
Δημοσιεύουμε μια φωτογραφία που μας έστειλε σύντροφός μας με τον παρακάτω τίτλο: «Όταν δουλεύεις από 16 χρονών και στα 46 θέλεις να βάλεις πετρέλαιο…». Στη φωτογραφία διακρίνονται τα καθημερινά μπουρμπουάρ που βάζει στην άκρη. Τη δημοσίευση της φωτογραφίας και του προσωπικού σχολίου την κάνουμε για την αλήθεια της, που ξεφεύγει από τα στενά όρια της εσωτερικής επικοινωνίας του Prolet connect.
Ο σύντροφός μας είναι οδηγός δικύκλου και τριάντα χρόνια παλεύει για το μεροκάματο στη μισθωτή εργασία. Έχει να πληρώσει νοίκι, κοινόχρηστα, ρεύμα, νερό, ίντερνετ, έχει να πληρώσει δραστηριότητες για το παιδί του, έχει να πληρώσει για την καθημερινή κατσαρόλα και πάει λέγοντας. Είναι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες προλετάριους που συνθλίβονται στις μυλόπετρες του κεφαλαίου, που έχει δει συναδέλφους του να τραυματίζονται σε ατυχήματα από την εντατικοποίηση, που έχει οργιστεί με απεργοσπάστες και ρουφιάνους στο χώρο δουλειάς του, που έχει δει γείτονες να πετιούνται στο δρόμο από κλητήρες και τραπεζικά κοράκια, που έχει δει απολύσεις, που έχει δει…
Ο σύντροφός μας παλεύει και αγωνίζεται για μια διαφορετική οικονομία και κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης, για τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό. Και είμαστε περήφανοι που με τέτοιους συντρόφους περπατάμε δίπλα-δίπλα αγωνιζόμενοι για το κοινωνικό δίκιο και την αλλαγή του σάπιου συστήματος.
Οι φτωχολαϊκές μάζες που βγάζουν με τα χέρια τους και το μόχθο τους το μεροκάματο μπορούν να καταλάβουν αυτό το κουτί με τα κέρματα της φωτογραφίας που ο λαός μας το λέει «κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι για να ζήσουμε».
Απορούμε, όμως, με τους κάθε λογής φιλελέδες και υπερασπιστές του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό το σύστημα είναι το καλύτερο και προσπαθούν να οδηγήσουν το προλεταριάτο στην πολιτική και ιδεολογική υποταγή στη ναυαγισμένη τους πολιτική ιδεολογία. Όσο και να προσπαθούν αυτό το κουτί με τα μαζεμένα κέρματα είναι η απόδειξη της ανισότητας και της πάλης των τάξεων που οι υλικοί όροι της ζωής την φέρνουν διαρκώς στο κέντρο και την οξύνουν…
Το ζήτημα είναι να οργανωθούν οι προλετάριοι/ες με την πλευρά του λαϊκού δικαίου και να παλέψουν για να ανατραπεί η σάπια αστική εξουσία των καπιταλιστών.