ΣΤ. Είναι το εμβόλιο η αρχή του τέλους της πανδημίας;
Από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2020, η αστική κυβερνητική έχει αλλάξει τη ρητορική της από θανατοαριθμητική κυριαρχία του τυχαίου σε εμβολιοκεντρική κυριαρχία της ελπίδας. Αστοί πολιτικοί τριγυρνούσαν περήφανοι σε μικρές ή μεγάλες οθόνες διαλαλώντας τη μοναδική σανίδα σωτηρίας από την πανδημία, το εμβόλιο. Σχέδια μεταφοράς, διαγράμματα αποθήκευσης και τι δεν είδαμε και στη χώρα μας.
Μπροστά στο νέο τοτέμ που σκόπιμα παρουσιαζόταν και παρουσιάζεται ως άμεση λύση, όλα τα υπόλοιπα αναγκαία επιστημονικά επιτεύγματα παραμερίστηκαν: η δυνατότητα πρόωρης διάγνωσης, αποτελεσματικά φάρμακα, συσκευές υψηλής παροχής οξυγόνου, όλα όσα έχει η ίδια η ιατρική πρακτική αναδείξει ως αναγκαία για την αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι τον μαζικό εμβολιασμό, έχουν γραφτεί στα κατάστιχα. Όπως βέβαια και η ανάγκη ενίσχυσης των νοσοκομειακών μονάδων, η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, η στελέχωση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, βασικές δηλαδή προϋποθέσεις όχι μόνο για την αναχαίτιση της πανδημίας (και αυτή περιλαμβάνει όχι μόνο το εμβόλιο αλλά και ολόκληρη την διαδικασία του εμβολιασμού) αλλά για την προστασία της λαϊκής υγείας στο σύνολό της.
Γιατί όμως η αστική τάξη και στη χώρα μας έχει γράψει όλα τα παραπάνω στα κατάστιχα και μιλάει μόνο για το εμβόλιο; Γιατί από τη μια χορεύει στο χορό των μονοπωλιακών ομίλων του φαρμάκου και από την άλλη κύριο στόχο έχει να ανακάμψει από την κρίση της τελευταίας δεκαετίας. Πώς το κάνει αυτό; Με αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Μα τι σχέση έχει η εκμετάλλευση του εργάτη με το διαλυμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας; Κάθε νοσοκομειακή υποδομή που κλείνει ή υπολειτουργεί, κάθε υλικό ή γιατρός ή μονάδα ΜΕΘ που λείπει από τα νοσοκομεία της χώρας δεν είναι παρά η συνέχεια της καθημερινής νόμιμης κλοπής υπεραξίας από τα αφεντικά. Ειδικότερα στη χώρα μας είναι η συνέχεια της υποτίμησης του μισθού, της καταβαράθρωσης του κάτω από την αξία του για την εξασφάλιση των κερδών των αφεντικών. «Σου σακατεύω την υγεία στη δουλειά και για τη θεραπεία σου κρατάω από το μισθό σου». Μια κλοπή πάνω στην κλοπή.
Θα άξιζε κάποιος να δει πώς εξελίχθηκε αυτή η κλοπή μέσα στην τελευταία δεκαετία για τη χώρα μας, ώστε να αντιληφθεί το μέγεθός της. Σύντομα να αναφέρουμε ότι την τετραετία 2015-2019 η νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία μείωσε την επιχορήγηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 45% (860 εκατ.), άνοιξε διάπλατα την πόρτα της «προσωρινής απασχόλησης» στα νοσοκομεία και της κατάργησης του μόνιμου προσωπικού (για τη συμβολή τους στην προώθηση γενικότερα της «ευελιξίας» ακόμη και οι Πισσαρίδηδες τους αποδίδουν τα εύσημα), προώθησε την αντικατάσταση του νοσοκομειακού υλικοτεχνικού εξοπλισμού από τα ευαγή ιδρύματα των γνωστών πλουτοκρατών. Στον πρόσφατο κρατικό προϋπολογισμό για το 2021, από τους συνεχιστές της προηγούμενης πολιτικής, η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ μειώνεται κατά 50,6%.
Η σημαία λοιπόν του εμβολιοκεντρισμού σηκώνεται πονηρά από την αστική τάξη. Το εμβόλιο και η χρονοβόρα ούτως ή άλλως διαδικασία του μαζικού εμβολιασμού είναι ένα μόνο μέσο για την αντιμετώπιση της πανδημίας και καθόλου το μέσο για την συνολική προστασία της δημόσιας υγείας. Στην τελική μια πολλά υποσχόμενη στο μέλλον σανίδα σωτηρίας δεν αντιστρέφει τις απώλειες ενός ολοένα εντεινόμενου ναυαγίου.
Ζ. Κι αφού έχουμε μόνο το εμβόλιο, γιατί δεν έχουμε ήδη το εμβόλιο;
Οι καθυστερήσεις στην παράδοση των εμβολίων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού έχουν ξεσηκώσει αντιδράσεις από την ίδια την αστική τάξη. Κάποιοι αστοί μιλούν για κακή διαχείριση ή ακόμη και για κακή τύχη, κάποιοι έφτασαν να καταγγέλλουν τον κακό καπιταλισμό ή τον κακό ιμπεριαλισμό. Το πόσο τραγελαφικές είναι αυτές οι καταγγελίες το έχουμε περιγράψει σε προηγούμενα κείμενά μας, για την ανάπτυξη των μονοπωλιακών ομίλων του φαρμάκου με την τεράστια κερδοφορία τους- ανάπτυξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στο ιμπεριαλιστικό στάδιο- και για τον ενδο-ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό που οξύνεται σήμερα με επίκεντρο το εμβόλιο και τη συνολικότερη διαδικασία του εμβολιασμού.
Είναι πια προφανές ακόμη και στον πιο αφελή ότι η πανδημία του Covid-19 που έχει ήδη μετρήσει εκατομμύρια νεκρούς σε ολόκληρο τον πλανήτη, όχι μόνο δεν έγινε αφετηρία συνεργασιών μεταξύ των ιμπεριαλιστών αλλά αντίθετα μέτωπο συγκρούσεων μεταξύ τους, με τον εργαζόμενο λαό σε καθεστώς ομηρίας. Μια ομηρία που το μέγεθος και η διάρκειά της εξαρτάται από τη θέση της κάθε χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Μυστικές οι συμφωνίες, μυστικά τα ποσά, μυστικά χρονοδιαγράμματα παράδοσης , τελεσίγραφα από τους φαρμακευτικούς κολοσσούς χωρίς εξηγήσεις. Αυτός είναι ο ιμπεριαλισμός. Στις αρχές Δεκέμβρη του 2020 η Pfizer/Biontech επιβράδυνε την παραγωγή της στο μισό. Στις 15 Γενάρη του 2021 ανακοίνωσε ότι θα μειώσει τις παραδόσεις του εμβολίου στην Ευρώπη, καθώς θα «αναβαθμίζει την παραγωγική της ικανότητα». Η ανακοίνωση αυτή του φαρμακολοσσού ανέφερε:
«Αυτή η προσωρινή μείωση θα αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Δεν έχει αποσαφηνισθεί πόσο χρόνο θα πάρει ώστε να φτάσει στο μάξιμουμ της παραγωγικής ικανότητας και πάλι».
Σε έναν δηλαδή κλάδο που οι πωλήσεις ανά έτος ξεπερνούν το 1 τρις δολάρια, με συνολική αξία ανά έτος που ξεπερνά τον κλάδο του πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι ανακοινώσεις αυτές μοιάζουν με παιδικές εκθέσεις. Για το προσωρινό της μείωσης, διέρρευσε στο Reuters από αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι η παραγωγή προβλέπεται να επιταχυνθεί προς τον Σεπτέμβριο του 2021(!)
«Στα τέλη Δεκέμβρη, η ιδέα ότι ασφαλή, αποτελεσματικά εμβόλια ενάντια στον Covid-19 δημιουργήθηκαν σε λιγότερο από ένα χρόνο έμοιαζε με θαύμα- θρίαμβος της επιστήμης και της Αμερικανικής ευφυΐας. Χρειάστηκαν μόλις έξι εβδομάδες για να αντιστραφεί αυτή η εικόνα.», αναφέρεται στον βορειοαμερικανικό τύπο.
Από τους κολοσσούς Pfizer και Moderna, στις ΗΠΑ, στο έδαφος δηλαδή της κύριας παραγωγής τους, κανένα χρονοδιάγραμμα δεν τηρήθηκε και κανένας εκπρόσωπος ή αξιωματούχος δεν είπε γιατί. Ο αριθμός των εμβολίων που λαμβάνει κάθε πολιτεία κυμαίνεται με μεγάλες διαφορές κάθε εβδομάδα και πληθαίνουν οι αγανακτισμένες δηλώσεις επιστημονικών στελεχών:
«Είναι τρελό ότι κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει την αλήθεια για τον εφοδιασμό. Αν οι εταιρείες μπορούσαν να σταθούν στο ύψος τους και να πουν ποιοι είναι οι αριθμοί τους, δεν θα ήμασταν τόσο δακτυλοδεικτούμενοι» αναφέρει στέλεχος του βορειοαμερικανικού Ινστιτούτου Εμβολίων Sabin. Μα ακριβώς στο ύψος τους στέκονται, θα απαντήσουμε: στο ύψος του απάνθρωπου καπιταλιστικού/ιμπεριαλιστικού συστήματος που στηριζόμενο στην εκμετάλλευση έχει το ψέμα και την υποκρισία στην ημερήσια διάταξη.
Είναι λοιπόν η έλλειψη εμβολίων ζήτημα παραγωγικής δυνατότητας, ζήτημα έλλειψης πρώτων υλών; Ή μήπως οι φαρμακολοσσοί φρενάρουν την παραγωγή και παράδοση των εμβολίων για να εξασφαλίσουν νέους πακτωλούς χρημάτων από τους δημόσιους κορβανάδες των λαών;
Όπως και να έχει, δεν μιλάμε για κάποιες δαιμονικές εταιρείες. Αλλά για τις δομικές αντιφάσεις του μονοπωλιακού συστήματος, που τις κρίσιμες στιγμές φαίνεται ακόμη πιο έντονα ότι στέκεται ενάντια στην ανθρωπότητα.
Η. Είμαστε όλοι ίσοι σε μια Ευρώπη των Λαών και των Εμβολίων;
Η Κομισιόν εξουσιοδότησε στις 21 Δεκεμβρίου την Pfizer– Biontech, στις 6 Ιανουαρίου τη Moderna και στις 29 Ιανουαρίου την Astrazeneca. Δεν πρόλαβε όμως να πανηγυρίσει για τις μεγάλες επιτυχίες της, το φως του «φάρου της αλληλεγγύης και δύναμης» έσβησε γρήγορα: Στα τέλη Γενάρη ήταν προφανές ότι τα εμβόλια στις χώρες της ΕΕ θα καθυστερήσουν πολύ και η διανομή τους θα είναι ανισότιμη.
Γιατί η ΕΕ, δηλαδή οι ιμπεριαλιστικές Γερμανία- Γαλλία έμειναν πίσω στην κούρσα των μονοπωλιακών προτεραιοτήτων σε σχέση με τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία;
Τα εργοστάσια παραγωγής των δύο-Pfizer και Astrazeneca– που βρίσκονται σε ευρωπαϊκό έδαφος έκαναν αυτό που αποτελεί κανονικότητα στον ιμπεριαλισμό. Παρήγαγαν δηλαδή και διέθεσαν το εμπόρευμα των εμπορευμάτων σε αυτούς που έκλεισαν συμφωνία νωρίτερα και πλήρωσαν νωρίτερα. Όπως αναφέρει κυνικά το BBC από τα 300δις που έχει επενδύσει η ΕΕ στην Astrazeneca για έρευνες και παραγωγή του εμβολίου σε μαζικές ποσότητες, «ένα σημαντικό μέρος του υποσχεθέντος ποσού δεν έχει παραδοθεί». Έτσι είναι τα πράγματα. Επικίνδυνα κυνικά.
Ως προς την «καθυστέρηση» αυτή της ΕΕ διαβάζουμε στον ντόπιο αστικό τύπο:
«η τριπλή προσπάθεια της Κομισιόν που ακολούθησε, προσπαθώντας να υπογράψει μια σειρά συμβάσεων με διαφορετικές φαρμακευτικές εταιρείες, σε χαμηλότερες τιμές, διασφαλίζοντας μεγαλύτερη νομική ευθύνη για τις ίδιες τις εταιρείες, αναμφίβολα επιβράδυνε τη διαδικασία», αναφέρει η Ναυτεμπορική (29/01/21).
«Μια άλλη επιπλοκή αφορά την αρχική υποψία από ορισμένα κράτη μέλη για τις προθέσεις άλλων κρατών μελών, όπως η Γερμανία, ηΓαλλίακαι η Ολλανδία, οι οποίες φιλοξενούν στα εδάφη τους μεγάλους παραγωγούς εμβολίων.»
Δηλαδή το παζάρεμα έγινε με τους ομίλους εκτός ΕΕ, στα πλαίσια του διατλαντικού ενδο-ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και με τους ομίλους εντός ΕΕ, αφού η «υποψία» αφορά το πόσο πρόθυμη ήταν κάθε μια από τις τρεις χώρες να προμηθευτεί από την άλλη.
Και ενώ όλα αυτά «συνθέτουν μια κοινή πολιτική της Κομισιόν για τις χώρες μέλη της», μια κοινή πορεία στον αποκλεισμό των λαών από τον εμβολιασμό δηλαδή, η Γερμανία, που βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, αναγκάζεται να παραδεχτεί στους ψηφοφόρους της ότι έχει διαπραγματευτεί ξεχωριστά με την Pfizer συμβόλαια για πρόσθετα εμβόλια. Στην λυκοσυμμαχία λοιπόν κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους ίσους…
Η ΕΕ (Γαλλία Γερμανία), ως συμμαχία ιμπεριαλιστών, υπολείπεται μέχρι στιγμής στην κούρσα και της παραγωγής και του παζαρέματος με τους δυτικούς ομίλους. Έτσι αρχίζουν οι αναμενόμενες κωλοτούμπες και το βλέμμα προς ανατολάς. Το SputnikV, το ρωσικό εμβόλιο που οι ευρωπαίοι υποτιμούσαν αρχίζει να συζητιέται. Από τις αρχές του Γενάρη η Κομισιόν έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο στην Ρωσία και στα τέλη Γενάρη ο υπεύθυνος συντονισμού για τον εμβολιασμό στη Γαλλία, Alain Fischer, υπερασπίζεται το ρωσικό και τα κινεζικά εμβόλια ενάντια στις «προκαταλήψεις που αφορούν τις χώρες καταγωγής των εμβολίων».
Από την πλευρά μας, ως εργαζόμενοι σε μια χώρα που ο μόνος ρόλος της φαρμακοβιομηχανίας της στην πανδημία ήταν να αυξήσει θεαματικά τις εξαγωγές της και τα κέρδη της βουλώνοντας τις τρύπες των άλλων, σε μια χώρα που η διαχείριση της πανδημίας εξαρτάται από τις αποφάσεις των γερμανών και γάλλων ιμπεριαλιστών, δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε θετικά το άνοιγμα προς ανατολάς. Επειδή όμως ο κόσμος της δουλειάς πληρώνει με τη δουλειά του την υγεία του, χωρίς στο τέλος να έχει ούτε δουλειά ούτε υγεία, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε:
Αυτά τα 2,7 δις ευρώ που η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν δήλωσε δηκτικά την 1/02/2020 ότι:
«αποτελούν την αρχική επένδυση των Βρυξελλών και ότι χωρίς αυτά οι φαρμακοβιομηχανίες θα χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να παράξουν και να διαθέσουν το εμβόλιο» και ότι «όλες οι εταιρείες που βρίσκονται στην αγορά, συμπεριλαμβάνονται στις παραγγελίες που έχει κάνει η ΕΕ».
Περιλαμβάνουν και τον ρωσικό και τους κινεζικούς φαρμακευτικούς κολοσσούς ή θα πρέπει ο εργαζόμενος λαός να υποθηκεύσει διπλά το μέλλον του για να έχει την ελάχιστη πρόσβαση στον εμβολιασμό ως μοναδικού εργαλείου για την προστασία της υγείας του; Αν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας μία από τις έξι μέρες δουλεύουμε για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πόσες θα είναι μετά από τα νέα δάνεια για νέα εμβόλια;
Διαβάστε ΕΔΩ το μέρος Α