. Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία αυτού του προγράμματος είναι η συγκρότηση του Ενιαίου Απελευθερωτικού Μετώπου Πάλης.
Στο κέντρο αυτού του προγράμματος μας είναι το εθνικό. Δεχόμαστε κι επιδιώκουμε ενιαίες κινητοποιήσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό μέσα στο πνεύμα της τακτικής που διαγράφουμε.
Τα κόμματα, οι οργανώσεις και τα άτομα που μετέχουν στο Μέτωπο μπορούν να εκφράζουν και να διακηρύττουν ελεύθερα τις απόψεις τους σχετικά με το ελληνικό ή και άλλα διεθνή ζητήματα, έξω από το Μέτωπο.
Υποστηρίζουμε το κίνημα της ειρήνης και καλούμε οποιονδήποτε Κύπριο που μισεί τον πόλεμο να προσχωρήσει σ’ αυτό ανεξάρτητα από το ποια θέση παίρνει ή ποιο ενδιαφέρον δείχνει πάνω στ’ άλλα ζητήματα.
Το Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο πάλης ενδιαφέρεται για τα οικονομικά προβλήματα του λαού αλλά δεν διασπάται εξαιτίας διαφορών που είναι δυνατό να γεννηθούν μέσα του στη συζήτησή τους.
Διασαφηνίζουμε πως το κάθε κόμμα, οργάνωση ή άτομο που μετέχει στο Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο Πάλης διατηρεί την πλήρη ανεξαρτησία του.
Κανένα κόμμα ή οργάνωση δεν μπορεί να μονοπωλήσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού μας. Η πάλη για την Ένωση είναι πάλη ολόκληρου του λαού και μόνο κάτω από το λάβαρο του Ενιαίου Απελευθερωτικού Μετώπου θα διεξαχθεί μ’ επιτυχία αυτή η πάλη.
Αποτεινόμαστε σ’ ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες, Τούρκους και Αρμένηδες, άνδρες και γυναίκες, εργάτες, αγρότες, επαγγελματίες, επιστήμονες, διανοούμενους, εμπόρους και βιομηχάνους, ανεξάρτητα από ιδεολογικές, θρησκευτικές ή άλλες διαφορές. Αποτεινόμαστε σ’ όλα τα κόμματα και οργανώσεις, στον κλήρο και κάθε έναν που αγαπά τον τόπο του.
Βαριές είναι οι αλυσίδες της σκλαβιάς μας. Για 74 χρόνια η Κύπρος μας στενάζει κάτω από τον ιμπεριαλιστικό ζυγό. Έφτασε η ώρα να δώσουμε τα χέρια, να μονιάσουμε. Κι όλοι μαζί να μπούμε αποφασιστικά στην πάλη για ψωμί, ειρήνη, λευτεριά. Η μάχη της Κύπρου μας καλεί στις επάλξεις. Ας απαντήσουμε όλοι παρών συγκροτώντας το Ενιαίο Απελευθερωτικό Μέτωπο που θα δώσει νέα αγωνιστική πνοή και παλμό στον λαό μας. Θα του ακονίσει τη μαχητική διάθεση, θα τον εμπνεύσει, θα τον εμψυχώσει, θα του δυναμώσει την πίστη για τη νίκη, θα τον οδηγήσει στη νίκη.
Ο δρόμος προς την εθνική λευτεριά της Κύπρου είναι ο δρόμος του Ενιαίου Απελευθερωτικού Μετώπου Πάλης. Για τη συγκρότηση του καλείται ο κάθε Κύπριος στις επάλξεις.
Λευκωσία 28.6.1952