15 χρόνια πέρασαν από το πογκρόμ του Σεπτέμβρη του 2004 από φασίστες και μπάτσους εναντίον αλβανών, μετά την ήττα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ελλάδας από την εθνική Αλβανίας, που άφησε πίσω του έναν δολοφονημένο, τον Γκράμος Παλούσι, αλλά και δεκάδες τραυματίες σε όλη την Ελλάδα.

15 χρόνια μετά και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης η ταξική εκμετάλλευση και η ρατσιστική βία ενάντια στο πολυεθνικό προλεταριάτο συνεχίζονται μέσα και έξω από τα καπιταλιστικά κάτεργα.

Ο ελληνικός και ο αλβανικός λαός έχουν κοινή ιστορία στους αγώνες τους ενάντια στον φασισμό/ναζισμό- σε όλες τις δύσκολες στιγμές απέδειξαν πως είναι δύο φίλοι λαοί… Εις μνήμην των αλβανών αδελφών μας εργατών και εργατριών αναδημοσιεύουμε κείμενο από το τεύχος 28 του περιοδικού ΒΙΔΑ για τη δολοφονία του αλβανού εργάτη Πετρίτ Ζίφλε από τον φασίστα της ΧΑ Δ. Κουρή στη Λευκίμμη Κέρκυρας:


Να μην ξεχάσουμε τον δολοφονημένο Πετρίτ Ζίφλε

Στις αρχές Δεκεμβρίου μάθαμε ότι ο 44χρονος φασίστας της ΧΑ Δ. Κουρής, που υπήρξε εκλογικός της αντιπρόσωπος στις τελευταίες εκλογές και πολλές φορές μέλος της συνοδείας και του κλιμακίου της στη Λευκίμμη, πυροβόλησε πισώπλατα και σκότωσε τον 63χρονο Αλβανό εργάτη Πετρίτ Ζίφλε στη Λευκίμμη Κέρκυρας. Ο φασίστας δεν σεβάστηκε ούτε το νεκρό σώμα του Αλβανού εργάτη και στην προσπάθειά του να τον εξαφανίσει, τον παράχωσε σε χαντάκι.

Ο Πετρίτ Ζίφλε γράφεται στην αιματηρή λίστα των αλβανών εργατών που θυσιάστηκαν από τους κάθε είδους «ελληνάρες» στον βωμό του ελληνικού καπιταλισμού. Με την κατάρρευση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας, ο αλβανικός λαός βρέθηκε στη δίνη μιας τεράστιας οικονομικοπολιτικής καταστροφής. Ο ελληνικός καπιταλισμός ήταν αυτός που «υποδέχτηκε» στα κάτεργά του τους Αλβανούς. Τους ξεζούμισε, τους φυλάκισε, τους βασάνισε, τους υποτίμησε, τους δολοφόνησε. Οι Αλβανοί εργάτες δέχτηκαν την πιο σκληρή ταξική εκμετάλλευση και συνάμα ο ιδεολογικός μηχανισμός του ελληνικού κράτους τους φέρθηκε σαν να ήταν υπάνθρωποι.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτά τα γεγονότα. Δεν μπορούν να αμφισβητηθούν οι λίστες των νεκρών Αλβανών στα εργατικά ατυχήματα της Ολυμπιάδας ούτε οι δολοφονημένοι και δαρμένοι Αλβανοί σε όλη τη χώρα σε εκείνο το «μακρινό» πογκρόμ τον Σεπτέμβρη του 2004. Ούτε μπορεί να αμφισβητηθεί ο εγκληματικός ρόλος που έπαιξε το σύνολο των ΜΜΕ, η καλλιέργεια κλίματος μίσους και αλβανοφοβίας επί 24ωρης βάσης. Το «Δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ» δονούσε τη χώρα από άκρη σε άκρη. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι για την αντι-αλβανική αυτή πολιτική στο εσωτερικό του ελληνικού κράτους δεν έφταιξαν μόνο μια χούφτα ναζιστών και λοιπών καθαρμάτων που πάντα δρούσαν στο σκοτάδι. Για τον αντι-αλβανισμό ήταν υπεύθυνο όλο το αστικό στρατόπεδο και οι πολιτικές του παρατάξεις, χωρίς φυσικά να εξαιρείται και η αστική αριστερά με τη συμμετοχή της στο αντιπρολεταριακό μέτωπο της περιόδου. Σχολεία, πλατείες, γειτονιές, μικρά και μεγάλα κάτεργα έγιναν αρένες μίσους και μισαλλοδοξίας. Μεγάλα και μικρά αφεντικά μαζί με τα τσιράκια τους χτύπησαν με κάθε τρόπο τους Αλβανούς εργάτες, τους εκμεταλλεύτηκαν στυγνά.

Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Αυτή την «παράδοση» του αντι-αλβανικού και εθνικιστικού μίσους συνέχισε ο ναζιστής από την Κέρκυρα που δολοφόνησε τον Πετρίτ Ζίφλε για διαπληκτισμό σε καφενείο για εθνικά θέματα δείχνοντας περίτρανα πώς κατανοούν οι μικροαστοί την «ελληνοκεντρική» πολιτική τους: επιθέσεις στην πολυεθνική εργατική τάξη και μόνιμος βραχίονας των καπιταλιστικών συμφερόντων και της ατομικής ιδιοκτησίας. Χτυπούν και δολοφονούν την εργατική τάξη, ντόπια και ξένη, ενώ κάνουν μόκο μπροστά στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση του τόπου από ΗΠΑ-ΕΕ και λοιπά ιμπεριαλιστικά αρπακτικά. Ήταν πάντα τσιράκια και θα συνεχίσουν να είναι. Πάντα θα είναι τα μαντρόσκυλα του Κεφαλαίου και οι δολοφόνοι της τάξης μας. Ο λαός μας αυτά τα «παλικάρια» τα ονομάζει «τσάμπα μάγκες».

Ο Πετρίτ Ζίφλε καταγράφεται ως ένα ακόμα θύμα του εθνικιστικού παροξυσμού, της οπισθοδρομικής σκέψης και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ας σφίξουμε τις γροθιές και ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει!