Κείμενο που μοιράζεται μαζικά στην γειτονιά του Γκύζη από την Πρωτοβουλία κατοίκων Γκύζη για την ταξική αλληλεγγύη:
Γκύζη: μια καταγραφή περιστατικών αντικοινωνικής βίας το τελευταίο πεντάμηνο
Οι γειτονιές σε κρίση
Οι γειτονιές μας, οι γειτονιές των κατώτερων λαϊκών και εργατικών στρωμάτων, βιώνουν μια παρατεταμένη κρίση. Η κρίση αυτή αποτυπώνεται πρώτα και κύρια στους κατοίκους αυτών των γειτονιών. Χτυπημένοι από τα μικρά μεροκάματα, τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και τα αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα, όπως αυτά επιβλήθηκαν την τελευταία δεκαετία, βλέπουν τη ζωή τους να υποτιμάται σε όλα τα επίπεδα. Με αφορμή την πανδημία, στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα, προστέθηκαν η πνιγηρή πραγματικότητα που δημιούργησε το παρατεταμένο lockdown (που καταλήγει να είναι ημίμετρο, εφόσον οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις παραμένουν ανοικτές) και οι χιλιάδες νεκροί συνάνθρωποί μας από τον covid-19. Η αποτυχία του κεφαλαίου να αντιμετωπίσει την πανδημία, φορτώθηκε εξ ολοκλήρου στις πλάτες των εργαζόμενων που είδαν τις ζωές τους να αλλάζουν προς το χειρότερο.
Η παρατεταμένη κρίση, όμως, έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στις ίδιες τις γειτονιές. Κάθε εικόνα εγκατάλειψής τους και κάθε παρατημένο τους σημείο κρύβουν πίσω τους μια σειρά πολιτικών επιλογών του κεφαλαίου και των διαχειριστών τους να τις αφήσουν στο έλεός τους. Κρύβουν πίσω τους την υποχρηματοδότηση και την περικοπή προσωπικού στους δήμους που κορυφώθηκαν όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση. Κρύβουν πίσω τους την παγερή αδιαφορία του αστικού κράτους να καλύψει τις ανάγκες των εργαζόμενων και της νεολαίας για δημόσιους και ελεύθερους χώρους. Κρύβουν πίσω τους την απαξίωση των δημαρχαίων σε οτιδήποτε δεν έδινε κέρδος στους επιχειρηματίες, στην αδιαφορία για τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων και των γειτονιών.
Το φόντο, αυτής της έτσι κι αλλιώς γκρίζας πραγματικότητας, χειροτερεύει με την εκδήλωση περιστατικών κοινωνικού κανιβαλισμού και αντικοινωνικής βίας, που τα τελευταία χρόνια έχουν πυκνώσει σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας. Σε αυτές τις πολύ δύσκολες ώρες, όπου ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας πλήττεται, «κάποιοι» επιλέγουν, χωρίς καμιά ντροπή, να επιτεθούν με μαχαίρια σε εργαζόμενους, για να τους ληστέψουν, να τους αρπάξουν τα μεροκάματα και να «φερμάρουν» τα οχήματά τους ή να ληστέψουν πεζούς συμπολίτες μας που γυρνούσαν από τη δουλειά… «Κάποιοι» μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των lockdown επιλέγουν να καταστήσουν τις πλατείες και τα στενά των γειτονιών μας αφιλόξενα, τραμπουκίζοντας απλούς ανθρώπους, επιδεικνύοντας μαχαίρια, ξερνώντας τα σεξιστικά τους σχόλια σε γυναίκες.
Τα «καταγεγραμμένα» περιστατικά κοινωνικού κανιβαλισμού
Με την επιβολή του νέου lockdown,από τον περασμένο Νοέμβρη κι έπειτα, στη γειτονιά μας, το Γκύζη, σημειώθηκαν αρκετά περιστατικά κοινωνικού κανιβαλισμού. Από τη πρώτη στιγμή (επειδή η γειτονιά είναι μικρή) όλα αυτά έγιναν γνωστά. Εμείς, όταν τα διαπιστώσαμε, συγκροτήσαμε αμέσως πρωτοβουλία κατοίκων, για να καταγράψουμε και να αξιολογήσουμε αυτού του είδους τα κανιβαλικά περιστατικά. Στη συνέχεια προχωρήσαμε σε δράσεις αντιπληροφόρησης και η γειτονιά ενημερώθηκε μέσα από προκηρύξεις (μοιράσματα στις λαϊκές αγορές, σε πολυκατοικίες, στην πλατεία μας), αφίσες, πανό και τρικάκια, ενώ ενημέρωση έγινε και στη Συνέλευση Βάση Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ).
Με βάση την έως τώρα καταγραφή μας (και την επιτόπια έρευνα και διασταύρωση πληροφοριών), τα αντικοινωνικά- κανιβαλικά περιστατικά που σημειώθηκαν στη γειτονιά μας είναι τα εξής:
1. Το βράδυ της Δευτέρας 16/11, στην οδό Λιακαταίων διανομέας-εργαζόμενος στο μαγαζί Πιάτσα Καλαμάκι της Kυψέλης έπεσε θύμα ληστείας από ομάδα περίπου 5 ατόμων που κρατούσαν μαχαίρια και κατσαβίδια. Τραυματίζοντας τον στο πόδι, τού απέσπασαν το ποσό των 150 ευρώ και τα κλειδιά του δικύκλου του.
2. Στις 22 Νοέμβρη επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό στη Μεγαλουπόλεως. Εργαζόμενος ντελιβεράς δέχτηκε επίθεση από αγνώστους παίρνοντας του γύρω στα 100 ευρώ.
3. Από τα τέλη Νοέμβρη ως και τα τέλη Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκαν 5 αντίστοιχα περιστατικά σε εργαζόμενους-ντελιβεράδες σε διάφορα σημεία στο Γκύζη. Οι εργαζόμενοι ήταν κυρίως πακιστανικής καταγωγής και δουλεύουν στο μαγαζί της Pizza Fun στη Χ. Τρικούπη.
4. Στις αρχές Μάρτη έγινε επίθεση σε δύο άτομα στη γέφυρα Μουστοξύδη, με σκοπό τη ληστεία. Το ένα από τα δύο άτομα τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
5. Στις 5 Μάρτη νωρίς το βράδυ έγινε επίθεση από αρκετά άτομα σε δύο συμπολίτες μας που κάθονταν σε παγκάκι επί της πλατείας Γκύζη. Ο άνδρας τραυματίστηκε στο κεφάλι ύστερα από χτύπημα με μπουκάλι μπίρας και της γυναίκας της έσπασαν τα δόντια.
6. Στις 26 Μάρτη μέρα μεσημέρι με αφορμή ένα “τι κοιτάς” ένας άτυχος μεσήλικας συμπολίτης μας δάρθηκε από δύο νεαρούς στο ύψος της Ραγκαβή και Καλλιγά. Έκριναν ότι το κοίταγμά του ήταν “κάπως” και του άξιζε να του ανοίξουν το κεφάλι και να του τσακίσουν το πόδι μπροστά σε μια εμβρόντητη γειτονιά που δεν μπορούσε να πιστέψει αυτά που έβλεπε…
7. Αρκετές καταγγελίες γυναικών για σεξιστικά σχόλια και χυδαίες συμπεριφορές από παρέες ανδρών που συχνάζουν κατά κύριο λόγο στην πλατεία Γκύζη.
Στην αντίληψή μας έχουν υποπέσει και αρκετά άλλα περιστατικά που, όμως, δεν καταφέραμε να τα εξακριβώσουμε. Όλα με κοινό χαρακτηριστικό το αντικοινωνικό- κανιβαλικό πρόσημο και την ωμότητα.
Ο δικός μας ρόλος
Για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε τον ρόλο μας, είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε ότι η πρωτοβουλία που συγκροτήσαμε δεν επιδιώκει μια απλή καταγραφή των περιστατικών κανιβαλικής βίας και κυρίως δε στοχεύει να καταστεί ένα ιδιότυπο γραφείο παραπόνων.
Η δικιά μας επιμονή με τα ζητήματα που αφορούν αυτά τα περιστατικά βίας,έχει ως αφορμή το γεγονός ότι είμαστε κομμάτι των ανθρώπων αυτής της γειτονιάς, που αφουγκραζόμενοι τα προβλήματά της, συνειδητοποιούμε πως η καφρίλα, ο φόβος και η ανέξοδη «μαγκιά» κάποιων δεν πρέπει να γίνουν καθεστώς. Τόσο για την προστασία του ίδιου μας του εαυτού, όσο και για την προστασία των ντόπιων και των μεταναστών/ριών που ζουν στην περιοχή.
Ο δικός μας ρόλος, ακόμη, για να γίνει σαφής πρέπει να θεαθεί κάτω από το πρίσμα του πολιτικού μας σκεπτικού. Η ανάμιξή μας σε όλο αυτό, γίνεται με κριτήρια ταξικά. Η ενδεχόμενη επιβολή ενός ιδιότυπου «δρομίσιου» καθεστώτος φόβου και ανασφάλειας θα δυσχεράνει σε ακόμη πιο μεγάλο βαθμό την ούτως ή άλλως υποτιμημένη ζωή της πλειονότητας των κατοίκων της γειτονιάς. Το έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας:
«Η γειτονιά του Γκύζη είναι μια λαϊκή γειτονιά που φιλοξενεί αρκετούς/ες μετανάστες/ριες και φτωχές/ούς εργαζόμενες/ους που κάτω από το βάρος των απανωτών αντεργατικών πολιτικών έχουν πια γονατίσει. Από τη μία αυτό δημιουργεί σοβαρά ζητήματα επιβίωσης για πολύ κόσμο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην πιθανότητα να πυκνώσουν τέτοια περιστατικά. Από την άλλη γειτονιές σαν αυτή του Γκύζη με όλα τα αναδυόμενα προβλήματα -οικονομικά, επιβίωσης, ψυχολογικά- να τις βαραίνουν, δεν μπορούν να ζουν ταυτόχρονα και κάτω από την απειλή τέτοιων αντικοινωνικών ενεργειών».
Ο δικός μας ρόλος, λοιπόν, είναι να αναδείξουμε τη σοβαρότητα του ζητήματος και να δημιουργήσουμε εκείνες τις προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν αυτού του είδους τις αντικοινωνικές συμπεριφορές σε εξάλειψη. Δεν έχουμε, επομένως, σκοπό να λειτουργήσουμε σαν αλεξιπτωτιστές ή σαν ειδικοί που θα λύσουμε το θέμα. Τέτοιας φύσης προβλήματα απαιτούν την εμπλοκή σε υλικό και ηθικό επίπεδο ενός πλατιού κοινωνικού μετώπου που θα σταθεί εμπόδιο στις κανιβαλικές προθέσεις αυτών των βαθιά αντιδραστικών στοιχείων. Η συγκεκριμένη ιστορία πρέπει να αφορά τον καθένα και την καθεμιά κάτοικο, τον/την κάθε εργαζόμενο/η, τους/τις άνεργους/ες και τους/τις μετανάστες/ριες. Όποιον και όποια δε θέλει να δει τη γειτονιά να μετατρέπεται σε μια αρένα αλληλοφαγώματος που τον πρώτο λόγο θα χουν μαχαίρια, μπουνιές και βία.
Η θέση μας
Είναι δεδομένο πως τη λύση σε όλα αυτά δεν μπορεί να τη δώσουν οι μπάτσοι. Τα τελευταία περιστατικά στη Νέα Σμύρνη και αλλού υπενθυμίζουν ότι ο ρόλος και η δράση τους στρέφονται απέναντι στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού. Ειδικά στο Γκύζη, η στάση και η τακτική της αστυνομίας απέναντι στα παραπάνω περιστατικά είναι εντελώς ανούσια και υποκριτική και κινείται στα όρια της συγκάλυψης όλων αυτών των περιστατικών που συνεχίζουν να συμβαίνουν «κάτω από τη μύτη της». Παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, που έμεναν «ύποπτοι» γείτονες μας για τη συμμετοχή τους στο ανταγωνιστικό κίνημα, είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση.
Για αυτόν τον λόγο οι αντικοινωνικές πρακτικές αυτών των «κάποιων» πρέπει να βρουν όλες τις κοινωνικές δυνάμεις της γειτονιάς ενωμένες απέναντί τους. Με την καθημερινή αντιπληροφόρηση και την παρουσία όλων, πάντα στην κατεύθυνση της απομόνωσης και του τσακίσματος αυτών των φαινομένων. Κανείς και καμία δεν πρέπει να τους δώσει το οποιοδήποτε άλλοθι. Τα μαχαίρια τους, τα γκλομπ, η λογική της αγέλης, οι ξυλοδαρμοί, τα σκοτάδια, ο φόβος και η βία είναι εργαλεία της ταξικής εκμετάλλευσης και του καταναγκασμού. Είναι εργαλεία τρομοκράτησης. Κανείς με ελάχιστη ταξική συνείδηση δε θα μπορούσε να επιτεθεί με μαχαίρι σε εργάτη εν ώρα δουλειάς για να του πάρει το τσαντάκι με το κινητό και το πορτοφόλι.
Από την πλευρά μας καλούμε κάθε γείτονα, κάθε κοινωνικό φορέα (Λαϊκή συνέλευση Γκύζη-Πολυγώνου, τον αθλητικό σύλλογο της γειτονιάς μας Γκυζιακό, τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, τους συλλόγους Γονέων της περιοχής κλπ.) να καταδικάσει τη δράση αυτών των αντιδραστικών στοιχείων και να σταθεί εμπόδιο στη δράση τους. Κοινός μας τόπος πρέπει να είναι η θέση ότι οι γειτονιές πρέπει να αποτελέσουν πυρήνες ταξικής αλληλεγγύης. Με το ξέσπασμα της κρίσης που θα προκύψει ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι επισφαλείς θα αυξάνονται και τα προβλήματα επιβίωσης θα γιγαντώνονται.
Αυτή η κατάσταση πρέπει να μας βρει ενωμένες/ους.
Ο λαός οφείλει με ψυχραιμία να εντοπίσει τον ταξικό του εχθρό και να στρέψει τα βέλη του προς τα εκεί.
Το Γκύζη ήταν είναι και θα παραμείνει γειτονιά δημοκρατική, φιλειρηνική και ανθρώπινη όπως αξίζει να είναι οι γειτονιές που ζούνε οι άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου.
Πρωτοβουλία κατοίκων Γκύζη για την ταξική αλληλεγγύη