Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να προβληματίσει το προλεταριάτο στη χώρα μας για πολλούς λόγους. Ένας από τους λόγους είναι ο διαχωρισμός του από τους μικροαστούς ηγετίσκους της πολεμοκάπηλης αριστεράς. Έχει περάσει ένας μήνας από την έναρξη της ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης στο ουκρανικό έδαφος και η αριστερά χωρίστηκε σε νατοϊκή (ΣΥΡΙΖΑ) και πουτινική (τμήμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, οργανώσεις και «προσωπικότητες»).

Για τους πρώτους δεν τρέφαμε αυταπάτες, έχουν περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο ήδη από τα «ΝΑΙ στην ΕΟΚ» των πολιτικών τους προγόνων. Για την πουτινική (και μισοπουτινική, πάντως σίγουρα αντιλενινιστική) αριστερά, όπως διαμορφώνεται σήμερα, πάλι δεν τρέφουμε αυταπάτες. Ήταν η ουρά της πρώτης ως «μικρότερο κακό». Η δεύτερη είναι εξίσου επικίνδυνη για τις οπορτουνιστικές αυταπάτες που τρέφει μέσα στις λαϊκές μάζες.

Τις καλεί να σταθούν δίπλα στον «ηπιότερο» ιμπεριαλιστή. Πολλοί από αυτούς τους μικροαστούς αριστεριστές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που «παίζουν στα δάχτυλα» τα επαναστατικά κινήματα του 20ου αιώνα έχουν πάντα σαν τα παγώνια κάτι να πουν και να καταγγείλουν τις Βάρκιζες και τις Καζέρτες του ‘40. Έχουν κουνήσει από το facebook τους πολλές φορές το δάχτυλο στην πουλημένη ηγεσία που υποτάχτηκε στους Άγγλους. Έχουν κριτικάρει σε πολυσέλιδα «επαναστατικά» σεντόνια τις προδομένες (γι αυτούς τους υπερεπαναστάτες) επαναστάσεις. Έχουν τραγουδήσει τα «μπαρουτοκαπνισμένα» από επαναστατική θεωρία στελέχη άπειρες φορές αντάρτικα στα φεστιβάλ και φωνάξει συνθήματα για τον ΕΑΜ –ΕΛΑΣ στα κάμπινγκ μεταξύ άφθονης κατανάλωσης αλκοόλ και μεταπτυχιακών σημειώσεων. Όμως, όταν «σοβαρεύουν» τα πράγματα, αφήνουν τα «καθαρούτσικα» και συντάσσονται φοβισμένα κάτω από ξένες σημαίες… στο όνομα του αντιιμπεριαλισμού μάλιστα!

Στην ιμπεριαλιστική «ειρήνη» και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι διορθωτική-ρεφορμιστική η γραμμή τους. Οι προλετάριοι όσο βγάζουν πολιτικά συμπεράσματα τόσο πιο επικίνδυνοι γίνονται. Σπάνε τις αλυσίδες και προχωρούν. Όσο βαθαίνει η κριτική και συγκροτούνται οι πρωτοποριακές δυνάμεις της εργατικής τάξης σε επαναστατική αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική γραμμή θα είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου.

Προλετάριοι μην ακούτε τα κελεύσματα της νατοϊκής και πουτινικής αριστεράς.

Αγώνας για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό-κομμουνισμό

Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός. Κάτω ο πόλεμος

Ζήτω η αντίσταση των λαών. Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες