Η Δευτέρα 12/12 και η Τρίτη 13/12 ήτανε δύο μέρες πλούσιες σε συναισθήματα, ανάμεικτα και αντικρουόμενα, με έντονες και φορτισμένες στιγμές. Στη δικαστική αίθουσα του κακουργιοδικείου στην οδό Δέγλερη το θράσος και η προκλητικότητα των καθαρμάτων πού δικάζονται για την υπόθεση βρήκανε τοίχο από το ισχυρό κύμα αλληλεγγύης που αγκάλιασε την Ε.
Το θράσος και η αλαζονεία των δικηγόρων τους δεν μπόρεσε να κάμψει την Ε., η οποία λάμβανε διαρκώς την υποστήριξη του κόσμου. Όσες φορές κλονιζόταν από τα αποκρουστικά προσβλητικά λόγια της «υπεράσπισης» των καθαρμάτων, ο κόσμος ήταν παρών. Η Ε. όσες φορές βγήκε έξω κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της ατσαλωνόταν από την αγάπη και την υποστήριξη. Έτσι ακριβώς ατσαλωνότανε όμως και ο κόσμος με το χαμόγελό της. Η δικηγόρος της Ε. κατάφερε, όσο διαρκούσε η διαδικασία κεκλισμένων θυρών, να είναι μαζί της δυο άνθρωποι για στήριξη. Η κατάθεση κράτησε δύο μέρες. Όταν τη δεύτερη μέρα η Ε. βγήκε από την αίθουσα ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα, σε επευφημίες, σε συνθήματα και σε αγκαλιές.
Η Ε. εμφανώς ανακουφισμένη και ήρεμη, έδωσε τη σκυτάλη στην εργαζόμενη που ήτανε και ο πρώτος άνθρωπος που άνοιξε την αγκαλιά της και βοήθησε την Ε. να ξεφύγει από αυτό το μαρτύριο που περνούσε. Η δίκη συνεχίζεται και γίνεται προσπάθεια από τη μεριά της Ε. και της δικηγόρου της να τελειώσει πολύ σύντομα, μιας και στις 10 Γενάρη θα έχει παρέλθει το 18μηνο και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα τα καθάρματα να κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Οι επόμενες δικάσιμες έχουν οριστεί για 15, 16, 20 και 21 του Δεκέμβρη και χρειάζεται εξίσου η ίδια αλληλεγγύη και στήριξη.
Η Ε. είναι η αδερφή μας, είναι η κόρη μας, είναι η κάθε γυναίκα που υπέφερε από το ζυγό της πατριαρχίας, είναι και αυτή που επέζησε και όρθωσε ανάστημα απέναντί της. Η εργαζόμενη που δεν φοβήθηκε και κάλεσε σε βοήθεια προς την Ε. είναι αυτή που θέλουμε να της μοιάσουν οι κόρες μας και οι αδερφές μας.
Διαβάστε ακόμα: