Τριάντα χρόνια έχουνε περάσει από την ολοκλήρωση της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Μια ολόκληρη γενιά έχει σχεδόν περάσει από τότε που καταργήθηκαν οριστικά οι κοσμογονικές για την ανθρωπότητα σοβιετικές κατακτήσεις. Πολλά γράφονται -ακόμα και λέγονται- με σκοπό να λοιδορηθεί στα μάτια της εργατικής τάξης η περίοδος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στο σύνολό της. Πολύ λίγα στοιχεία όμως έχουν δημοσιοποιηθεί για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της πρώτης δεκαετίας της μετασοβιετικής εποχής και του ιμπεριαλιστικού συστήματος: το δουλεμπόριο γυναικών και νεαρών κοριτσιών, το τράφικινγκ, την παγκόσμια σωματεμπορία.
Ο εξαναγκασμός βέβαια γυναικών και κοριτσιών στην πορνεία δεν ήταν τοπικό ή παροδικό φαινόμενο της δεκαετίας 1990-2000. Είναι αντιθέτως στο σήμερα η ταχύτερα αναπτυσσόμενη βιομηχανία εγκλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, αποφέροντας ετησίως 120 δις το χρόνο. Ενδεικτικά μόνο στις ημέρες μας στη ρωσική κοινωνία η ανεργία στις γυναίκες είναι κατά 30-33% μεγαλύτερη από τους άνδρες, η φτώχεια και η απόγνωση κυριαρχούν, καθώς και ο αλκοολισμός, η αστεγία, τα ναρκωτικά. Περισσότερες από ένα εκατομμύριο γυναίκες υπολογίζεται ότι ζουν σε συνθήκη σύγχρονης δουλείας.
Η δεκαετία όμως 1990- 2000 είναι αυτή που έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τι σήμαινε για τις γυναίκες η νίκη του καπιταλισμού- ιμπεριαλισμού και ό,τι πλασάρανε οι αστοί και οι αστές ως λάμψη του δυτικού κόσμου. Για πότε στήθηκαν τα δίκτυα σε διεθνές επίπεδο και για πότε πλημμύρισαν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οι πόλεις- δορυφόροι τους από νέες της πρώην σοβιετικής πατρίδας και των λαϊκών δημοκρατιών, αν και τα στοιχεία ήταν ελάχιστα,μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ήταν μια πολύ σύντομη ιστορική στιγμή. Το 2001, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολόγιζε ότι 120 χιλιάδες γυναίκες και παιδιά από το «πρώην ανατολικό μπλοκ» κατέληγαν σκλάβες κάθε χρόνο στην Δυτική Ευρώπη. Οι κύριες χώρες προέλευσης ήταν η Ρωσία, η Ουκρανία, η Μολδαβία, η Ρουμανία. Χώρες προορισμού εκτός ΕΕ, οι ΗΠΑ και τα σκλαβοπάζαρα της Μέσης Ανατολής. Μέχρι το 2001 υπολογιζόταν ότι από τα 700.000 με 2 εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά που γίνονταν κάθε χρόνο σκλάβοι της βιομηχανίας του σεξ, οι 500.000 προέρχονταν από την ανατολική Ευρώπη.
Την ίδια χρονιά, το 2001, έρευνα του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) παρουσίαζε τα εξής στοιχεία για τη Διεθνική Σωματεμπορία που αφορούν τη χώρα μας:
– Η Ελλάδα αποτέλεσε κυρίως από το 1990 και μετά χώρα εισαγωγής, ένταξης, εκπόρνευσης, εγκατάστασης και διαμετακόμισης χιλιάδων γυναικών και παιδιών.
– Στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1990- 2000, πάνω από 75.000 γυναίκες και παιδιά υπήρξαν θύματα εξαναγκαστικής πορνείας.
– Οι κύριες χώρες που τροφοδότησαν το ανθρώπινο υλικό ήταν, περίπου, κατά 40% Ρωσία, 30% Ουκρανία, 10% Ρουμανία, 10 %Βουλγαρία, 16% Αλβανία.
– Κατά την περίοδο 1990-2000 στην Ελλάδα τα έσοδα από την εξαναγκαστική πορνεία γυναικών και παιδιών ξεπέρασαν τα 6 δις ευρώ.
– Στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1990- 2000 υπολογίζεται ότι ετησίως 1,2 με 1,5 εκατ. άνδρες «μίσθωναν υπηρεσίες προσφερόμενες» από γυναίκες και παιδιά θύματα εξαναγκαστικής πορνείας. Το μισό, δηλαδή, του ενεργού σεξουαλικά ανδρικού πληθυσμού συμμετείχε και συνεργούσε στην καθημερινή εξαθλίωση και τη βία των γυναικών και των παιδιών.
Για όσες, λοιπόν, και όσους από εμάς ξεχειλίζει η οργή για τις κάθε είδους επιθέσεις ενάντια στις γυναίκες, για τη βαρβαρότητα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε τις σοσιαλιστικές κατακτήσεις που μας ανύψωσαν στο μπόι του ανθρώπου, γκρεμίζοντας τις πατριαρχικές σεξιστικές αντιλήψεις, αλλά ούτε και το τι επιφύλαξε για τις γυναίκες ο καπιταλισμός και οι δικοί του νοικοκυραίοι. Ξέρουμε πια ποιος είναι ο δρόμος: ξεκινάει από το καμία μόνη και περνάει από την ταξική πολιτική οργάνωση για την ανατροπή των κάθε είδους εκμεταλλευτών.
Το ιμπεριαλιστικό- καπιταλιστικό σύστημα σήμερα έχει βάλει ακόμη πιο βαθιά τα νύχια του στις σάρκες των γυναικών, από την υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης μέχρι την επιβίωση από την ανέχεια ή τις στρατιωτικές επιθέσεις για τα κέρδη των μεγάλων. Στη χώρα μας εξαιτίας των πολέμων και του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών έχουνε εγκλωβιστεί πολλές χιλιάδες ψυχές, η πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά. Η πανδημία έφερε σε ακόμα χειρότερη κατάσταση τα θύματα της εξαναγκαστικής πορνείας. Τα «ιδιωτικά σπίτια» (φυλακές) και η ιντερνετική εκπόρνευση απογειώθηκαν ως προς τις «υπηρεσίες» τους. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός παράδεισος για τις γυναίκες… Ας καμαρώνουν οι απολογητές του…
Τα στοιχεία που παρατίθενται στο κείμενο αλιεύτηκαν από τις παρακάτω πηγές:
Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.)