Για τα 80 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

Και φέτος, όπως κάθε χρόνο, ο ρώσικος ιμπεριαλισμός θα μετατρέψει την 9^η Μάη από μέρα νίκης της ΕΣΣΔ και των λαών σε μια εθνικιστική φιέστα μεγαλορώσικου τύπου. Οι τρίχρωμες και τσαρικές σημαίες μαζί με τα πολεμικά διαγγέλματα και τα χωρίς κανένα περιεχόμενο σφυροδρέπανα μιας άλλης εποχής και ενός άλλου συστήματος θα παρελάσουν με μεγαλοπρέπεια ως κούφια σύμβολα που ουδεμία σχέση έχουν με την Οκτωβριανή Επανάσταση και την εργατοαγροτική σοβιετική κυβέρνηση της ΕΣΣΔ.

Η εισβολή στην Ουκρανία και η καταστροφή που συντελείται είναι η απόδειξη ότι δεν μπορεί να τιμηθεί από τους ρώσους εισβολείς η Αντιφασιστική Νίκη που ανήκει σε όλους τους αδερφωμένους λαούς της ΕΣΣΔ και ήταν ένα έπος του προλεταριακού διεθνισμού. Μη ξεχνάμε ότι ο ουκρανικός λαός έδωσε τα καλύτερα παιδιά του για να αποκρούσει την ναζιφασιστική επίθεση και η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν απέδωσε στους Ουκρανούς και Ρώσους μαχητές του Κόκκινου Στρατού και τους παρτιζάνους των μετόπισθεν αιώνιες τιμές.

Οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές σήμερα εκφράζουν μια πορεία που ξεκίνησε με την καπιταλιστική παλινόρθωση από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και φτάνει ως τις μέρες μας, περνώντας από διάφορες σοσιαλιμπεριαλιστικές μεταλλάξεις (Χρουστσόφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσόφ) έτσι ώστε να ολοκληρωθεί και να μορφοποιηθεί στην αντικομμουνιστική νεοτσαρική Ρωσία των ημερών μας.

Οι «τιμές» των Ρώσων ιμπεριαλιστών για τις 9 Μάη δεν έχουν φυσικά καμία σχέση με το κόμμα των Μπολσεβίκων και των ηγετών του Λένιν-Στάλιν. Ο αντιλενινισμός και αντισταλινισμός του πουτινικού καθεστώτος είναι ποτισμένος με ό,τι πιο αντιδραστικό εμφάνισε η ρωσική αστική τάξη προεπαναστατικά σε ένα μείγμα εθνικιστικού μεγαλορωσισμού που θέλει να αναστήσει ξανά την «μεγαλύτερη φυλακή των λαών» με κυρίαρχο συστατικό της την εθνική καταπίεση των λαών και με πρότυπο την ρώσικη αυτοκρατορία των Τσάρων.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι «τιμές» του «Κ»ΚΡΟ για την 9^η Μάη και της «διεθνούς αντιλενινιστικής συνάντησης» που οργάνωσε για τα 80 χρόνια και δεν έχουν καμία σχέση με την ΕΣΣΔ και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του σοβιετικού λαού. Στο συνέδριο αυτό ακούστηκε το αμίμητο ότι η ιμπεριαλιστική Ρωσία είναι σαν την Παλαιστίνη και την Υεμένη που δέχεται επίθεση από τον …ιμπεριαλισμό! Στο ίδιο αντικομμουνιστικό συνέδριο καταγγέλθηκε πολλάκις το ουκρανικό καθεστώς ενώ δεν ακούστηκε τίποτε (ούτε για να θολώσει τα νερά ότι είναι δήθεν αντιπολιτευτικό) για το καθεστώς του Πούτιν, μιλάμε για «λενινιστική» προσέγγιση «δαγκωτή» στο πλευρό του ρώσικου ιμπεριαλισμού… Εκεί, μάθαμε, πέρα ότι το «Κ»ΚΡΟ που ψήφισε υπέρ της κατοχής και του πολέμου είναι κόμμα που παλεύει ενάντια στην παραπληροφόρηση (!), ότι το σημείο καμπής για την ανατροπή του σοσιαλισμού ήταν το 90 και όχι το 1956 και άλλα πολλά μαργαριτάρια που μια χαρά χρησιμεύουν ως αριστερό ψαλτήρι της ρωσικής ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας…

Στη χώρα μας, η ουρά του ρώσικου ιμπεριαλισμού, παρά την πολυχρωμία της, δεν μπορεί να σταθεί πολιτικά σε σοβαρό πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο, κάνει όμως την απαραίτητη ζημιά παραχαράσσοντας την ιστορία και δημιουργώντας σύγχυση στις γραμμές του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και φυσικά στα ανήσυχα τμήματα των εργαζομένων και της νεολαίας που θέλουν να μάθουν για την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος αλλά και να παλέψουν ενάντια στον ιμπεριαλισμό σήμερα.

Από όλα έχει ο μπαχτσές των «τιμητών» της 9^ης Μάη: Τροτσκιστικές γκρούπες που ενώ βγάζουν φλύκταινες με τον Στάλιν (έχει κλείσει αιώνα πλέον το μίσος τους) στηρίζουν τον Πούτιν ως «ελευθερωτή» και «αντιφασίστα» που «αποναζιστικοποιεί» τον ουκρανικό λαό ενώ παράλληλα «τιμούν» τον Κόκκινο Στρατό του «εκφυλισμένου εργατικού κράτους»(!). Aριστεριστές που ενώ «τιμούν» την Αντιφασιστική Νίκη αποκρύβουν τον ρόλο του Μπολσεβίκικου Κόμματος και του Στάλιν. Δήθεν αντιρεβιζιονιστές που «τιμούν» το ζαχαριαδικό ΚΚΕ και τον Στάλιν αλλά ξεχνάν την παλινόρθωση, τον σοσιαλιμπεριαλισμό των Χρουστσόφ- Μπρέζνιεφ αλλά και ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης, που δήθεν τιμάνε, δολοφονήθηκε από την ΚGB, οι οποίοι όπου σταθούν και όπου βρεθούν αθωώνουν και στηρίζουν τον ρώσικο ιμπεριαλισμό και τον Πούτιν με κάθε τρόπο.

Μια σειρά άλλων πλανόδιων «αντιιμπεριαλιστών» περσόνων και δημοσιολόγων του facebook και της «δημιουργικής κοπτοραπτικής», από ένα διευρυμένο πολιτικό φάσμα, αξιοποιούνται ως ντουντούκες του ρώσικου ιμπεριαλισμού που στο όνομα του αντιαμερικανισμού/αντιδυτικισμού κάνουν φιλοιμπεριαλιστική πολιτική υπέρ του πουτινισμού και διαρκώς εμφανίζονται δίπλα στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας μας, που, αν θέλει να είναι τέτοιο, πρέπει να παλεύει για ανεξαρτησία και χωρίς να χει πάτρωνα κανέναν ιμπεριαλιστή, για ένα πραγματικό μέτωπο λαών και κινημάτων ενάντια στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Στη γραμμή της σύγχυσης για τον χαρακτήρα του πολέμου και της Αντιφασιστικής Νίκης βοηθά και η τροτσκιστική γραμμή του σημερινού ΚΚΕ (ίσως του μεγαλύτερου τροτσκιστικού κόμματος στην Ευρώπη) που αρνείται «από αριστερά» την πολιτική της ΚΔ για τα Λαϊκά Μέτωπα και την σταλινική πολιτική της ΕΣΣΔ, και κάνει ζημιά, όχι μόνο για την ιστορική αλήθεια και την 9^η Μάη του 1945, αλλά περισσότερο από όλα διαστρεβλώνει και παραχαράσσει την ιστορία του επαναστατικού ΚΚΕ (1931-56) που έπαψε να υπάρχει ως επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης με τη διάλυσή του το 1956 από τους πραξικοπηματίες και τους σοβιετικούς ρεβιζιονιστές.

Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες πολιτικο-ιδεολογικής ανασυγκρότησης και μπροστά σε έναν μεγάλο πόλεμο που η οξυμμένη κρίση υπερπαραγωγής και οι αντιθέσεις που γεννά ολοένα και φέρνει πιο κοντά μας, ο τόπος μας και ο λαός μας κινδυνεύει…

Οι αντιιμπεριαλιστές/στριες, οι αντιφασίστες/στριες, οι κομμουνιστές/στριες και όλοι οι δημοκρατικοί–προοδευτικοί εργαζόμενοι παρά τον αρνητικό συσχετισμό και την έλλειψη φορέα, που να συσπειρώνει την πολιτική πρωτοπορία, πρέπει να προσπαθούν με την ακούραστη δουλειά του μυρμηγκιού προς την συνεννόηση, την ενότητα, τις συμμαχίες, τον διάλογο και την συντροφικότητα, οι οποίες θα καρποφορήσουν αν έχουν ως οδηγό τον διαλεχτικό υλισμό και την λαϊκομετωπική γραμμή και ως στόχο την αναγκαιότητα χτισίματος αντιιμπεριαλιστικού μετώπου προσανατολισμένου ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την ντόπια αστική τάξη.

Η 9^η Μάη είναι ημέρα Νίκης των λαών. Ζήτω η πάλη των λαών. Ζήτω ο Στάλιν και ο Κόκκινος Στρατός. Ζήτω η οργανωμένη εργατική τάξη. Ζήτω το Σφυρί και το Δρεπάνι. Κάτω ο ιμπεριαλισμός, ο φασισμός και ο πόλεμος.

***

Για τα 80 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο αντιγράψαμε και δημοσιεύουμε 3 κεφάλαια καθώς και τα σύντομα συμπεράσματα από το 5^ο θέμα της έκδοσης Πολιτικά Γράμματα, Βοήθημα για τους μαθητές των πολιτικών σχολών (εκδ. Παπακωνσταντίνου).

Από τις εκδόσεις Κόκκινη Βιβλιοθήκη κυκλοφορεί το βιβλίο «Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος και η σημασία της Αντιφασιστικής Νίκης – Ένα ιστορικό εγχειρίδιο».

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Στις μέρες του Πατριωτικού Πολέμου οι σοβιετικοί άνθρωποι παραιτήθηκαν από πολλά απαραίτητα πράγματα, υποβλήθηκαν θεληματικά σε σοβαρές θυσίες και στερήσεις, για να δώσουν περισσότερα προϊόντα στο μέτωπο. Οι χωρίς προηγούμενο δυσκολίες του πολέμου δε λύγισαν, μα ακόμα περισσότερο ατσάλωσαν τη σιδερένια θέληση και το αντρίκιο πνεύμα του σοβιετικού λαού. Ο σύντροφος Στάλιν είπε στις μέρες του πολέμου ότι ο λαός μας δίκαια απέκτησε τη δόξα ηρωικού λαού. Ο Ι. Β. Στάλιν τόνισε: «Οι ηρωισμοί στη δουλειά των σοβιετικών ανθρώπων στα μετόπισθεν, ακριβώς όπως και τα αθάνατα κατορθώματα των στρατιωτών μας στο μέτωπο, έχουν την πηγή τους στον φλογερό και ζωογόνο σοβιετικό πατριωτισμό».

Η εργατική τάξη αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις της στη νίκη. Αύξαινε διαρκώς την ποσότητα της παραγωγής, τελειοποιούσε την τεχνική της παραγωγής, ανέβασε τη δυναμικότητα των επιχειρήσεων, έχτιζε καινούργια εργοστάσια και φάμπρικες. Το γεγονός ότι ο σοβιετικός στρατός στην πάλη ενάντια στον εχθρό εφοδιαζόταν με όλο και περισσότερο οπλισμό, οφείλεται στις μεγάλες υπηρεσίες της εργατικής τάξης της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις μέρες του πολέμου αναπτύχθηκε με νέα δύναμη η σοσιαλιστική άμιλλα. Οι ομάδες των επιχειρήσεων πάλευαν για καλύτερους δείχτες για να πάρουν τις τιμητικές κόκκινες σημαίες της Επιτροπής της Άμυνας, των υπουργείων και των άλλων οργανώσεων.

Υπήρχαν ομάδες που κρατούσαν για πολλούς μήνες στη σειρά τη σημαία της άμιλλας. Οι άνθρωποι καταλάβαιναν ότι έπρεπε να δώσουν όσο το δυνατό περισσότερα προϊόντα στο μέτωπο. Εμφανίστηκαν οι ταξιαρχίες (μπριγκάντες) του μετώπου, που ξεπερνούσαν τις νόρμες και δεν έφευγαν από τις μηχανές τους αν δεν πραγματοποιούσαν αυτό που ανέλαβαν. Εμφανίστηκαν οι σταχανοφικοί της πολεμικής περιόδου. Οι «διακοσάρηδες» και «τρακοσάρηδες» που ξεπερνούσαν τη νόρμα 200-300%.

Η σοβιετική αγροτιά έδειξε στο διάστημα του Πατριωτικού Πολέμου μια πρωτοφανέρωτη για την ιστορία του χωριού ανώτερη συνείδηση των παλλαϊκών συμφερόντων. Θεωρούσε τον Πατριωτικό πόλεμο ενάντια στους Γερμανούς δική της ζωτική υπόθεση, πόλεμο για τη ζωή και τη λευτεριά της. Η σοβιετική αγροτιά δούλεψε με αυτοθυσία για να βοηθήσει το μέτωπο.

Ανεκτίμητη είναι η συμβολή της σοβιετικής διανόησης στο έργο της συντριβής του εχθρού. Στα χρόνια του πολέμου πλούτισε τη σοβιετική επιστήμη, την τεχνική και τον πολιτισμό με καινούργιες αξιόλογες κατακτήσεις και ανακαλύψεις. Ακολούθησε θαρραλέα τον δρόμο της καινοτομίας και με τη δημιουργική δουλειά της βοήθησε τους σοβιετικούς μαχητές να κατατροπώσουν τους γερμανοφασίστες κατακτητές.

Μπήκαν για πάντα στην ιστορία τα απαράμιλλα κατορθώματα της δουλειάς των σοβιετικών γυναικών και της δοξασμένης μας νεολαίας, που σήκωσαν στις πλάτες τους το κυριότερο βάρος της δουλειάς στις φάμπρικες και στα εργοστάσια, στα κολχόζ και στα σοβχόζ. Για την τιμή και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, οι σοβιετικές γυναίκες, οι νέοι και οι νέες έδειξαν τόλμη και ηρωισμό στο μέτωπο της εργασίας. Φάνηκαν άξιοι της πατρίδας τους, των παιδιών τους, των συζύγων και των αδελφών τους, που υπεράσπιζαν την πατρίδα από τα γερμανοφασιστικά τέρατα.

Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Οι Σοβιετικές Ένοπλες Δυνάμεις κέρδισαν στον Πατριωτικό πόλεμο μια μεγάλη νίκη πάνω στον εχθρό. Κατατρόπωσαν το ίδιο εκείνο το γερμανικό κράτος, που προκαλούσε φρίκη στους στρατούς των ευρωπαϊκών κρατών και είχε διασχίσει με νικηφόρα πορεία όλη σχεδόν την Ευρώπη. «Ο Κόκκινος Στρατός, είπε ο σύντροφός Στάλιν, άντεξε ηρωικά σ’ όλα τα δεινά του πολέμου, κατατρόπωσε τις στρατιές των εχθρών μας και βγήκε απ’ τον πόλεμο νικητής».

Το ηθικό του στρατού μας ήταν ασύγκριτα ανώτερο από το ηθικό των γερμανοφασιστικών στρατευμάτων, γιατί οι σοβιετικοί στρατιώτες πάλευαν για την πατρίδα τους και πίστευαν στο δίκιο της υπόθεσής τους, ενώ οι Γερμανοί πολεμούσαν για να ληστέψουν και ν’ αρπάξουν ξένα εδάφη. Ο υψηλός σκοπός του Πατριωτικού Πολέμου γέννησε ήρωες μέσα στα σοβιετικά στρατεύματα, ενώ οι ληστρικοί σκοποί που έβαζαν μπροστά τους οι χιτλερικοί γεννούσαν στον γερμανικό στρατό δολοφόνους και ληστές.

Ο Σοβιετικός Στρατός, ατσαλωμένος στην πάλη ενάντια στους εχθρούς, μετατράπηκε σε στρατό με μαζικό ηρωισμό. Πάνω από 7 εκατομμύρια σοβιετικοί στρατιώτες, ναύτες, αξιωματικοί και στρατηγοί παρασημοφορήθηκαν στη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου με παράσημα και μετάλλια της ΕΣΣΔ. Ένδεκα χιλιάδες σοβιετικοί στρατιώτες τιμήθηκαν με τον τίτλο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.

Τα σοβιετικά στρατεύματα χρησιμοποιούσαν με μαστοριά την ισχυρή πολεμική τεχνική, που τους έδινε ο λαός τους. Οι σοβιετικοί στρατιώτες έμαθαν να χτυπούν τον εχθρό στα σίγουρα, όπως το απαιτούσε ο σύντροφος Στάλιν, όπως το απαιτούσε η σταλινική πολεμική τέχνη. Οι σοβιετικοί στρατιώτες έγιναν μαστόροι στο έργο τους και οι σοβιετικοί στρατηγοί και αξιωματικοί μαστόροι στην ηγεσία του στρατού. Οι στρατιώτες όλων των όπλων -πυροβολητές και πεζοί, τανκίστες και αεροπόροι- έδειξαν στα πεδία των μαχών αξιοθαύμαστη μαστοριά και απαράμιλλη παλικαριά. Ο Σοβιετικός Στρατός έγινε ο πιο ατσαλωμένος, πρώτης τάξης σύγχρονος στρατός.

Στη φωτιά του πολέμου ατσαλώθηκαν και ανδριώθηκαν οι σοβιετικοί στρατιωτικοί διοικητές που εφάρμοζαν με επιτυχία τα σοφά σχέδια της ανώτατης διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων, που απόβλεπαν στη συντριβή του εχθρού. «Μεγάλη υπηρεσία του συντρόφου Στάλιν προς την πατρίδα πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι κατόρθωσε στη διάρκεια του Πατριωτικού Πολέμου να διαλέξει, να διαπαιδαγωγήσει και να αναδείξει σε υπεύθυνες θέσεις καινούργια ηγετικά στρατιωτικά στελέχη, που σήκωσαν στους ώμους τους όλο το βάρος του πολέμου με τη Γερμανία και τους συμμάχους της».

Ο γεμάτος αυτοθυσία αγώνας των σοβιετικών παρτιζάνων στα μετόπισθεν του εχθρού βοήθησε πάρα πολύ τον σοβιετικό στρατό. Οι παρτιζάνοι δεν άφηναν ήσυχο τον εχθρό, ούτε μέρα, ούτε νύχτα και ανάγκασαν τους χιτλερικούς να τραβήξουν από το μέτωπο δεκάδες μεραρχίες για την περιφρούρηση των μετόπισθεν. Εκατοντάδες χιλιάδες φασίστες ληστές εξόντωσαν οι δοξασμένοι παρτιζάνοι μας.

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ

Ο Πατριωτικός πόλεμος της Σοβιετικής Ένωσης ενάντια στους χιτλεροφασίστες κατακτητές έδειξε τι είναι ικανός να κάνει ένας λαός που υπερασπίζει τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του, τις μεγάλες σοσιαλιστικές του κατακτήσεις. Ξανά όπως στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου, επιβεβαιώθηκαν τα λόγια του μεγάλου Λένιν, ότι είναι ακατανίκητος ο λαός που πήρε στα χέρια του την εξουσία.

«Ποτέ δε θα νικήσουν τον λαό εκείνο -έλεγε ο Λένιν- που οι εργάτες και οι αγρότες στην πλειοψηφία τους κατάλαβαν, ένιωσαν και είδαν ότι υπερασπίζουν τη δική τους, τη σοβιετική εξουσία, την εξουσία των εργαζομένων, ότι υπερασπίζουν εκείνο το έργο που η νίκη του θα εξασφαλίσει και σ’ αυτούς και στα παιδιά τους τη δυνατότητα ν’ απολαμβάνουν όλα τα αγαθά του πολιτισμού, όλα τα δημιουργήματα της ανθρώπινης εργασίας».

Τη μεγάλη νίκη του σοβιετικού λαού στον Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στους γερμανοφασίστες κατακτητές τη σφυρηλάτησε το κόμμα των μπολσεβίκων. Το κόμμα του Λένιν-Στάλιν εμψύχωνε και οργάνωνε όλους τους σοβιετικούς ανθρώπους στον αγώνα ενάντια στον εχθρό.

Η αγάπη προς τη σοσιαλιστική πατρίδα, ο σοβιετικός πατριωτισμός, η πίστη στην υπόθεση του Λένιν και του Στάλιν ήταν η μεγάλη εκείνη δύναμη που ξεσήκωνε τους μαχητές του στρατού και του στόλου μας, τους δουλευτές των μετόπισθεν, τους παρτιζάνους και τις παρτιζάνες για ηρωικά κατορθώματα. Όλα αυτά τα καλλιέργησε μέσα στους σοβιετικούς ανθρώπους το Μπολσεβίκικο Κόμμα. Οι αξιοθαύμαστες αρετές των μπολσεβίκων -η ανδρεία, η παλικαριά, η αφοβία στη μάχη, το γεγονός ότι ήταν πάντα έτοιμοι να πολεμήσουν μαζί με τον λαό ενάντια στους εχθρούς της Πατρίδας- έγιναν κτήμα όλου του σοβιετικού λαού.

Το Μπολσεβίκικο Κόμμα ήταν ο καθοδηγητικός πυρήνας και στο μέτωπο και στα μετόπισθεν. Ήταν ο επικεφαλής του αγώνα για την πολεμική αναδιοργάνωση της σοβιετικής οικονομίας και του ισχυρού παλλαϊκού κινήματος για τη βοήθεια στο μέτωπο. Οι κομματικές οργανώσεις σφιχτόδεσαν τις γραμμές του στρατού, ανέβασαν το ηθικό των σοβιετικών στρατιωτών, την αντοχή και επιθετική ορμή τους. Με τη δουλειά τους εξασφάλισαν την εκπλήρωση των διαταγών της σοβιετικής στρατιωτικής διοίκησης.

Το κόμμα των μπολσεβίκων ήταν η καθοδηγητική και κατευθύνουσα δύναμη του σοβιετικού λαού στις μέρες του πολέμου, όπως ακριβώς ήταν και στα χρόνια της ειρηνικής σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης. Ο Ι. Β. Στάλιν λέει: «Στις μέρες του Πατριωτικού Πολέμου το κόμμα στάθηκε μπροστά μας σαν εμπνευστής και οργανωτής της παλλαϊκής πάλης ενάντια στους φασίστες κατακτητές. Η οργανωτική δουλειά του κόμματος συνένωσε και κατεύθυνε στον κοινό σκοπό όλες τις προσπάθειες των σοβιετικών ανθρώπων, υποτάσσοντας όλες τις δυνάμεις και τα μέσα μας στο έργο της συντριβής του εχθρού. Στην περίοδο του πολέμου το κόμμα συνδέθηκε ακόμα περισσότερο με τον λαό, σφιχτοδέθηκε ακόμα πιο στενά με τις πλατιές μάζες των εργαζομένων».

Οι κομμουνιστές βάδιζαν στην πρωτοπορία του σοβιετικού λαού στο μέτωπο και στα μετόπισθεν. Ήταν η ψυχή της ηρωικής άμυνας των πόλεων-ηρωίδων και ο βασικός πυρήνας των μεραρχιών της λαϊκής πολιτοφυλακής. Οι κομμουνιστές ήταν οι πρωτοπόροι της παραγωγής στα μετόπισθεν, δουλεύοντας υποδειγματικά και με αυταπάρνηση για τις ανάγκες του μετώπου. Οι κομμουνιστές ήταν οι οργανωτές και μαχητές των παρτιζάνικων τμημάτων.

Στα χρόνια του πολέμου ο σοβιετικός λαός εκτίμησε ακόμα πιο βαθιά τον μεγάλο αρχηγό, δάσκαλο και στρατηλάτη σύντροφο Στάλιν, τις γεμάτες αυταπάρνηση υπηρεσίες του προς την Πατρίδα, την ακούραστη φροντίδα του για την άνθισή της. Ο Ι. Β. Στάλιν μπήκε επικεφαλής του παλλαϊκού αγώνα ενάντια στους ξένους κατακτητές, εμψύχωσε τον σοβιετικό λαό στον αγώνα ενάντια στον εχθρό και τον οδήγησε στη νίκη.

Ο σύντροφος Στάλιν καθοδηγούσε τις πολεμικές επιχειρήσεις των σοβιετικών στρατευμάτων και την τεράστια δουλιά των μετόπισθεν. Ο Ι. Β. Στάλιν επεξεργάστηκε το σχέδιο για τη συντριβή του εχθρού και το πραγματοποίησε. Ο σύντροφος Στάλιν καθοδηγούσε την πορεία των πιο μεγάλων μαχών, που γνώρισε ως τα τώρα η ιστορία.

Ο σύντροφος Στάλιν ανέπτυξε και ανέβασε σε υψηλότερη βαθμίδα τη σοβιετική πολεμική επιστήμη. Η σταλινική πολεμική τέχνη διακρίθηκε περίλαμπρα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Η ενεργητική άμυνα συνδυαζόταν με την προετοιμασία της επίθεσης, η επίθεση συνδυαζόταν με τη σταθερή άμυνα. Με την καθοδήγηση του Ι. Β. Στάλιν, τα σοβιετικά στρατεύματα διέσπαζαν το μέτωπο του εχθρού σε πολλές ταυτόχρονα κατευθύνσεις, διείσδυαν στα μετόπισθεν του εχθρού, κύκλωναν και εξόντωναν μεγάλους εχθρικούς σχηματισμούς. Ο σύντροφος Στάλιν μάντευε με σοφία τα σχέδια του εχθρού και τα ανέτρεπε.

Τις μεγάλες νίκες του στον Πατριωτικό Πατριωτικό Πόλεμο, ο σοβιετικός λαός τις οφείλει στον μεγαλοφυή στρατηλάτη και αρχηγό Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν. Ο σύντροφος Μόλοτοφ είπε:

«Είχαμε την ευτυχία στα δύσκολα χρόνια του πολέμου να οδηγεί μπροστά τον Κόκκινο Στρατό και τον σοβιετικό λαό ο σοφός και δοκιμασμένος αρχηγός της Σοβιετικής Ένωσης – ο Μεγάλος Στάλιν. Οι ένδοξες νίκες του στρατού μας θα μπουν στην ιστορία της χώρας μας και στην παγκόσμια ιστορία μαζί με το όνομα του Στρατάρχη Στάλιν».

ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ο πόλεμος της φασιστικής Γερμανίας και των συνεργατών της ενάντια στην ΕΣΣΔ έβαλε σε κίνδυνο την ύπαρξη του σοβιετικού κράτους. Οι ιμπεριαλιστές της Αγγλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ελπίζοντας ότι ο πόλεμος της Γερμανίας ενάντια στην ΕΣΣΔ θα εξασθενούσε τη σοσιαλιστική μας χώρα, ανέβαλαν σκόπιμα το άνοιγμα του δεύτερου μετώπου στην Ευρώπη.

Το μπολσεβίκικο κόμμα και ο σύντροφος Στάλιν επιστράτευσαν όλον το σοβιετικό λαό για τη συντριβή του εχθρού. Οι δουλευτές των σοβιετικών μετόπισθεν δούλευαν με αυτοθυσία για το μέτωπο. Ο Σοβιετικός Στρατός υπεράσπισε κάθε πιθαμή της πατρικής γης και προξένησε στον εχθρό ανυπολόγιστες απώλειες.

Στα τέλη του 1941 τα γερμανικά στρατεύματα τσακίστηκαν στη Μόσχα. Στα τέλη του 1942-αρχές του 1943 τα σοβιετικά στρατεύματα κατατρόπωσαν τους Γερμανούς στο Στάλινγκραντ.

Η νίκη του στρατού μας στο Στάλινγκραντ έφερε ριζική στροφή στην πορεία του πολέμου. Το καλοκαίρι του 1943 τα σοβιετικά στρατεύματα τσάκισαν τους Γερμανούς στο Κούρσκ και τους κυνήγησαν επίμονα προς τη Δύση.

Το φθινόπωρο του 1944 ολόκληρη η σοβιετική γη είχε απελευθερωθεί από τους γερμανοφασίστες κατακτητές. Ο σοβιετικός στρατός απελευθέρωσε τους λαούς της Ευρώπης από τον φασιστικό ζυγό.

Τον Μάη του 1945 τα σοβιετικά στρατεύματα ολοκλήρωσαν τη συντριβή της φασιστικής Γερμανίας.

Ύστερα από τη συντριβή της Γερμανίας, η Σοβιετική Ένωση μπήκε στον πόλεμο ενάντια στην ιμπεριαλιστική Ιαπωνία. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο γιαπωνέζικος στρατός τσακίστηκε και η Ιαπωνία συνθηκολόγησε.

Με τη νίκη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο σοβιετικός λαός υπεράσπισε τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της πατρίδας του, έσωσε το σοσιαλιστικό σύστημα, δυνάμωσε την ασφάλεια της Σοβιετικής Ένωσης. Ο σοβιετικός λαός γλύτωσε την ανθρωπότητα από την απειλή της υποδούλωσης στον φασισμό.

Η νίκη της Σοβιετικής Ένωσης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο σημαίνει νίκη του κοινωνικού και κρατικού συστήματος, νίκη των ενόπλων δυνάμεων της ΕΣΣΔ.

Το κόμμα του Λένιν και του Στάλιν ήταν ο εμπνευστής και ο οργανωτής της νίκης του σοβιετικού λαού στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του 1941-1945.

Ο σύντροφος Στάλιν έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή των γερμανοφασιστών κατακτητών. Στα χρόνια του πολέμου φάνηκε με καινούργια δύναμη το μεγαλείο του Ι. Β. Στάλιν, του σοφού αρχηγού των λαών, του ηγέτη του κόμματος και του σοβιετικού κράτους, του μεγαλοφυούς στρατηλάτη.